''Ik wilde eigenlijk dat hij zou winnen'' - Shane McGuirk blikt terug op Lakeside-finale tegen dartslegende Paul Lim

In december 2024 kroonde Shane McGuirk zich tot wereldkampioen bij de WDF. De Ierse darter leverde in het iconische Lakeside een indrukwekkend toernooi af. Maar de weg naar dat ultieme moment begon jaren eerder, met een dartbord op een stoel in de keuken van het ouderlijk huis.

“Darts was altijd al groot bij ons thuis,” vertelt McGuirk. “Mijn vader en broer speelden, en sinds ik me kan herinneren, hadden we dartborden in huis. Toen ik voor het eerst begon met gooien, stond het bord gewoon op een stoel van de keukentafel. Ik begon erop te gooien en vond het meteen leuk.”

Zoals bij veel jonge sporters was zijn jeugd een mix van verschillende sporten: voetbal, Gaelic football en alles wat maar voorhanden kwam. “Maar darts had een voordeel,” legt hij uit. “Je kunt het binnen doen. In Ierland heb je niet altijd het weer voor buitensport, dus darts werd een goed alternatief.”

Zijn eerste stappen in de georganiseerde dartswereld zette McGuirk op jonge leeftijd. “Ik begon in de lokale league toen ik een jaar of 14 was. In het begin mocht ik nog niet eens meespelen, ik moest eerst wedstrijden schrijven zodat ik kon leren tellen, wat natuurlijk een belangrijk onderdeel van het spel is.”

Met dat fundament groeide ook zijn spel. Op 16-jarige leeftijd kwam er een belangrijke mijlpaal: hij werd opgeroepen om uit te komen voor Monaghan County. “Dat was een mooi moment. Als zestienjarige je county mogen vertegenwoordigen, dat doet echt iets met je. En dan kom je op het All-Ireland-toernooi en voel je die sfeer… dat wakkerde alleen maar méér ambitie aan.”

Aangestoken door het competitieve vuur besloot McGuirk het hogerop te zoeken. Hij trok naar de PDC Development Tour, waar hij al snel liet zien dat hij meer was dan een talentvolle liefhebber. “Ik deed het goed, al was ik nog lang niet de beste. Maar ik hield me staande. Ik dacht: ga thuis meer trainen, meer uren maken, en kijk dan wat je kunt bereiken.”

Die aanpak bleek te werken. Binnen vijf events haalde hij drie finales. “Ik miste dat jaar net m’n Tour Card, maar dat motiveerde me alleen maar meer. Ik wist dat ik het in me had. Het zat er, ik moest het er alleen uit krijgen.”

Waar veel jonge darters dromen van wereldkampioenschappen en de Alexandra Palace, hield McGuirk zichzelf met beide benen op de grond. “Natuurlijk droom je als kind van wereldkampioen worden. Je gooit thuis op een dubbel en beeldt je in dat je het WK wint. Maar ik stelde mezelf realistische doelen: ik wilde op de Pro Tour spelen, meedoen aan Euro Tours. Die stonden bovenaan mijn lijstje.”

Zijn zege op de Irish Open, als eerste Ier ooit, was daarbij een belangrijke mijlpaal. “Dat was echt groot voor mij. Een bewijs dat ik het kon. En dat gaf me de boost richting Lakeside.”

Bij zijn debuut op het WK van de WDF in Lakeside verbaasde McGuirk vriend en vijand door zijn kalmte. “Ik had totaal geen zenuwen. Misschien omdat ik al ervaring had opgedaan op het podium bij MODUS. Die spotlights, die druk, dat podiumgevoel, het was me niet vreemd. En het langere format werkte in mijn voordeel.”

In zijn eerste partij haalde hij meteen uit met een 140-checkout. “Ik dacht niet dat ik ver zou komen, maar je gaat er natuurlijk ook niet heen om te verliezen. Die eerste overwinning gaf me een duwtje in de rug.”

En die rugwind hield aan. “Na mijn kwartfinale kwam het besef dat ik het toernooi kon gaan winnen. Ik had nog geen set verloren, ik voelde me sterk. Het besef dat er een kans lag, begon echt te groeien.”

In de finale trof hij dartslegende Paul Lim. “Iedereen kent Paul Lim. Zijn 9-darter, zijn gemiste kans op een negendarter in Ally Pally, zijn status in Azië. Het is bovendien een geweldig mens. Toen ik won, gaf hij me een knuffel en was hij oprecht blij voor me. Hij wist hoe groot dit voor mij was.”

De wederzijdse waardering tussen de generaties was opvallend. “Ik wilde eigenlijk dat hij zou winnen, zoals velen op social media. Maar ik wist wel dat dit mijn kans was. En toen ik won… ik keek naar mijn vriendin Amy, en zag dat ze tranen in haar ogen had. Dat moment was zó groots.”

Het lukte McGuirk niet om een Tour Card te bemachtigen op de Q-School. Dat is uiteindelijk wel het grote doel voor de 30-jarige Ier. “Je wil op de Pro Tour staan, naar Ally Pally en toernooien spelen als de World Matchplay en Grand Slam of Darts. Ik wil blijven verbeteren. Als je stilstaat, verdwijnt het plezier. Ik ben competitief, maar vooral met mezelf. Het gaat om wat ik eruit kan halen. Ik ben ervan overtuigd dat ik, als ik mentaal in balans ben, niemand hoef te vrezen.”

Dit jaar komt McGuirk vooral in actie op de Challenge Tour en de MODUS Super Series. “Die serie heeft echt een fundering gelegd. Spelen onder druk, met camera’s, publiek, sterke tegenstanders. Je moet constant tegen gasten met 90+ averages. Dan leer je het vak'', zo besluit hij.