Gerwyn Price heeft in Hildesheim laten zien waarom hij één van de taaiste darters ter wereld is. De Welshman kroonde zich dinsdag tot winnaar van
Players Championship 26, zijn vierde titel van het seizoen, door in de finale Gian van Veen met 8-5 te verslaan. Het was een zege die symbool stond voor de onverzettelijkheid van ‘The Iceman’, die meerdere keren langs de rand van de afgrond balanceerde.
Price begon sterk met een 108-gemiddelde tegen Dom Taylor, maar daarna volgde een reeks hachelijke momenten. In de tweede ronde keek hij tegen James Hurrell tegen een 5-1 achterstand aan en overleefde hij zelfs vijf matchdarts. Ook tegen Andy Baetens, Wessel Nijman en William O’Connor moest hij telkens een achterstand ombuigen. Toch wist hij keer op keer op het juiste moment te pieken.
In de halve finale tegen O’Connor leek het doek opnieuw te vallen bij 6-4, maar Price dwong een beslissende leg af en greep daar alsnog zijn kans. Daarmee plaatste hij zich voor de eindstrijd tegen Van Veen.
In de finale leek Price af te stormen op een monsterscore. Hij won de eerste zes legs op rij, met onder meer een 122- en 129-finish, en stond op 6-0 voor. Van Veen knokte zich echter ijzersterk terug en kwam via een reeks indrukwekkende finishes, waaronder een magistrale 164-checkout, terug tot 6-5. Price voelde de druk toenemen, maar wist met een sublieme 11-darter de ban te breken. Uiteindelijk besliste hij de finale met een 15-darter en sloot hij het toernooi af met een gemiddelde van 109,28 en liefst 13 maximale scores.
Houdini-acts
“Tegen James Hurrell had ik eigenlijk al uit het toernooi moeten liggen,” gaf Price eerlijk toe
na afloop. “Hij had drie darts om het af te maken en stond klaar om mij met 6-1 naar huis te sturen. Ik had eigenlijk al in het hotel kunnen zitten. Maar na die partij voelde ik dat ik in elke wedstrijd moest knokken en telkens net iets extra’s kon vinden op het beslissende moment.”
In de finale leek Price op weg naar een walk-over. Hij vloog uit de startblokken en kwam razendsnel 6-0 voor. Toch liet Van Veen zich niet uit het veld slaan en knokte zich terug tot 6-5. “Misschien wilde ik het té graag,” gaf Price toe. “Ik dacht al aan een whitewash, maar toen pakte hij die 164-finish en dacht ik: daar gaan we weer. Ik miste een paar dubbels en hij bleef maar drukken. Het leek even alsof ik het opnieuw ging weggeven.”
Price wist uiteindelijk de reeks van Van Veen te stoppen met een knappe 11-darter. “Dat was het moment dat ik de controle terugpakte,” zei hij. “Ik vond dat ik hem over het geheel genomen de baas was, ik outscorede hem constant, maar mijn dubbels lieten me te vaak in de steek. Gelukkig kon ik het toch afmaken.”
Opvallend genoeg had Price aanvankelijk helemaal niet in Hildesheim willen aantreden. “Ik wilde hier eigenlijk niet zijn,” bekende hij. “Door die infectie in mijn hand heb ik eerder toernooien gemist, en ik moest deze gewoon spelen om niet te veel achterstand op te lopen. Als je te vaak ontbreekt, loop je tegen het einde van het jaar echt achter de feiten aan. Dus ik kwam min of meer verplicht – en dan ben ik toch blij dat ik hier gewonnen heb.”
Met zijn vierde Players Championship-titel van 2025 en de heroverde koppositie op de Order of Merit heeft Price opnieuw een statement afgegeven. “Je moet zoveel mogelijk vroeg in het jaar winnen,” legde hij uit. “Dan kun je later eens een toernooi overslaan. Ik miste de laatste weken en dat frustreerde me, maar dit maakt veel goed. Ik ben blij dat ik deze titel kan toevoegen, ook al had ik er eigenlijk helemaal niet willen staan.”