"Die hele vechtersmentaliteit was weg, dat heb ik nooit eerder gehad" - Vincent van der Voort over de reden voor zijn sabbatjaar

Vincent van der Voort, die eind vorig jaar zijn PDC Tour Card verloor, kwam afgelopen weekend samen met zijn zoon Kevin in actie in het koppeltoernooi op het Dutch Open Darts. Maar ambitie om direct terug te keren aan de top van de dartswereld heeft hij zeker niet.

Van der Voort heeft zijn eigen dartshop in Zaanstad en gooit daar ook nog wel eens een pijltje. "Hier gaat het allemaal prima, dat maakt geen moer uit. Maar zodra ik me op een toernooi ergens in Engeland of Duitsland moest gaan concentreren of er gebeurde maar iets, dan dwaalde ik af. Dan dacht ik na tweeënhalve leg: het loopt vandaag niet zo. Nah, joh, dan maar niet vandaag. Ik heb een serietje gedownload, ik ga wel lekker een middaggie op m’n hotelkamer een serie kijken. Die hele vechtersmentaliteit was weg. Dat heb ik nóóit gehad. Al had ik er nog de pest in ook als ik verloor, na een middag negatief doen. Daar klopt ook niks van. Maar dan weet je dat het tijd is een stapje terug te doen", zegt Van der Voort tegenover De Telegraaf.

Lees ook

"Hier ben ik echt wel trots op" - Jeffrey Sparidaans wint het Dutch Open Darts 2025

"Deelname aan het Dutch Open, voor de eerste keer samen met Kevin, vind ik wel leuk”, vervolgt Van der Voort. „Dit is zo’n toernooi met een feesttent met van die lange tafels en op een gegeven moment zie je de ene na de andere eroverheen glijden, zo een kliko in.” Grijnzend: „Gekkenhuis. Vroeger deed de hele wereldtop mee, Phil Taylor liep er rond. En het is een best-of-5-ie, hè. Het kan zo afgelopen zijn.”

Zoon Kevin zag zijn vader langzaam wegglijden. "In eerste instantie heb je het niet door, maar ineens ging hij van twintig jaar constant presteren, naar echt niet meer goed genoeg. Dat was raar. Ik vind het jammer dat hij voor zichzelf geforceerd moest stoppen, maar het is het beste. Dan appte hij een minuut na een partij al: ’Lekker naar huis’. Of dan zei ik dat hij goed had gespeeld en kreeg ik een duimpie terug. Een duimpie! We zijn allebei niet echt praters, maar verstaan elkaar wel.”

Onderschat

Van der Voort heeft een bijzonder zware periode achter de rug, zo verloor hij zijn zus na anderhalf jaar ziekbed. "Hoe mijn privé er heeft ingehakt, dat heb ik onderschat”, zegt Van der Voort. Ik dacht dat ik het wel effe zou parkeren tijdens toernooien. Maar dan kreeg ik weer een appje dat het slechter ging met mijn zus. Toen ik bij Nederland-Frankrijk op het EK voetbal in Duitsland was, kreeg ik een belletje dat het wel eens haar laatste nachtje kon worden. Vervolgens stond ik om drie uur ’s nachts aan m’n zus haar bed in het ziekenhuis in Almere. We hadden een laatste gesprek, daar heeft zij nog wat dingen gezegd...

Vincent van der Voort was jarenlang actief bij de PDC

Lees ook

"Na mijn zege tegen Beau Greaves was het een kwestie om de rust te bewaren" - Rhian O'Sullivan wint voor het eerst het Dutch Open Darts

"Ik heb overdag genoeg afleiding, maar zodra mijn hoofd dat kussen raakt, komen de gedachtes daaraan weer voorbij", vervolgt Van der Voort. "Het darten - en alles eromheen - werd een strijd. Rond het afgelopen WK Darts was het enorm druk, maar eigenlijk heb ik de verwerking daarmee opgeschoven. Dat gaat nu pas echt komen. Misschien dat ik de zin weer terugkrijg over een paar maanden, maar misschien is het na ruim 30 jaar ook wel goed zo.”

Vreemde eend in de bijt

Van der Voort staat al jarenlang gekend als iemand met een eigen mening en dat durfde al wel eens botsen met de PDC-bonzen. "Ik was echt een vreemde eend in de bijt. Ik wist ook wel waar m’n plafond lag, fysiek en mentaal. Een plaat voor m’n kop, dát had ik nou graag gehad. Er zijn zoveel darters die er heilig van overtuigd zijn dat ze wereldkampioen worden, maar helemaal de kwaliteiten niet hebben. Zo ben ik niet. Ik kan wel elke ochtend voor de spiegel gaan staan en tegen mezelf zeggen: jij bent het, jij gaat het helemaal maken vandaag. Maar dan moet ik al lachen. Dat gelooft toch niemand? Je moet het ook voelen, het beleven. Dat heb je als je jong bent nog wel, als er nog geen littekens op zitten.”

Tot slot kijkt zoon Kevin nog even terug op de carrière van zijn vader. "Wat ik het mooiste moment vond? Ik denk toen hij tegen Simon Whitlock de kwartfinale van het WK haalde, in 2011. Toen stonden we (met moeder Karin, red.) ineens voor hem in de hotellobby, dat was echt een mooi moment. Als we er waren, was het ook altijd of hij dan zelf ook fanatieker was. Dat deed me wel iets, als dat dan naar bovenkwam.” Vincent: „Vroeger zei-ie: ’Verlies maar, dan kom je snel naar huis.’ Daarna werd hij nog fanatieker dan ikzelf. Dan besef je dat je het niet allemaal voor jezelf doet.”

Lees ook

WDF-ranking bij de heren: Sparidaans dendert top-32 binnen na Dutch Open-titel, Van Schie blijft op nummer-één-positie

Abonneer je op onze nieuwsbrief

Schrijf je vandaag nog in!!

Abonneren