“Spelers zijn niet bang voor hem op dit moment” - Phil Taylor niet onder de indruk van terugkerende Adrian Lewis

Na een afwezigheid van maar liefst 29 maanden maakte Adrian 'Jackpot' Lewis zijn langverwachte rentree in het professionele darts. De tweevoudig wereldkampioen keerde terug op het internationale podium tijdens de Modus International Pairs, waar hij samen met dartsicoon Steve Beaton uitkwam voor Team Engeland. Het toernooi liep voor Lewis echter niet zoals gehoopt: het Engelse duo wist de groepsfase niet te overleven en greep daardoor naast een plek in de eindronde.

Ondanks dat teleurstellende resultaat overheerst bij velen toch het gevoel dat Lewis’ terugkeer een positieve ontwikkeling is voor de dartswereld. Zeker voor de Engelse dartslegende Phil Taylor, die jarenlang samen met Lewis furore maakte. 'The Power' ziet de terugkeer van zijn voormalige teamgenoot met belangstelling tegemoet, maar benadrukt dat er nog veel werk aan de winkel is voor de man uit Stoke-on-Trent.

Samen met Beaton noteerde Lewis in de groepsfase vier zeges en vier nederlagen. Daarmee eindigde Team Engeland als vierde in de poule, net buiten de felbegeerde top drie die doorgang gaf tot de volgende ronde. Voor Lewis, die sinds begin 2022 geen competitieve pijlen meer had gegooid, was het toernooi bovenal een testcase: hoe staat zijn spel ervoor na zo’n lange pauze?

Phil Taylor, zestienvoudig wereldkampioen en één van de grootste namen uit de dartsgeschiedenis, keek met belangstelling naar de terugkeer van zijn voormalig pupil en dubbelpartner. “Ik keek er echt naar uit om Adrian weer op het podium te zien,” vertelde Taylor op het YouTube-kanaal van de MODUS Super Series. “Eerlijk gezegd heb ik hem gemist op tv. Natuurlijk is het jammer dat het vandaag niet zijn kant op viel, maar dat geeft niet. Hij komt wel weer terug. Het heeft tijd nodig.”

Volgens Taylor is het grootste probleem van Lewis momenteel een gebrek aan wedstrijdritme. Tijdens zijn hoogtijdagen stond Lewis week in, week uit op het podium, van de Premier League Darts tot de grote majors. Die intensiteit heeft hij nu al bijna tweeënhalf jaar moeten missen.

Taylor legt uit: “Toen ik nog met hem speelde, was hij altijd enorm competitief. Hij was wat je noemt ‘match fit’ – klaar voor ieder moment, ieder leg, ieder toernooi. Nu is dat simpelweg niet het geval. Hij moet dat wedstrijdritme en die scherpte weer opbouwen. Alleen door veel toernooien te spelen en lange partijen af te werken, kan hij dat niveau opnieuw bereiken.”

Waar Lewis vroeger bekend stond om zijn imposante scorend vermogen en koelbloedigheid op de dubbels, lijkt die reputatie volgens Taylor enigszins te zijn vervaagd. “Adrian was altijd een speler die zijn tegenstanders angst inboezemde,” aldus Taylor. “Wanneer hij in vorm was, wist je dat je drie legs achter elkaar 12-darters moest gooien om hem bij te houden. Dat gevoel ontbreekt nu. Spelers zijn niet bang voor hem op dit moment.”

Taylor benadrukt dat dit geen blijvende situatie hoeft te zijn, mits Lewis bereid is om de komende maanden hard te werken. “Hij moet zijn zelfvertrouwen terugwinnen. Dat doe je alleen door zo veel mogelijk competities te spelen. Het gaat erom dat je in de cruciale momenten die 180 gooit of die ene dubbel raakt die het verschil maakt tussen winnen en verliezen.”

De woorden van Taylor dragen extra gewicht omdat de twee samen een bijzondere geschiedenis delen. Lewis brak als jong talent door onder de vleugels van Taylor, die hem begeleidde en inspireerde tot het winnen van zijn eerste wereldtitel in 2011. Samen schreven ze bovendien historie in de World Cup of Darts, waar ze vier keer de titel pakten voor Engeland.

In 2012 versloegen ze Australië in een legendarische finale, en een jaar later werden ze de eerste back-to-back winnaars door België te kloppen. Voor het Engelse darts was het duo Lewis–Taylor jarenlang een garantie op succes.

“Adrian was altijd een geweldige partner,” blikt Taylor terug. “We vulden elkaar perfect aan. Als de één even minder was, stapte de ander naar voren. Dat soort ervaringen maken dat ik weet waartoe hij in staat is, mits hij weer die scherpte vindt.”

De vraag blijft hoe ver Lewis nog kan komen. Op 39-jarige leeftijd is zijn carrière nog niet voorbij, maar in een sport die de laatste jaren steeds competitiever is geworden, wordt de weg terug naar de absolute top niet eenvoudig. Spelers als Luke Humphries, Michael Smith en Gerwyn Price hebben de standaard inmiddels aanzienlijk verhoogd.

Toch gelooft Taylor dat Lewis nog steeds over de natuurlijke kwaliteiten beschikt om zich opnieuw te meten met de besten. “Zijn talent is nooit verdwenen,” zegt Taylor resoluut. “Adrian is een van de grootste scorers die het spel ooit heeft gekend. Als hij dat terugvindt, kan hij nog steeds gevaarlijk zijn voor iedereen.”

Veel zal afhangen van de keuzes die Lewis de komende maanden maakt. Door veelvuldig deel te nemen aan toernooien – zowel op de Pro Tour als op invitatie-evenementen – kan hij het noodzakelijke wedstrijdritme opbouwen. Daarnaast zal zijn mentale veerkracht getest worden: hoe gaat hij om met teleurstellingen, en kan hij de motivatie vinden om zich volledig te herbronnen?

Voor de dartswereld is zijn terugkeer in ieder geval een verrijking. Lewis was jarenlang een publiekslieveling, niet alleen door zijn successen, maar ook door zijn flamboyante stijl en onvoorspelbare wedstrijden. Dat hij weer op het podium staat, brengt een vleug nostalgie én nieuwsgierigheid met zich mee.

Phil Taylor is realistisch maar hoopvol. Hij ziet de uitdagingen waar Adrian Lewis voor staat, maar weet ook beter dan wie dan ook wat zijn voormalige teamgenoot kan bereiken als alles weer op zijn plaats valt. Het pad terug naar de top zal tijd en toewijding vergen, maar “Jackpot” heeft volgens Taylor de kwaliteiten en ervaring om opnieuw zijn stempel te drukken op het internationale darts.

Voorlopig is het vooral zaak om kilometers te maken: wedstrijden spelen, fouten maken, leren, en steeds weer sterker terugkomen. Want zoals Taylor het kernachtig samenvatte: “Het is de competitie zelf – dat moment dat je die 180 móét gooien of die dubbel móét raken – dat het verschil maakt. Dáár moet Adrian weer naartoe groeien.”