Nathan Aspinall heeft vrijdagavond in Basel meteen laten zien dat hij op de
Swiss Darts Trophy 2025 niets aan het toeval wil overlaten. De voormalig UK Open- en World Matchplay-kampioen veegde Andreas Toft Jorgensen met 6-0 van het bord en richtte zijn vizier direct op het affiche van zaterdag: een tweede ronde tegen zijn goede vriend én rivaal Jonny Clayton.
“Ben je aan het kijken Jonny?”, grijnsde Aspinall direct na de partij, toen hem werd verteld dat hij de laatste vier ontmoetingen met Clayton allemaal had gewonnen.
Op het podium in de St. Jakobshalle begon de man uit Stockport furieus. Hij brak Toft Jorgensen meteen met een 14-darter en gaf dat overwicht niet meer uit handen. Halverwege lag zijn gemiddelde liefst dertig punten hoger dan dat van de Deen. In de zesde leg kreeg het publiek nog één keer hoop toen Toft Jorgensen een 180 produceerde, maar Aspinall antwoordde onmiddellijk met een maximum en gooide daarna dubbel 8 voor een whitewash.
Zijn eindgemiddelde van 94,93 vertelde niet het hele verhaal. Aspinall kwam geen moment in de problemen, noteerde zes scores van 100+, vijf keer 140 en drie 180’s. De Deense debutant kwam niet verder dan één maximum en een gemiddelde van 71,27. Toch was er bij de Engelsman ook ruimte voor lof. “We hadden daar een beetje lol,” vertelde Aspinall. “Hij kreeg het publiek mee met die 180 en ik volgde direct – dát is waar darts om draait. Hij staat niet vaak op een podium, dus hij geniet van het moment. Maar ik ben hier om een toernooi te winnen en ik vond mezelf vandaag heel professioneel.”
De Engelsman weet als geen ander hoe lastig het is voor een qualifier om zich te bewijzen. “Ik heb vaak genoeg in die positie gestaan, en ook zelf wel eens flink op m’n donder gekregen,” lachte hij. “Het maakt tegenwoordig niet uit wie je treft, iedereen kan het. Vorige week zag je het nog: de jongen die tegen Luke Woodhouse speelde was fantastisch. Deze spelers krijgen één kans per jaar om zich te laten zien en dat is zwaar. Wij doen dit week in, week uit. Dus ik voel met ze mee, maar aan het eind van de dag heb ik een job te doen.”
Toft Jorgensen verklapte vóór de wedstrijd dat hij zin had om mee te doen met Aspinalls walk-on. “Dat bezorgde me een glimlach,” zei de Engelsman. “Leuk dat hij dat deed. En het publiek hier in Zwitserland is, zoals altijd, geweldig. Ik kom morgen graag terug.”
Morgen wacht dus Jonny Clayton, met wie Aspinall al menig groot podium heeft gedeeld. De Engelsman is overtuigd dat zijn recente vorm de doorslag kan geven. “Sinds ik terug ben na een korte pauze heb ik eigenlijk maar één slechte wedstrijd gespeeld – tegen Chizzy in Amsterdam. Verder heb ik elke keer boven de 96 gemiddeld, dus ik ben vol vertrouwen en weet dat ik goed speel,” klonk het zelfverzekerd.
Het publiek blijft volgens Aspinall een sleutelrol spelen. “Het verschil is emotie en adrenaline. Als het niet mijn kant opgaat, leef ik op van de crowd. Waar ik ook kom, ze lijken me overal te waarderen en ik kan ze niet genoeg bedanken voor hun steun in elk land. Als ik het moeilijk heb, slepen zij me erdoorheen.”
Clayton is niet alleen een klasbak op het circuit, maar ook een goede vriend buiten het podium. Sentiment telt echter niet zodra de walk-ons zaterdagavond achter de rug zijn. “Jonny is een klasbak en een geweldige vriend,” besloot Aspinall met een knipoog. “Maar hopelijk sturen we de Ferret morgen naar huis.”