COLUMN: Darten om het darten

“De druk van de Premier League”, het is inmiddels een traditioneel thema in het commentaar van Jacques Nieuwlaat. Ben je een speler die een goed seizoen doormaakt, en staat het drukke dartsnajaar voor de deur? Dan weet je dat je moet presteren, om tot het crème de la crème te behoren wat 16 weken rondtrekt.

Spelers die meedoen, verdienen bakken met geld. Het is niet verbazingwekkend dat het rondreizende circus de gemoederen constant bezighoudt. De grootste spelers die het wekelijks tegen elkaar opnemen, dat is de natte droom van elke kijker die na een drukke donderdag aan zijn trekken wil komen. De bombastische sfeer in alle zalen moet je hebben meegemaakt.

Ik heb het als 17 jaar trouwe volger ook één keer aan den lijve mogen ondervinden: mei 2010. Het circus was in Newcastle. Samen met mijn vader reisde ik erheen, als 12-jarige jongen. Het was een feestgedruis van jewelste: iedereen was verkleed, niemand zat stil. Constant bezig met de camera’s en met bordjes.

Ik ga het vooral niet snel vergeten vanwege de clash tussen Mervyn King en Raymond van Barneveld. Wie niet van gisteren is, weet dat King niet geliefd is. Vanaf de eerste seconde moest het publiek hem hebben: hij werd van begin tot eind uitgejoeld. Niet zo slim om dan het publiek nog meer uit te dagen, King zijnde. De Haagse dartsmeester won met 8-5.

Iedere Premier League-ronde gebeurt er simpelweg wat. Van Barneveld met verschillende 9-darts, Manley die Taylor te grazen neemt en zijn bord-signeer-act kopieert, records van Van Gerwen, fascinerende clashes tussen Anderson/Lewis en Van Gerwen. Zoveel om op te noemen. Toch, ben ik er al een aantal jaar geleden op uitgekeken.

Ik ben niet alleen uitgekeken op de Premier League, maar ook op alle andere toernooien die voor exposure zijn: de World Series.. the Masters. Je bent een liefhebber of je bent het niet, iedere dartpijl die voor de camera in een bord vliegt, is er één. Alleen merk ik dat mijn aandacht wegebt bij de zoveelste Price v Van Gerwen, of Wright v Price.

Liever volg ik wekelijks de Euro Tours of Player Championships. De top van het darten komt daar ook voorbij, en ze spelen vaak tegen verfrissende namen. De liefhebber in mij weet heus dat die spelers ook gesloopt op de Euro Tours aankomen na een Premier League-reis. Weinig hersteltijd en het put spelers uit.

Je ziet dan ook dat de, in mijn woorden, uitmelktoernooien (darten om het darten) hun tol eisen bij spelers. En dan zie je het jaar erop, als ze uit de Premier League vallen, hun spel weer in de lift zien gaan. Ze hebben meer tijd voor zichzelf en daardoor meer in balans. Het moeten voldoen aan de verwachtingen van fans en sponsoren kan verstikkend zijn.

Natuurlijk, de World Series brengen dan weer voordelen met zich mee. Darten moet gepromoot worden, maar dan hecht ikzelf toch meer waarde aan tours. Zoals je de Asia Tour hebt, de toernooien in China, de Noord-Amerikaanse Tours, Scandinavische tours en sinds kort ook een Carribische/Zuid-Amerikaanse Tour!

Als je spelers uit onbekende regionen competitief wil laten worden, moet je ze minstens twee/driewekelijks zich met elkaar laten meten. Waardeer de rankingtoernooien kortom iets meer. Dan geniet je weer meer van een Wright v Price in een major, kun je vol verwachting de avonturen van nieuwkomers als Slevin en Van Veen volgen.. en ontwikkelt het darten zich ook echt in de breedte.