"En tegen wie mocht ik aantreden? Tegen een grote, dikke Nederlander met haar, genaamd Michael van Gerwen" - Ricky Evans doet boekje open over rampzalige MVG-reeks

Ricky Evans staat bekend als één van de meest kleurrijke figuren op het PDC-circuit. Met zijn razendsnelle werpstijl en gemoedelijke karakter is de Engelsman geliefd bij fans en collega’s. Toch heeft de inmiddels 35-jarige darter één hardnekkig probleem: Michael van Gerwen. De Nederlander blijkt al bijna twintig jaar de absolute 'angstgegner' van de huidige nummer 45 van de wereld.

In een openhartig gesprek met Crutchley Darts blikt Evans terug op hun vele ontmoetingen. Het leverde een mix van zelfspot, humor en serieuze reflectie op over zijn carrière, die ondanks de moeilijke balans tegen Van Gerwen ook tal van hoogtepunten kent.

Evans vertelt lachend over het begin van hun rivaliteit: “Mijn eerste interland voor Engeland bij de jeugd was in 2004. En tegen wie mocht ik aantreden? Tegen een grote, dikke Nederlander met haar, genaamd Michael van Gerwen. Sindsdien heeft hij me eigenlijk altijd verslagen.”

De Engelsman kan de statistieken nauwelijks zelf geloven. “Ik denk dat hij me inmiddels zo’n 62 keer heeft verslagen, terwijl ik maar één keer van hem heb gewonnen. Als we dus moeten kiezen wie de bovenhand heeft, dan ga ik toch voor hem,” grapt Evans.

Waar Van Gerwen uitgroeide tot een drievoudig wereldkampioen en jarenlang de nummer één van de wereld was, heeft Evans zijn eigen weg gevonden in de sport. En hoewel de resultaten tegen de Nederlander weinig reden tot juichen geven, heeft ‘Rapid Ricky’ in de loop der jaren zeker zijn eigen successen geboekt.

Voor veel dartsfans staat Evans’ legendarische comeback tegen Simon Whitlock tijdens het WK van 2015 nog helder op het netvlies. Op het iconische podium van Alexandra Palace kwam hij met 0-2 in sets achter, maar wist hij de Australiër toch te vloeren. Het publiek ging volledig uit zijn dak en Evans herinnert zich het duel nog levendig.

“Dat duel tegen Simon was een geweldig moment,” blikt Evans terug. “Hij miste twee matchdarts, ik gooide een beslissende 130 finish en draaide de wedstrijd volledig om. Niemand had dat verwacht, want ik stond totaal niet bekend als iemand die zulke comebacks kon maken. Voor mij is dat nog steeds één van de mooiste zeges uit mijn loopbaan.”

Het was meteen ook het bewijs dat Evans op de grootste podia in staat is te verrassen. Zijn snelle stijl maakte hem geliefd bij het publiek, en de overwinning leverde hem veel respect op binnen de dartswereld.

In 2023 beleefde Evans misschien wel zijn beste run ooit in een groot toernooi. Tijdens de UK Open in Minehead haalde hij de halve finale, zijn verste progressie tot nu toe in een major. Voor iemand die jarenlang als publiekslieveling, maar zelden als toernooifavoriet werd gezien, voelde dat als een doorbraak.

“De halve finale in Minehead was een gigantische prestatie voor iemand als ik,” zegt Evans trots. “Ik weet dat ik niet altijd word genoemd tussen de topfavorieten, maar zo’n resultaat laat zien dat ik het wél in me heb.”

Toch weigert Evans zichzelf al op de borst te kloppen. Hij benadrukt dat zijn grootste succes misschien nog moet komen. “Er zijn zoveel mooie dingen gebeurd,” vertelt hij. “Het behalen van mijn Tour Card, die ik nog nooit ben kwijtgeraakt. Die comeback tegen Whitlock. Die halve finale in Minehead. Maar eerlijk gezegd denk ik dat mijn grootste prestatie nog in de toekomst ligt. Ik wil niet terugkijken en zeggen: dát was het hoogtepunt. Ik ben ervan overtuigd dat er nog meer aankomt.”

Naast de grote verhalen over titels en rivalen liet Evans ook een luchtiger detail los: zijn eetgewoonten voorafgaand aan wedstrijden. “Als ik ’s ochtends moet spelen, sla ik vaak het ontbijt over. Voor een dikke vent eet ik eigenlijk helemaal niet zo veel,” zegt hij met een knipoog. “Wat ik wel lekker vind, is een Subway of gewoon een simpel baconbroodje.”

Het past bij zijn nuchtere persoonlijkheid. Geen ingewikkelde rituelen, geen uitgebreide voorbereidingen – gewoon de pijlen pakken, het podium op, en gooien.

Wat Evans misschien wel het meest bijzonder maakt, is de manier waarop hij zichzelf neerzet. Hij kent zijn beperkingen, maar schuwt de grapjes over zijn eigen carrière niet. Zijn bijnaam ‘Rapid Ricky’ heeft hij te danken aan zijn ongekend snelle tempo, en dat levert hem steevast applaus op van het publiek.

Toch voelt hij zich meer dan alleen een entertainer. Hij is een vechter, iemand die ondanks de zware onderlinge balans blijft opboksen tegen grootheden als Van Gerwen. “Het maakt me eigenlijk niet uit dat ik zo vaak van Michael verlies,” zegt Evans. “Hij is een van de grootste spelers aller tijden. Als ik daar af en toe tegenover mag staan en mijn eigen momenten pak, is dat al bijzonder.”

Met 35 jaar heeft Evans nog een flink stuk loopbaan voor zich. Veel darters bereiken hun absolute piek rond die leeftijd, en ook Evans wil bewijzen dat hij nog meer in zijn mars heeft. Zijn woorden over een toekomstig hoogtepunt klinken daarom niet als loze belofte, maar als een realistische verwachting.

Of dat nu nogmaals in Minehead gebeurt, in 'Ally Pally' of misschien zelfs op de World Matchplay in Blackpool, het is duidelijk dat Evans zichzelf niet wil afschrijven. “Ik ben nog steeds hier, ik heb mijn PDC Tour Card, en ik geniet elke dag van het spel. Als mijn grootste prestatie nog moet komen, dan ben ik er klaar voor.”