"Ik was op de top van de wereld, het was absoluut geweldig" - Wes Newton haalt herinneringen op aan negendarter 'op mooist denkbare plek'

In de iconische hallen van de Winter Gardens in Blackpool zijn door de jaren heen al veel ongelooflijke dartsverhalen geschreven tijdens de World Matchplay. In 2012 schreef de plaatselijke jongen Wes Newton zijn eigen hoofdstuk in de geschiedenisboeken van het prestigieuze toernooi met een schitterende negendarter.

In het midden van ongetwijfeld de topjaren van Newtons carrière stond 'The Warrior' in een tweede ronde tegenover Justin Pipe, nadat hij in de openingsronde James Hubbard al met 10-5 had verslagen. Bij een gelijke stand van 5-5 produceerde Newton een magisch moment en zorgde de Engelsman voor één van de hoogtepunten uit zijn carrière, waar de 46-jarige darter nog steeds met veel plezier aan terugdenkt.

"Ik herinner me de wedstrijd nog goed Ik speelde goed en het was 5-5 toen we de rust ingingen. Ik had voor moeten staan," herinnert Newton zich in gesprek met Mirror Sport. "Ik kan me niet herinneren of ik dubbels had gemist of dat Justin Pipe goede finishes maakte. Ik wilde gewoon doorgaan. In de volgende leg na de pauze gooide ik de negendarter. Dat het mijn eerste was op tv was al speciaal, maar om het in Blackpool te doen maakte het nog beter."

Zoals gezegd, Newton is een plaatselijke jongen en heeft als fan vaak de reis naar de Winter Gardens gemaakt. "Ik woon in Fleetwood, dat aan het eind van de weg van Blackpool ligt. Het is mijn lokale toernooi en daarom ook mijn favoriete toernooi," legt hij uit. "Ik ben jarenlang in de Winter Gardens geweest om te kijken naar mensen als Bob Anderson en de rest, dus om het daar te doen was extra speciaal voor mij."

Newton begon de elfde leg van de wedstrijd met een 180-score en wierp daar een 177-score achteraan. Daarna volgde de 144 finish. Newton kan zich het moment nog steeds goed herinneren. "Ik weet nog dat toen ik naar de oche ging om 144 uit te gooien, ik tegen mezelf zei dat ik niet eens aan de negendarter moest denken. Ik zei tegen mezelf: 'Dit is een finish die we allemaal vaak doen.' Ik wilde gewoon de eerste dart in de triple krijgen en dat lukte," herinnert hij zich. "De tweede pijl ging er vervolgens ook in. Bij de dubbel zei ik tegen mezelf dat ik er gewoon naar moest gooien, want soms als je een kans op een negendarter krijgt kun je een beetje spanning hebben en duw je de pijl weg. Ik herinner me dat ik tegen mezelf zei dat ik gewoon moest gooien. Dat deed ik en het was perfect, het kon niet beter."

"Ik heb het zo vaak teruggekeken," vervolgt Newton. "Het is pure emotie omdat de hele zaal uit zijn dak ging. Ik was op de top van de wereld, het was absoluut geweldig. Terugkijkend is er één belangrijk ding dat ik me herinner. Toen ik mijn negendarter had gevierd, kreeg ik een boksje van Justin. Toen ging ik terug naar de tafel en ik was zo nerveus dat toen ik een slokje water wilde nemen, ik mijn glas niet hoog genoeg hield om er iets uit te krijgen! Ik trilde zo erg!"

Helaas voor Newton had de emotie van het gooien van de negendarter een licht negatief effect en uiteindelijk was het Pipe die de overwinning veilig wist te stellen. "De adrenaline giert door je heen en je trilt gewoon nadat je het hebt gedaan. Ik weet nog dat ik dacht: 'Dat is nu weg, je moet verder met het spel en verder gaan met de volgende leg," aldus Newton. "Ik denk dat ik na zes of negen darts in de volgende leg nog steeds stond te trillen. Ik probeerde het te vergeten, maar dat lukte niet.''

"Ik denk dat het enige minpunt aan dit alles is dat ik de wedstrijd uiteindelijk verloor," geeft Newton toe. "Ik denk dat het de herinnering nog specialer zou hebben gemaakt als ik had gewonnen. Maar het was fantastisch voor me en iets wat ik nooit zal vergeten. Om het in Blackpool te doen, ik had het niet beter kunnen kiezen als iemand me had gevraagd waar ik er één had willen gooien. Ik kijk er nu nog steeds vaak naar terug."