"Hij zei begin dit jaar dat hij net zo goed wilde worden als Littler. Hij komt daar nu angstig dichtbij" - Matthew Edgar lovend over Josh Rock

Voormalig profspeler Matthew Edgar ziet een duidelijke verschuiving binnen de dartssport. Waar vroeger één dominante speler de toon zette, is dat tijdperk volgens hem voorbij.

Darts is op het hoogste niveau competitiever dan ooit. Edgar wijst op de enorme breedte van het deelnemersveld – niet alleen nu, maar ook richting de toekomst met veel talenten die klaarstaan om door te breken. In tegenstelling tot vroeger bestaat er geen 'makkelijke' loting meer. Iedere speler kan in elk stadium een favoriet uitschakelen.

In gesprek met TalkSport zei Edgar: "Ik denk dat de dartswereld aan het veranderen is. In het verleden was Phil Taylor dé man. Daarna nam Van Gerwen dat stokje over. Maar wie is het nu? Het is Luke of Luke – het is al verdeeld. Er is niet één dominante kracht. En nu komt Josh Rock zich daarin mengen. Gian van Veen ook, Wessel Nijman, Gerwyn Price die terug in vorm is. Kijk je nu naar een loting, dan zie je geen 'gemakkelijke' helft meer – iedereen kan iedereen verslaan. Dat maakt het juist zo mooi: het is onvoorspelbaar."

Tijdens het laatste European Tour-evenement pakte Luke Humphries zijn eerste titel van het seizoen – zijn derde in Praag en alweer de achtste in totaal. Een broodnodige opsteker voor de nummer één van de wereld, die de afgelopen maanden zoekende was naar zijn beste spel.

Edgar, die het toernooi becommentarieerde, zag hoe groot de opluchting bij Humphries was: "Hij voelde de druk, dat kon je merken in zijn interview. De vreugde toen hij van het podium liep – dat was pure opluchting, alsof hij zijn eerste titel won. Op het podium zag je al wat het betekende, maar achter de schermen nog meer. Ik sprak hem dat weekend uitgebreid. Die openingsavond liep stroef tegen Dirk van Duijvenbode, die grote kansen liet liggen. Humphries gaf toe dat de hitte in de zaal een rol speelde, en ik geloof hem. Wat indruk maakte, was hoe hij zich aanpaste: hij kon de omstandigheden niet veranderen, maar wel hoe hij ermee omging. Dat mentale gevecht heeft hij 100% gewonnen. Precies wat hij nodig had voor de komende maanden."

Voor Humphries breekt nu een cruciale periode aan. Hij moet meerdere grote titels verdedigen die hij twee jaar geleden veroverde tijdens zijn doorbraakjaar. Edgar begrijpt dat die druk zwaar weegt: "Absoluut. Hij is gewend de nummer één van de wereld te zijn, maar nu lijkt het onvermijdelijk dat Littler die positie gaat overnemen. Dan kijk je niet meer vooruit, maar juist over je schouder. Waarom haalt hij niet hetzelfde niveau als vorig jaar? Omdat dat simpelweg niet vol te houden is. Hij speelde toen buitenaards. Zo'n piekperiode duurt meestal maar 12 tot 18 maanden. Phil Taylor had drie majors per jaar om naartoe te werken. Nu zijn er 14 Euro Tours, talloze majors, World Series en 34 Pro Tours. Dat topniveau constant vasthouden is onmogelijk."

Edgar trekt een opvallende vergelijking met boksen: "Boksers vechten één of twee keer per jaar om hun piek te bereiken. Humphries moet soms binnen drie dagen schakelen: zondag een titel winnen, maandag reizen, dinsdag en woensdag Pro Tours, en dan meteen door naar Amsterdam voor de World Series Finals. Het is non-stop. Daarom denk ik dat spelers in de toekomst selectiever met hun schema's omgaan, om prestaties én privéleven in balans te houden."

Josh Rock blijft zijn indrukwekkende vorm etaleren. De Noord-Ier haalde voor de tweede keer op rij de finale van een European Tour-toernooi, maar moest daarin zijn meerdere erkennen in 'Cool Hand Luke'. Toch onderstreept Rock met zijn recente prestaties – waaronder een halve finale op de World Matchplay – dat hij zich definitief schaart in het rijtje met Humphries en Luke Littler.

"De man is een grap, in de beste zin van het woord," aldus Matthew Edgar. "We hoeven niet meer te vragen hoe goed hij is – dat weten we allang. Hij is World Cup-winnaar, halve finalist op de Matchplay en zei begin dit jaar dat hij net zo goed wilde worden als Littler. Hij komt daar nu angstig dichtbij. Hij heeft al een Euro Tour op zijn naam staan en de vraag is niet óf, maar wanneer hij zijn eerste major wint. Ook qua Premier League-selectie zit hij er op dit moment gewoon bij."

Edgar wijst op het hoge niveau van het deelnemersveld: "Dit weekend ontbrak alleen Gary Anderson uit de top 20. Als je dan de finale haalt, is dat enorm knap. Rock kwam lachend van het podium en zei: 'Ik heb net twee finales bereikt, ik ga ronde één niet verliezen.' En zo moet hij er ook naar kijken."

Op de vraag welke major Rock als eerste kan veroveren, antwoordde Edgar: "Zijn kracht ligt in evenementen die een week duren – de Grand Slam, de World Grand Prix of het WK. Op eendaagse toernooien speelt hij met zoveel adrenaline en intensiteit dat hij soms opbrandt. In weektoernooien heeft hij de tijd om zich te resetten en dat past perfect bij zijn spel."

Aan de andere kant van het spectrum verloopt 2025 desastreus voor Joe Cullen. De voormalige Masters-kampioen is weggezakt op de ranglijst en worstelt met zijn vorm. Toch gelooft Edgar dat er perspectief is:

"Hij balanceert momenteel op de rand van het missen van belangrijke evenementen, en dat betekent dat hij rankinggeld verliest. Zijn kracht lag altijd in consistentie – kwartfinales, halve finales – en dat hield hem in de top 32. Maar als hij toernooien mist, gaat het hard naar beneden. De angst voor de ranking begint nu echt mee te spelen."

Toch klinkt er ook optimisme: "Als je een slecht jaar hebt, dan is dit hét moment. Volgend seizoen gaat het prijzengeld omhoog. Met een goed jaar in 2026 kan hij die achterstand snel goedmaken en kan dit dipje zomaar snel vergeten zijn."