"Als ik terugkeer, moet het dit jaar op Q School zijn. Anders doe ik het niet meer" - Hint Van der Voort op mogelijke comeback?

Vincent van der Voort is al jaren een bekend gezicht binnen de internationale dartswereld. De boomlange Nederlander maakte furore bij zowel de BDO als de PDC, maar is de laatste jaren ook uitgegroeid tot een uitgesproken analist en ondernemer. In een uitgebreid gesprek bij Tungsten Talk van de MODUS Super Series ging hij terug naar het begin, sprak hij openhartig over zijn carrière, de invloed van Raymond van Barneveld, hoogtepunten én tegenslagen en keek hij vooruit naar zijn toekomst.

Hoewel veel mensen denken dat de Nederlandse dartsrevolutie begon met de doorbraak van Raymond van Barneveld, was Van der Voort al eerder actief. "In een zekere zin inspireerde Raymond mij wel, maar ik speelde al lang voordat hij doorbrak", vertelt hij. “Ik ken Raymond al sinds 1990 of 1991, dus ik was al bezig voordat hij zijn debuut maakte."

Zijn eerste stappen in de sport zette Van der Voort thuis, toen hij op tienjarige leeftijd begon te gooien. "Een vriend zei tegen me: waarom kom je niet naar een jeugdtoernooi? Ik deed het goed, en anderhalf jaar later was ik Nederlands kampioen onder de 14. Vanaf dat moment ging het snel."

In Nederland werd darts groot in de cafés. Vier-tegen-viercompetities waren de norm, waarna de besten zich konden kwalificeren voor nationale competities en zelfs het nationale team. "Dat was in het begin het hoofddoel", aldus Van der Voort. "Tegenwoordig zijn er veel meer toernooien, maar toen begon alles in het café."

Naast darts speelde de jonge Vincent ook tennis, zelfs op een niveau waar hij Richard Krajicek kortstondig ontmoette. "Hij had een blessure en we speelden wat ballen met hem toen hij revalideerde. Ik dacht dat ik best goed was, maar toen hij één keer serveerde, zag ik de bal niet eens. Mijn niveau was dus niet zo hoog als ik dacht", lacht hij.

De echte kentering voor darts in Nederland kwam pas midden jaren '90, toen Raymond van Barneveld zich in de wereldtop nestelde. "In het begin stelde het weinig voor. De eerste Nederlander op Lakeside was Bert Vlaardingenbroek, maar niemand merkte het op. Darts was een Engelse sport", legt Van der Voort uit.

“Toen Raymond in 1995 de finale verloor van Richie Burnett, kwam er plots media-aandacht. En toen hij in 1998 als eerste niet-Engelstalige speler won, ontplofte het echt. Ik herinner me de foto's van Schiphol, het was helemaal vol. Hij werd een nationale held."

Die doorbraak zorgde voor een enorme toename in deelname. "Waar ik vroeger met twaalf jeugdspelers speelde, stonden er ineens 350. Raymond maakte het zo groot in Nederland, en door de tv en sponsors hebben we er allemaal van geprofiteerd."

Van der Voort debuteerde in 2002 op het WK van de BDO en speelde meerdere keren op Lakeside, maar hij had moeite om te wennen aan het grote podium. "Ik was te veel bezig met de camera's en alles eromheen. Ik vond het podium te klein, het lag me gewoon niet. Pas bij de PDC voelde ik: zo kan een podium ook aanvoelen."

De BDO-jaren leverden hem titels op zoals de Denmark Open en de German Gold Cup, maar financieel was het zwaar. "Je verdiende niks. Je moest sponsors hebben en alles eromheen regelen. Ik werkte fulltime bij een sauna- en later keukenbedrijf. Ik wilde eigenlijk gewoon plezier maken. Pas later dacht ik: ik wil professional worden. Mijn vrouw steunde me daarin, maar we moesten veel offers brengen."

Midden jaren 2000 kwam de grote verandering. Dankzij Van Barneveld, de International Darts League en de World Darts Trophy maakten Nederlandse fans kennis met Phil Taylor en andere PDC-sterren.

