Hoe ziet een wedstrijddag van Michael van Gerwen eruit op het WK Darts?

Michael van Gerwen weet wat er nodig is om te presteren op het hoogste podium. Donderdagavond begint de Brabander aan zijn negentiende WK Darts in Alexandra Palace, een plek waar hij drie keer wereldkampioen werd en waar routine minstens zo belangrijk is als vorm. In aanloop naar zijn eerste partij tegen Mitsuhiko Tatsunami gaf Van Gerwen een inkijkje in zijn vaste wedstrijddag, een dag die vooral draait om rust en timing.

De Nederlander verschijnt rond 22.15 uur op het podium voor zijn openingspartij tegen de Japanner, maar van spanning of hectiek is in de uren daarvoor nauwelijks sprake. Van Gerwen houdt zijn WK-dagen bewust leeg. “Ik doe eigenlijk heel weinig op zo’n dag,” zegt hij in de podcast Darts Draait Door.

Dat is geen toeval, maar een bewuste keuze. Als geplaatste speler weet Van Gerwen al weken van tevoren dat hij in de avondsessie speelt. Dat geeft hem de ruimte om zijn dag volledig naar eigen hand te zetten. “Buiten die lunch lig ik verder op m’n bed en kijk ik Netflix,” vertelt hij. Meer gebeurt er niet.

Waar veel sporters hun wedstrijddag volplannen met rituelen en routines, kiest Van Gerwen juist voor het tegenovergestelde. Hoe minder prikkels, hoe beter. Geen lange wandelingen, geen extra training, geen afleiding. Het lichaam moet fris blijven, het hoofd leeg.

Die lunch is het enige vaste moment waarop hij even naar buiten gaat. Daarna keert hij terug naar het hotel, waar hij zich afsluit tot het moment nadert waarop hij richting Alexandra Palace vertrekt.

Pas vier uur voor zijn wedstrijd verandert het ritme. “Vier uur voordat ik moet spelen, rijd ik naar de zaal. Het is toch een half uurtje rijden. Verder wil ik zoveel mogelijk mijn rust bewaren.” De route naar Ally Pally kent hij uit zijn hoofd. De heuvel, de parkeerplaats, de backstage-ingang, alles is vertrouwd.

Eenmaal aangekomen ontkomt Van Gerwen niet aan zijn status. Interviews horen erbij. “Bij binnenkomst staat er een bataljon aan journalisten te wachten voor interviews vooraf,” zegt hij. Hij doet ze zonder morren. “Die moet ik doen, maar dat vind ik ook niet erg.”

Na die verplichtingen trekt hij zich weer terug. Geen haast, geen nervositeit. Van Gerwen weet dat het echte werk pas later begint.

Ook bij het ingooien is hij bewust terughoudend. Waar sommige spelers urenlang pijlen gooien om ‘er lekker in te komen’, waakt Van Gerwen juist voor dat gevoel. “Ik vind het verschrikkelijk dat als ik een half uur binnen ben, dan al het gevoel heb dat ik er klaar voor ben,” legt hij uit.

Te vroeg pieken ziet hij als een risico. Toch wil hij wel actief blijven. “Ik vind het fijn om bezig te zijn,” zegt hij, “maar daarom probeer ik dat een beetje te remmen.” Het ideale moment om scherp te worden ligt voor hem duidelijk vast. “Drie kwartier voor een wedstrijd moet ‘het’ er zijn.”

Die timing is het resultaat van bijna twintig jaar ervaring op het podium van het WK Darts. Van Gerwen weet exact wanneer hij gas moet geven en wanneer niet. Het is een balans die hij door schade en schande heeft geleerd.

De echte basis voor zijn WK-vorm wordt uiteraard al weken eerder gelegd. In aanloop naar het toernooi zoekt Van Gerwen juist de confrontatie met de top. Zo speelde hij recent meerdere dagen achter elkaar in Finland, waar hij negen dagen lang wedstrijden afwerkte tegen onder anderen Luke Littler. “Dat zijn de beste trainingen,” stelt hij. “Want je staat er echt met een doel.”

Voor Van Gerwen is trainen zonder druk zinloos. Wedstrijden dwingen hem tot scherpte. “Je krijgt betaald om je stinkende best te doen, dus je wil ook leveren.” Bovendien speelt trots mee. “Je wil ook niet dat die anderen makkelijk van je winnen.”

Die combinatie van wedstrijdritme en gecontroleerde rust moet hem de komende weken naar zijn beste niveau brengen. Vorig jaar haalde Van Gerwen onverwacht de finale, waarin hij verloor van Littler. Ditmaal voelt hij zich beter voorbereid.

Over zijn ambities is hij duidelijk. “Ik ga voor minimaal een finale,” zegt Van Gerwen zonder omwegen. Dat vertrouwen is gebaseerd op zijn huidige vorm. “Ik sta er nu beter voor dan vorig jaar. Ik sta redelijk goed te gooien.”

Tegelijkertijd blijft hij kritisch. Perfectie bestaat niet. “Hier en daar moet er nog wat geschaafd worden,” erkent hij. Maar de basis is goed. “Verder zit ik er goed in.”