Rivaliteit hoort bij de sport en is ook van alle tijden. Daar kan ook voormalig wereldkampioen Bob Anderson van meespreken. De intussen 76-jarige Engelsman was tot vorig jaar nog actief bij de senioren, maar geniet nu van een welverdiend pensioen.
Anderson herinnert zich vooral een rivaliteit met Eric Bristow. "Eric was iemand die graag de confrontatie zocht. Ik was zelf ook iemand die agressief kon zijn op het podium, maar dan vooral richting het bord, niet speciaal richting mijn tegenstander. Ik had die agressie nodig om goed te spelen", zegt Anderson.
"Maar ik liet me zeker niet doen, zo hebben Eric en ik zelfs een aantal keer bijna neus aan neus gestaan. We verschilden, zeker in het begin van mijn carrière, regelmatig van mening en dat kon dus wel eens botsen. Later kwamen we veel beter overeen, Eric was zelfs getuige op mijn huwelijk en ik mis hem ongelooflijk hard."
"Er wordt soms gezegd dat het er tegenwoordig harder aan toegaat dan vroeger, maar dat klopt niet helemaal", vervolgt Anderson. "Vroeger had je bijvoorbeeld ook iemand als Jocky Wilson, die was er ook niet vies van om bepaalde trucjes uit te halen. Zo gaf hij Bristow eens een duw net voor die het podium moest opgaan. Niet agressief bedoeld, maar allemaal om Bristow uit evenwicht te brengen en te doen twijfelen nog voor de match begon."
Price
De laatste jaren is het vooral Gerwyn Price die regelmatig zijn agressie laat blijken op het podium en daardoor al wel eens in een opstootje terecht kwam. "Gerwyn is een geweldige speler", zegt Anderson. "Hij komt uit het rugby en daar is het normaal dat je regelmatig hard roept tegen elkaar. Hij heeft die agressie ook nodig om goed te spelen. Het is alleen belangrijk dat hij die agressie voornamelijk gebruikt richting het bord en niet richting zijn tegenstander."
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties