Wade staat stil bij vier hoogtepunten uit zijn carrière: ''Ik wist dat niemand die ooit van mij zou kunnen afpakken''

James Wade wordt volgende week 40 jaar en om bij die gelegenheid stil te staan benoemde hij in zijn wekelijkse column op Daily Star vier bijzondere momenten uit zijn dartscarrière.

Één van Wade's mooiste overwinningen was zijn zege op Phil Taylor tijdens de Premier League Darts 2008 bij het bezoek aan Glasgow. ''Phil had niet meer verloren sinds het begin van de competitie in 2005 en had een aura van onoverwinnelijkheid om zich heen", aldus Wade in zijn column.

"Het was echt vreemd, want ik had het gevoel dat ik hem bij mijn debuut in de Premier League zou verslaan en dat deed ik ook - met een 8-6 overwinning. Het was een geweldig gevoel en kondigde echt mijn komst als Premier League-speler aan. Echter het gezegde luidt 'wie het laatst lacht, lacht het best'. We kwamen elkaar later dat jaar in de finale weer tegen. Ondanks een gemiddelde van meer dan 100, verloor ik met 14-8.''

Als tweede hoogtepunt noemde Wade zijn eindzege op de World Matchplay in 2007. Dat toernooi wordt bovendien ook gespeeld in de stad waar zijn vrouw Sammi vandaan komt.

"In 2007 kwam ik naar de World Matchplay in Blackpool nadat ik het jaar daarvoor de finale had gehaald. Ik hield al van de plaats en voelde me er thuis (interessant omdat ik uiteindelijk met een meisje uit Blackpool trouwde) en ik was ervan overtuigd dat ik nog beter kon. Ik versloeg mensen als Mervyn King, Adrian Lewis en Terry Jenkins en dat was een enorm moment voor mij, want het was een prestatie waarvan ik wist dat niemand die ooit van mij zou kunnen afpakken.''

''Ik was er echt slecht aan toe toen ik in 2011 werd opgenomen, en ik dacht echt dat ik misschien nooit meer zou darten. Ik ging naar de UK Open 2011 zonder verwachtingen (gewoon blij dat ik er was en leefde) en het was een geweldig gevoel om de trofee omhoog te houden. Ik had al eerder grote successen gekend, maar het was waarschijnlijk de eerste keer dat ik het echt waardeerde en het verzonk in de uitdagingen waar ik voor stond.''

Het laatste moment waar Wade bij stilstond was de historische wedstrijd tegen Robert Thornton op de World Grand Prix in 2014. Beide spelers wisten in dezelfde partij een negendarter te gooien, en dat terwijl Thornton die week nog zijn moeder had begraven.

En het was niet alleen een moment voor hemzelf, maar ook voor Robert Thornton met de dubbele start van de negendarter, want 'The Thorn' verloor zijn moeder slechts enkele weken daarvoor.

''De sfeer en de reactie van het publiek waren onwerkelijk. Het was aangrijpend omdat Roberts moeder onlangs was overleden en hij emotioneel was, en die zaal was sowieso altijd bruisend. Een negendarter gooien met het dubbel-in dubbel-uit format komt in de buurt van perfectie. Ik was opgetogen toen ik de mijne gooide, maar ik kan eerlijk zeggen dat ik ook blij was voor Robert toen hij later in de wedstrijd hetzelfde deed.''