"Eigenlijk speel ik nu beter dan toen" - PDC Tour Card belemmerde carrière van Danny van Trijp

In acht jaar tijd heeft de Nederlander Danny van Trijp zich opgewerkt van een kroegspeler in zijn woonplaats Etten-Leur tot een vaste waarde op het internationale dartscircuit. Tijdens een uitgebreid gesprek in de Tungsten Talk van de MODUS Super Series vertelde Van Trijp openhartig over zijn reis, de hobbels onderweg en zijn ambities voor de toekomst.

Voor Van Trijp begon zijn avontuur in januari 2016. "Ik vierde mijn 18e verjaardag samen met mijn broer Wesley in een bar, en daar hing een dartbord. We gooiden wat pijlen voor de lol en we vonden het eigenlijk allebei heel leuk. In het begin gooiden we misschien een gemiddelde van 50, 55. Maar binnen een paar maanden stonden we al op toernooitjes in Etten-Leur. Het ging eigenlijk meteen heel snel."

Zijn tweelingbroer Wesley bleef de sport recreatief beoefenen, maar voor Danny begon er al snel meer te kriebelen. "Na een jaar won ik toernooien en speelde ik steeds beter. In 2018 vroegen ze me om bij een team te komen waar onder andere Wesley Plaisier in speelde. Daar speel ik nog steeds bij. Inmiddels zijn we het beste team van Nederland."

In 2019 stond Van Trijp voor het eerst op een Euro Tour-toernooi. Daarna volgden de stappen elkaar in rap tempo op. In 2022 brak hij echt door op de Challenge Tour, waar hij drie titels veroverde. Toch herinnert hij zich vooral die allereerste titel.

"Het is eigenlijk een apart verhaal", glimlacht hij. "Ik verloor mijn eerste finale met 5-0 van Stephen Burton. Dat voelde echt slecht, ik dacht: wanneer ga ik nou eens een titel pakken? Maar diezelfde dag haalde ik opnieuw de finale en won ik met 5-2 van Lukas Wenig. Dat was een opluchting. Daarna won ik in Hildesheim van Jelle Klaasen, en vanaf dat moment wist ik: dit kan serieus worden."

Zijn prestaties leverden hem uiteindelijk een felbegeerde PDC Tour Card op, zij het via een omweg. "Iedereen droomt van een plek op het WK in Alexandra Palace", zegt Van Trijp. "Bij mij ging het net andersom: doordat ik me kwalificeerde voor het WK, kreeg ik mijn Tour Card. Dat is een aparte weg, maar wel een hele mooie."

Toch bleek het leven met een Tour Card niet altijd rozengeur en maneschijn. Van Trijp merkte dat de exclusiviteit van het PDC-circuit hem juist belemmerde. "Met een Tour Card speel je alleen de Pro Tour. Je kunt niet naar de MODUS, je kunt niet naar de ADC. Dat beperkte me. Ik train niet thuis in mijn eentje – mijn training is wedstrijden spelen. Nu ik geen Tour Card meer heb, kan ik vijf of zes dagen per week toernooien spelen. Daardoor heb ik meer ritme, meer zelfvertrouwen. Eigenlijk speel ik nu beter dan toen."

Die frustratie tijdens zijn Tour Card-jaren was soms groot. "Ik stond vaak met 5-3 of zelfs 5-0 voor, zoals tegen Mervyn King of Joe Cullen, en verloor dan toch. Dat is killing. Je weet dat je het niveau hebt, maar je pakt de punten niet."

Zijn collega in de studio, voormalig wereldkampioen Scott Mitchell, herkende dat gevoel maar al te goed. "Soms zit je drie, vier weken zonder wedstrijd, terwijl anderen op televisie spelen en ritme houden. Je voelt dat je achterblijft. Je mag ook vaak niet meedoen aan lokale toernooien, omdat organisatoren geen Tour Card-houders willen. Dan sta je thuis tegen een computer te gooien, en dat is geen echte wedstrijdspanning. Zonder Tour Card opent de wereld zich juist weer, zoals bij Danny. Hij kan alles combineren: ADC, MODUS, Challenge Tour én af en toe Pro Tour. Dat is eigenlijk de perfecte situatie."

Wat Van Trijp onderscheidt, is zijn toewijding. Mitchell benadrukte dat: "Danny is een vastberaden en toegewijde speler. Op de Pro Tour stond hij altijd bij het oefenbord. Hij is niet iemand die voor de gezelligheid rondloopt vlak voor zijn wedstrijd. Hij focust zich volledig, en dat zie je terug."

Van Trijp zelf beaamt dat. "We oefenden veel dubbels met onder anderen Gian van Veen, Danny Noppert en Berry van Peer. Cricket, 501, uren achter elkaar. Die intensiteit helpt me. Mijn focus is een van mijn sterkste punten."

Een van zijn mooiste herinneringen is zijn eerste negendarter, gegooid tijdens de MODUS Super Series in Southampton. "Het was om half tien 's ochtends, en ik had er nog nooit eentje gegooid – zelfs niet tijdens trainingen. Ik stond echt met mijn handen in mijn haar van verbazing. Inmiddels heb ik er twee, eentje in Nederland erbij, en op mijn dartbord thuis hangt een plaatje met de datum."

Zijn debuut op het WK Darts in Alexandra Palace in 2022 was eveneens bijzonder. Hij trof niemand minder dan dartslegende Steve Beaton. "Ik vond het een mooie loting. Als ik zou verliezen, zou niemand me iets kwalijk nemen. Steve stond al 32 keer op een WK. Ik was niet eens nerveus – dat baarde me juist een beetje zorgen. Maar ik speelde prima, won met een gemiddelde van 85, en Beaton haalde zijn niveau niet. Dat was een prachtige ervaring."

De tweede ronde verliep minder voorspoedig. "Mijn tegenstander gooide een gemiddelde van 121 in de tweede set. Ik verloor telkens met 3-1. Ik haalde mijn niveau niet, maar dat gebeurt. Toch was het geweldig om daar te staan. Ik hoop snel terug te keren."

De MODUS Super Series heeft voor Van Trijp grote waarde. "Je speelt op tv, je leert nieuwe mensen kennen, en doordat je samen in een huis verblijft, bouw je ook vriendschappen op. Normaal gesproken zit je altijd bij je eigen groep, maar hier leef je een week samen. Dat is uniek."

Zijn succes beperkt zich niet tot individuele prestaties. Samen met Jimmy Hendriks won hij in mei 2023 de titel bij de International Pairs. "Ik woon tien minuten bij Jimmy vandaan, dus we kennen elkaar goed. We zijn eerlijk tegen elkaar, soms ook fel, maar dat werkt juist. De halve finale tegen Schotland, met Jimmy's 124-finish op 3-3, was een van de mooiste momenten. Samen een titel voor Nederland pakken, dat vergeet je niet."

Van Trijp heeft inmiddels ook een bijnaam: Danny van Tripp. Die ontstond na een komisch moment op het podium. "Tijdens een wedstrijd stond ik naar het bord te kijken, liep naar achteren en toen ging ik onderuit. Het was een klein podium, vier spelers erop. Het gebeurt. Ik ben niet de eerste die valt, maar ik deed het wel goed, zeggen ze, haha. Zelfs toen we de titel wonnen met Jimmy viel ik nog toen ik hem optilde. Ach, dat hoort erbij", lachte hij.