"Ik ergerde me steeds meer aan de BDO. De locaties waren slecht, en ik snapte niet waarom dat niet beter kon. Bij de PDC deden ze meer hun best. Toen Raymond overstapte, wist ik: alle sponsors gaan daarheen, dus wij moeten ook. Barry Hearn kwam zelfs naar Schiphol om met ons te praten." In 2007 maakte Van der Voort de overstap, samen met onder anderen Michael van Gerwen, Jelle Klaasen en Mervyn King.

Tijdens zijn eerste grote PDC-optreden liet 'The Dutch Destroyer' meteen van zich horen. "Bij mijn debuut op de UK Open in Bolton haalde ik de finale. Dat was ongelofelijk. Financieel was het een onzekere tijd, maar dat resultaat gaf me vertrouwen."

De finale verloor hij van Van Barneveld, maar het betekende wel dat Nederland definitief op de dartskaart stond. "Met Jelle die Lakeside won en Michael die al successen boekte, zat het Nederlandse darts in een geweldige flow."

De weg naar zijn eerste titels duurde even. "Ik speelde drie, vier finales maar won niet. Dat vreet aan je. Je wilt gewoon die eerste titel pakken."

In 2010 werd de ban echter gebroken. "Ik won twee toernooien in Haarlem en Gladbeck, beide tegen Wayne Jones. Hij was de enige speler in de top 16 zonder titel, dus ik dacht: laten we dat zo houden", grapt Van der Voort.

Een van zijn hoogtepunten was een overwinning op Phil Taylor in een Players Championship-finale. "Dat maakt het extra speciaal. Phil was de beste ooit, en als je hem verslaat, voelt dat anders. Ik won dat jaar ook van Raymond in een finale met een gemiddelde van 107. Dat zijn wedstrijden die je nooit vergeet."

Zijn grootste titel kwam echter op de European Tour in Oostenrijk. "Jamie Caven stond 5-2 voor, maar ik wist dat hij moeite had om wedstrijden over de streep te trekken. Ik bleef in de wedstrijd hangen en won via een 83-finish. Dat was misschien wel mijn mooiste overwinning."

Toch verliep de profcarrière van 'Fast Vinnie' niet zonder slag of stoot. Vanaf 2008 kampte Van der Voort met rugproblemen. "Ik won zelfs toernooien met pijn, maar ik kon niet consistent presteren. Mijn houding veranderde steeds, en je wilt juist iedere keer hetzelfde doen. Achteraf had ik meer toernooien moeten overslaan, maar dat deed ik niet vanwege mijn ranking."

In 2020 beleefde hij nog een opleving met een kwartfinale op de World Matchplay, in coronatijd zonder publiek. "Dat was heel vreemd. Ze speelden publieksgeluid af, maar je wist precies wanneer het bandje afliep. Voor mij maakte het niet veel uit, ik ben toch vooral met mezelf bezig."

Samen met zijn vrouw en zoon runt Van der Voort tegenwoordig een succesvolle dartswinkel. "Het was niet omdat ik stopte met spelen, maar mijn vrouw wilde weer werken. Ze was het zat om alleen maar thuis te zitten en naar mij te kijken op tv. Samen met een vriend begon ze de winkel, later stapte mijn zoon Kevin in. Nu doen ze het samen, en dat vind ik geweldig."

Kevin ontwikkelt zich tot kenner van materiaal en techniek. "Hij ziet aan iemand zijn worp meteen wat er anders moet. En hij zegt altijd eerlijk wat hij vindt. Dat werkt goed met Niels Zonneveld, die hij helpt."

Daarnaast is Van der Voort een vaste analist bij Viaplay in Nederland. Zijn reputatie: recht voor z’n raap. "Ik zeg gewoon wat ik denk, op of naast de camera. Sommige mensen vinden dat niet leuk, maar dat kan me niets schelen. Ik geef alleen om wat mijn naasten van me vinden."

Zijn actieve loopbaan staat voorlopig on hold door blessures. "Ik wilde hier in de Super Series spelen, maar de pijn kwam terug. Als ik terugkeer, moet het dit jaar op Q School zijn. Anders doe ik het niet meer, dan is het klaar."