De kracht van de 180: waarom scores alleen niet alles zeggen in darts

Binnen de dartwereld leeft al jarenlang de veronderstelling dat wie meer 180’s gooit, ook vaker wint. En hoewel dat in veel gevallen klopt, is het belangrijk om te beseffen dat scorend vermogen slechts één aspect is van wat een topspeler echt onderscheidt.

Neem Jonny Clayton, bijvoorbeeld. Hij staat bekend als een uitstekende finisher, iemand die juist op de beslissende momenten toeslaat en legs weet te verzilveren. Voor veel darters is het een blijvende uitdaging om de juiste balans te vinden tussen scorend vermogen en finishkracht. Een stevige scorebasis legt het fundament, maar het zijn juist de spelers die die situaties weten af te maken die echt boven komen drijven.

Op 21 juni publiceerde Darts Orakel een lijst met de vijf spelers die de meeste 180’s hebben gegooid in Players Championship- en European Tour-wedstrijden in de afgelopen twee jaar. Die cijfers zeggen niet alles over iemands succes, maar geven wel inzicht in wie het potentieel heeft om door te groeien tot absolute wereldtop, mits ze meer consistentie vinden in het uitgooien van legs.

De Noord-Ier Josh Rock prijkt op de vijfde plaats in deze lijst en dat zal niemand verbazen die de recente World Cup of Darts gevolgd heeft. Rock verkeerde in bloedvorm, strooide met 180’s en hielp zijn land, samen met Daryl Gurney, aan de overwinning in Frankfurt.

Op 21 juni stond de teller van Rock op liefst 902 maximale scores, waarmee hij zijn reputatie als uitstekende scorer bevestigt. Hij wist in 2024 en 2025 meerdere Players Championship-titels binnen te halen, én schreef een Europese Tour-wedstrijd op zijn naam in 2024.

Opvallend is dat zijn indrukwekkende scores ook samengaan met solide finishes: over de afgelopen twaalf maanden noteerde Rock een checkout-percentage van 40,21%. Daarmee laat hij zien dat hij niet alleen veel scoort, maar ook voldoende afmaakt, een combinatie die hem richting de absolute top kan brengen.

Na een tegenvallende campagne in de Premier League zal Stephen Bunting de eerste zijn om toe te geven dat hij tekortschiet. Ondanks vaak een hoger gemiddelde dan zijn tegenstanders, wist hij zelden te winnen. Zijn scorend vermogen stokte soms juist tegen de top van het circuit.

Toch vertelt zijn vorm buiten de Premier League een ander verhaal. In de afgelopen twee jaar gooide Bunting 936 keer 180 in de Players Championship- en Euro Tour-wedstrijden. En dat leverde hem ook succes op: in 2025 won hij een Players Championship én een Euro Tour-toernooi. Daar kwamen dit jaar nog twee World Series-titels bij.

Zijn checkout-percentage van 40,34% levert hem een 28ste plaats op in die statistiek, verre van slecht. Met zijn Masters-titel op zak lijkt Bunting klaar voor een doorbraak en mikt hij op

Met 977 gegooide 180’s neemt Dave Chisnall de derde plek in op deze lijst. De huidige nummer 11 van de wereld nadert daarmee de grens van duizend maximale scores, een bewijs van zijn constante niveau en lange staat van dienst op het circuit.

Hoewel Chisnall nog nooit een major heeft gewonnen, toont zijn scorend vermogen keer op keer aan dat hij bij de top hoort. Sinds het begin van 2024 pakte hij twee Europese Tour-zeges en twee Players Championship-titels. Dankzij zijn constante prestaties blijft hij in de buurt van de top tien in de Order of Merit.

Toch is er één pijnpunt: Chisnall’s checkout-percentage ligt onder de 40%, waardoor hij buiten de top 32 valt op dat vlak. Als hij zijn afwerking weet te verbeteren, kan dat het ontbrekende puzzelstukje zijn voor grotere successen.

De eerste speler op de lijst die de grens van duizend maximale scores heeft doorbroken is niemand minder dan Dirk van Duijvenbode. De Nederlander staat bekend om zijn scorend vermogen en energieke uitstraling op het podium. Op zijn top is Dirk een genot om naar te kijken, met pijlen die het vakje triple-20 blijven vinden en indrukwekkende finishes.

Helaas kampt Van Duijvenbode lange tijd met blessureproblemen, waardoor hij zijn gebruikelijke niveau niet altijd haalt. Toch gooide hij de afgelopen twee jaar maar liefst 1.040 keer 180, een indrukwekkend aantal dat wellicht zonder blessureleed nog wel een stuk hoger had gelegen.

Opvallend is wel dat Dirk in die periode géén enkele rankingtitel wist te veroveren. Zijn afwerkingspercentage van 38,83% is het laagste van de top vijf en verklaart mogelijk waarom zijn scorend geweld niet vaker leidt tot overwinningen. Meer efficiëntie op de dubbels zou hem dichter bij zijn potentieel kunnen brengen.

Wie darts volgt, weet dat Ross Smith over een uitzonderlijk scorend vermogen beschikt. Zijn constante stroom aan 180’s en zelfs negendarters spreken voor zich. Wanneer Smith in vorm is, vormt hij een gevaar voor élke speler op het circuit.

Met een verbluffende 1.099 maximale scores voert hij de lijst met afstand aan. Smith heeft zich de afgelopen jaren meermaals laten zien als een speler met enorm potentieel, al moet hij nog leren om belangrijke momenten in wedstrijden beter te benutten. In de laatste twee jaar verloor hij drie finales op de Euro Tour, maar gezien zijn constante prestaties lijkt het slechts een kwestie van tijd voordat hij doorbreekt.

Hij won in dezelfde periode twee Players Championship-toernooien, dus van een ‘finalevloek’ is geen sprake. En met een checkout-percentage van 40,85% behoort hij ook op dat vlak tot de betere spelers. Alle onderdelen van zijn spel lijken in balans.

Als Smith deze lijn doortrekt, zou hij zomaar in aanmerking kunnen komen voor een plek in de Premier League en mogelijk zelfs opnieuw een major kunnen winnen. Hij hoeft maar kleine stappen te zetten om de top te bereiken. Ross Smith is er één om in de gaten te houden.