Hoe Noord-Ierland met cijfers die niemand verwachtte de World Cup of Darts won

Op het eerste gezicht had niemand verwacht dat Noord-Ierland de World Cup of Darts in Frankfourt zou winnen, zeker niet als één van de twee spelers een toernooigemiddelde van 81 haalde. In de PDC is zo’n gemiddelde normaal gesproken niet eens voldoende om een voorronde te overleven, laat staan een prestigieuze tv-titel te veroveren tegen de absolute wereldtop.

Ook op andere statistieken oogt de titel verrassend: met slechts drie 180’s en zes scores van 140 over het hele weekend, presteerde Daryl Gurney op papier in dat opzicht ondermaats. Maar de cijfers vertellen niet het hele verhaal. Juist in het vernieuwde format van de World Cup, waarin alleen koppelwedstrijden worden gespeeld, kwam het neer op timing, rollen en teamwork, en daarin blonk Noord-Ierland uit zo blijkt uit cijfers van PDC-statisticus Christopher Kempf.

Sinds het nieuwe format in 2023 geldt: geen enkel team kan zich meer verschuilen achter sterke individuele prestaties. Waar Team Australië in 2022 nog wereldkampioen werd ondanks verlies in de koppel, telt nu enkel de gezamenlijke prestatie. Geen korte singles meer, geen snel afgeronde partijtjes in zeven legs. De finale van 2025 werd een uitputtingsslag van 19 legs en Noord-Ierland bleef overeind.

Een sleutelrol was weggelegd voor Josh Rock, een van de beste 180-hitters op de tour. Als speler die elke leg mocht beginnen, droeg hij het grootste deel van het scorende werk. In 51 legs wist hij in zijn eerste beurt 401 of minder over te laten voor Gurney, en slechts in 20% van zijn openingen bleef hij zonder triple. In zijn tweede beurten raakte hij in de helft van de gevallen minstens twee triples, wat leidde tot 20 finishpogingen voor zijn partner.

Vergelijk dat met Wales, dat met een iets hoger teamgemiddelde toch minder finishpogingen (19 in 54 legs) wist te creëren. Zonder het indrukwekkende gemiddelde van 99 van Rock was Noord-Ierland vermoedelijk al in de kwartfinale uitgeschakeld.

De kracht van Daryl Gurney lag bij het finishen. Zijn gemiddelde van 81 doet weinig recht aan zijn werkelijke impact. Zo voltooide hij 17 van zijn 22 finishes onder de 60. Zulke kleine finishes drukken het gemiddelde, maar zijn vaak beslissend.

Daarnaast rondde Gurney twee ton-plus finishes af op cruciale momenten, waaronder een 130-finish in de openingsleg van de finale. Zijn timing was subliem: twee van zijn drie 180’s kwamen op een moment dat Noord-Ierland 4-5 achter stond, zowel in de kwart- als de finale. De derde kwam in de beslissende leg van het toernooi: een 11-darter op eigen leg, waarmee hij zelfs een maximale score van Gerwyn Price neutraliseerde.

Waar eerdere kampioensteams vaak bestonden uit wereldkampioenen of recordhouders, was dat bij Noord-Ierland allerminst het geval. Maar nog nooit zagen we een team dat zó slim gebruikmaakte van het format.

Rock beukte met triples, Gurney hield het hoofd koel op de dubbels. Samen speelden ze exact de juiste rol op het juiste moment. In de World Cup of Darts van 2025 stond niet de hoogste score centraal, maar het slimste koppel. En dat leverde Noord-Ierland de ultieme prijs op.