Durrant kreeg ongewilde steun van collega-darters: 'De andere spelers waren geweldig, maar ik wil geen sympathie'

Glen Durrant gaat door een bijzonder moeilijke periode. De Premier League-winnaar van vorig jaar wist dit jaar geen enkele wedstrijd te winnen en moest na negen speeldagen puntenloos afdruipen. 'Duzza' is echter vastbesloten om terug te vechten.

Durrant beleefde vorig jaar een droom met het winnen van de Premier League, maar dit jaar werd het een nachtmerrie. "Het was bijzonder zwaar, pijnlijk zwaar", opent 'Duzza' bij Gazette Live. "Ik las ergens over mijn nederlagen tegen Scott Waites en Martin Adams op het BDO-WK en hoe zwaar die geweest moeten zijn, maar ik zat toen op het toppunt van een zeer goede periode in mijn carrière. De nederlaag tegen Waites was zwaar omdat ik dat jaar had gedomineerd. Die tegen Adams is mijn favoriete wedstrijd, ik was een kroegspeler in de Super League die vocht voor een plaats in de Lakeside-finale. Dit is anders. Dit is mijn werk nu. Als ik mijn werk niet kan doen, wat dan?"

"Ik had altijd een vijfjarenplan", vervolgt Durrant. "Maar als je denkt aan Wes Newton en Colin Osborne, jongens die toernooien wonnen, top drie in de wereld, Premier League-spelers en als er dan iets mis gaat in hun worp, is het een lange, lange weg terug."

Durrant kreeg de voorbije weken bijzonder veel steun van mensen binnen en buiten de dartswereld. "Er zijn zoveel demonen en negatieve gedachten, die zwaarder wegen dan de positieve dingen die mensen je proberen te geven. Ik probeer zoveel mogelijk een dapper gezicht op te zetten, vooral in de buurt van naaste familie. Als het hen treft, maakt dat het twee of drie keer zo moeilijk."

"Ik heb zoveel steunbetuigingen van over de hele wereld gekregen en dat betekent heel veel voor me", zegt Durrant. "De andere spelers waren geweldig, maar ik wil geen sympathie. Ik word liever een olifant met platte voeten genoemd door Gerwyn Price, want dat betekent dat je onder de huid van de spelers kruipt. Elke speler stond vorige week achter me. Dat is leuk, maar dat wil ik niet horen. Ik was daar erg teruggetrokken. Ik oefende in mijn eentje. Ik wilde niet met ze oefenen omdat mijn oefenspel slechter was dan wat ik tijdens wedstrijden liet zien. De andere jongens gooien de hele tijd 180's en lachen en maken grapjes."

Durrant worstelde ook met de eenzaamheid. "Als je in zo'n bubbel zit, is het moeilijk. Je kijkt tegen vier muren aan, als je zwaar aan het verliezen bent en niet goed speelt, is het een eenzame plek, dat kan ik je wel vertellen. Het testte me. Ik ben nooit een uitdaging uit de weg gegaan, maar ik wilde twee of drie keer naar huis komen."

De 50-jarige Engelsman zoekt alvast naar oplossingen. "Ik heb een aantal wedstrijden herbekeken en je kan zien wat het probleem is. Nu moet ik nog ontleden waar dat probleem precies vandaan komt. Is het conditie? Ik ben lid geworden van de sportschool en ik ga weer zwemmen. Er zit zoveel spanning achter mijn nek en in mijn schouders, dus ik ben fysiotherapie aan het zoeken. Iedereen zegt dat ik er uitgeput en moe uitzie. Ik voel het niet, ik voel me goed maar moet wel wat gewicht verliezen.

"Als je wint, is het leven goed", aldus Durrant. "Je verwacht zeker niet dat je in zes maanden van held naar nul gaat. Maar ik doe alles wat ik kan. Mijn focus ligt op het oplossen van de problemen, en we kijken nu naar de Matchplay."