“Ik was mezelf niet, maar ik ben zó blij dat ik erdoor ben” - Lorraine Hyde overleeft zenuwslopende openingsronde

Voor Lorraine Hyde voelde haar terugkeer op het podium van Lakeside als een achtbaanrit. De Schotse dartster bereikte weliswaar de volgende ronde van het WDF-WK, maar gemakkelijk ging het bepaald niet. Na een nerveuze partij, waarin beide speelsters moeite hadden om de beslissende dubbels te vinden, was Hyde vooral opgelucht: “Ik ben heel blij dat ik deze eerste wedstrijd heb overleefd.”

Hyde kende haar tegenstandster Emine Dursun al goed. “Ik speelde tegen haar in de finale van het Denmark Open in mei en de hele dag was ze echt geweldig,” vertelt Hyde. “Ik dacht toen al: dit wordt een zware pot. En ook hier speelde ze goed in haar eerste wedstrijd. Ik wist dus dat ik zelf goed moest spelen. Maar eerlijk, ik was mezelf niet vandaag.” Toch kwam de overwinning er uiteindelijk wél, zij het met hangen en wurgen. “Ik wilde gewoon voorbij die eerste wedstrijd komen. Dat is gelukt – gelukkig maar.”

Voor sommige speelsters kan een onbekende tegenstander lastig zijn, maar Hyde ervoer dat de bekendheid met haar opponent zowel positieve als negatieve kanten had. “Het is soms beter om te weten wie er aan de andere kant staat, maar eerlijk: het maakt je ook nerveus. Je denkt dan extra veel na: ‘Ik moet goed spelen, anders word ik gewoon verslagen.’ Ik wist precies hoe goed ze kon zijn. Maar terwijl ik wist wat ik moest doen, deed ik het zelf niet goed genoeg. Gelukkig kwam ik er toch doorheen.”

Tijdens de cruciale momenten aan het einde van de tweede set, waarin haar tegenstandster kans na kans op de dubbel miste, kon Hyde haar gevoelens nauwelijks onder woorden brengen. “Ik kan eigenlijk niet herhalen wat er door mijn hoofd ging,” lacht ze. “Ik dacht: alsjeblieft, raak die dubbel gewoon, want wanneer je blijft missen wordt het alleen maar lastiger. Ik wilde gewoon één leg pakken om voor te komen. Dat lukte – en toen brak ze meteen terug. Typisch!”

Hyde hoopt dat de zenuwen in de volgende ronde tot het verleden behoren. “Mijn eerste wedstrijd is altijd de moeilijkste. Ik denk er te veel over na. Daarna ontspan ik meestal en speel ik beter. Ik hoop dat dat nu weer zo is. Voor nu ben ik gewoon blij dat ik deze horde heb genomen.”

Het afgelopen dartjaar stemt Hyde sowieso tevreden. Ze beleefde enkele hoogtepunten, zoals haar overwinning op de World Masters en een halvefinaleplaats op de Dutch Open. “Gek genoeg heb ik dit jaar meer gewonnen, terwijl ik niet het gevoel heb dat ik mijn beste spel laat zien,” vertelt ze. “De World Masters kwam precies op het goede moment, want ik had een mentale boost nodig. Ik worstelde echt even.”

Toch gelooft Hyde dat haar vorm voldoende is om ver te komen op Lakeside. “Ik ben zelfverzekerd. Ik weet dat ik iedereen hier kan verslaan. Het wordt wedstrijd voor wedstrijd bekijken, maar ik voel dat mijn spel goed genoeg is.”

Opvallend dit jaar: de afwezigheid van Beau Greaves, die de afgelopen seizoenen het vrouwenveld in de WDF domineerde. Haar overstap naar de PDC maakt deze editie ongekend open. Hyde beaamt dat: “Absoluut. Iedereen weet: als Beau meedoet, is zij de topfavoriet. Ik heb hier eerder goed tegen haar gespeeld, maar zelfs dát was niet genoeg. Ze is gewoon van een ander niveau. Maar nu ze er niet is, ligt het toernooi helemaal open. Iedereen kan dit winnen.”

Of ze zichzelf als kanshebber ziet? “Ja, ik denk dat ik het in me heb. Maar ik blijf bij mijn aanpak: één wedstrijd tegelijk. Ik heb de eerste overleefd – nu zien we wel wat er komt.”