“Ik denk niet aan statements – ik wil gewoon winnen” - Nathan Aspinall klaar voor clash met Josh Rock

Na een dag vol intensiteit, emotie en hoogstaand darts stond Nathan Aspinall zichtbaar opgeladen voor de camera's . Een grote overwinning op Danny Noppert – een speler die hem het laatste anderhalf jaar herhaaldelijk had verslagen – gaf hem de bevestiging die hij nodig had. In een openhartig gesprek vertelde 'The Asp' over zijn focus, zijn groeiende vertrouwen en de rustige gemoedstoestand die hij tegenwoordig terugvindt, zowel binnen als buiten het darts.

Aspinall, die de afgelopen zes ontmoetingen met Noppert had verloren, wist dat de Nederlander een serieuze barrière vormde. “Het is een grote overwinning,” begint hij. “Danny heeft me de laatste vijf à zes keer verslagen en ook nog op het voorbije EK Darts. We hebben altijd geweldige partijen en vandaag was dat opnieuw het geval.”

Toch had Aspinall het gevoel dat hij de wedstrijd eerder had kunnen afmaken. “Ik had bij de tweede break voor moeten staan. Ik denk dat ik 7–3 had kunnen leiden, maar ik miste wat dubbels.” Na de pauze veranderde hij echter volledig van versnelling. “Ik kwam terug super gefocust, vastberaden om die wedstrijd te pakken. En ik denk dat je dat zag – ik speelde fantastisch om op 9–6 te komen.”

Toen een mindere leg volgde, koos Aspinall bewust voor kalmte: “Ik dacht: laat deze maar zitten. Focus op je eigen leg om op 9–8 te komen.” Die mentale reset bleek beslissend. Met een dodelijke leg op eigen start verzekerde hij zich van de overwinning.

Waar veel spelers kijken naar het verloop van het toernooi, ziet Aspinall vooral zijn eigen weg. Wanneer hem wordt gevraagd of de vroege uitschakelingen van concurrenten een kans vormen om een statement te maken, lacht hij: “Ik heb geen idee wie er nog in zit. Eerlijk waar, elke avond voelt het alsof ik touchdown na touchdown maak – ik kijk niet naar rankings, ik geef er niet om.”

Die opmerking is geen valse bescheidenheid, maar typerend voor zijn nieuwe mindset. “Ik rijd toch helemaal naar Minehead, dan kan ik net zo goed darts spelen, toch? Dat is hoe ik ernaar kijk.”

Een bijzondere motivatiebron is zijn goede vriend en manager Martin. “Dit is waarschijnlijk de laatste keer dat hij meegaat. Hij zei laatst: ‘De Players Championship Finals zijn de enige die ik als manager nog niet gewonnen heb.’ Het zou mooi zijn als ik dat voor hem kan doen.”

Met vier European Tour-finals achter de rug – waarvan hij er drie won – merkt de interviewer op dat de lange zondag van de Players Championship Finals Aspinall goed zou moeten liggen. “Het format is heel vergelijkbaar.” Maar opnieuw toont Aspinall zich luchtig: “Ik heb geen idee wie ik morgen tref.” Wanneer hem verteld wordt dat Josh Rock de volgende tegenstander is, schrikt hij zichtbaar. “Echt? Dat wist ik dus niet.”

Hij houdt het simpel: “Ik ga slapen, morgen wordt een lange dag, maar ik kan het. Ik heb dit jaar drie Euro Tours gewonnen. Waarom geen vierde?”

Voor Aspinall draait alles nu om momentum richting het Wereldkampioenschap. “Als ik dit toernooi win, zou het vertrouwen dat ik daarvan krijg enorm zijn. Ik probeer geen statement te maken naar anderen – dit is voor mezelf.”

Hij staat inmiddels in de kwartfinales, maar blijft nuchter. “Ik geef altijd 110 procent. Als het niet genoeg is, dan niet. Maar hoe ik me voel en hoe ik speel… ik denk dat ik morgen veel schade kan aanrichten.”

Terugkijkend op zijn sterke hervatting na de break, legt Aspinall uit wat er precies gebeurde: “Ik wilde simpelweg niet nóg een keer van hem verliezen. Hij heeft me in veel grote wedstrijden geklopt de afgelopen achttien maanden. Vaak dacht ik dat ík had moeten winnen, en dan rij je teleurgesteld zes uur naar huis.” Dat wilde hij koste wat kost voorkomen. “Ik heb diep gegraven, met mezelf gesproken. En toen kwam mijn beste darts naar boven.”

Hoewel Aspinall het jaar indrukwekkend begon – met sterk spel op tv en goede prestaties op de World Series of Darts en de European Tour – stokte zijn seizoen na de Premier League Darts. De reden daarvoor houdt hij simpel: “Ik ben gewoon verslagen door betere spelers. World Matchplay? Ik gooide 100 gemiddeld en werd eruit gegooid. Bij het EK Darts tegen Noppert gooide ik 100 en verloor. Tegen Luke Humphries gooide ik 104, en hij versloeg me in de Grand Slam of Darts.”

Het frustreert hem niet langer. “Soms moet je gewoon zeggen: je was beter dan ik vandaag. Niet de betere speler in het algemeen, maar de betere performer op dat moment.”

Toch voelt hij dat hij precies op het juiste moment vorm begint te krijgen. “Ik groei in dit toernooi. Hopelijk kan ik morgen iets magisch laten zien.”

Het is een vraag die vaker gesteld wordt: welke versie van Nathan Aspinall staat er nu op het podium? Hij denkt even na, en verrast dan met zijn antwoord. “Ik denk dat ik nu beter ben dan toen ik de World Matchplay won, ook al is dit niet mijn allerbeste versie.”

Volgens hem bereikte hij zijn absolute top eerder dit jaar, vlak na het einde van de Premier League Darts, toen hij twee Euro Tours won en de World Series-titel pakte. “Dat was het beste dat ik me ooit heb gevoeld. Daarna zakte het een beetje weg. Maar zoals men zegt: het gaat niet om gemiddeldes. Ik win liever met 72 gemiddeld dan dat ik met 150 verlies.”

Misschien wel de grootste verandering zit buiten het podium. Aspinall straalt rust uit. “Alles thuis is fantastisch. Financieel gaat het goed, ik trouw volgend jaar met Kirstie, de kinderen gedragen zich, ik speel goed darts. Geen gedoe. Alles staat op groen.”

Dat brengt harmonie, en harmonie brengt prestaties. “Ik ben niet mijn beste versie, maar ik ben er niet ver vandaan.” Met die woorden, en een laatste knipoog, sluit hij af: “Happy days.”