"Ik was met mijn eigen dingen bezig" - Charlie Manby reageert op woede-uitbarsting van Cameron Menzies

Charlie Manby heeft zijn eerste optreden op het podium van het WK Darts direct omgezet in een memorabele overwinning. De twintigjarige Engelsman versloeg Cameron Menzies met 3-2 in een duel dat bol stond van spanning, emotie en drama. Na afloop sprak Manby uitgebreid met Dartsnieuws.com.

"Het is lastig om het in woorden te vatten", begon Manby. "Het is een beetje overweldigend, maar het voelde daarbuiten absoluut geweldig." Voor de jonge Engelsman ging met zijn optreden in Alexandra Palace een langgekoesterde droom in vervulling. Een droom die, zo gaf hij toe, volledig aan de verwachtingen voldeed. "Ja, absoluut. Het was een wedstrijd met een goed tempo en een hoog niveau. Ik denk dat iedereen ervan genoten heeft. En als debutant is het natuurlijk heerlijk als het publiek aan jouw kant staat."

Die steun vanaf de tribunes was gedurende de hele wedstrijd voelbaar, zeker in het allesbeslissende vijfde set. Toch kon Manby nauwelijks terughalen wat er in die slotfase door hem heen ging. "Ik zou het echt niet kunnen vertellen", zei hij eerlijk. "Ik heb geen idee wat er door mijn hoofd ging. Het is zo'n moment waarop alles tegelijk binnenkomt. Van het begin van die leg tot het einde… ik weet het echt niet meer."

Dat Manby in staat was om in zulke omstandigheden overeind te blijven, verbaasde veel volgers niet. Op de Development Tour liet hij dit jaar al meerdere keren zijn klasse zien en werd hij regelmatig genoemd als een speler om in de gaten te houden. Zelf bleef hij er nuchter onder. "Mensen kunnen zeggen wat ze willen", stelde hij. "Ik speel gewoon mijn eigen spel, ongeacht wat anderen over mij zeggen."

Ook de aandacht en de wetenschap dat 'de ogen van de dartswereld' op hem gericht waren, leken hem nauwelijks te beïnvloeden. "Ik vond het publiek geweldig", zei Manby. "Maar ik probeerde er eigenlijk niet te veel bij stil te staan. Mensen kunnen het overdenken, maar ik ging gewoon dat podium op en vergat wie er allemaal op televisie zat te kijken. De mensen die ik had meegenomen en het publiek hielpen me erdoorheen. Van mijn kant waren er geen verwachtingen. Het voelde als een vrije kans."

Wie Manby vaker ziet spelen, weet dat emotie bij zijn spel hoort. "Ik weet niet of je dat altijd zult zien", zei hij daarover. "Maar op sleutelmomenten neemt de adrenaline het gewoon over. Dan doe je wat je doet, zo simpel is het."

In de slotfase leek Menzies zichtbaar moeite te hebben met de omstandigheden en de druk. Manby voelde dat er een kans lag. "Ja, dat gevoel had ik zeker", erkende hij. "Maar ik vertrouw op mezelf tegen iedereen. Of iemand zijn zelfbeheersing verliest of niet, dat is aan hem. Ik deed mijn ding en ik deed dat behoorlijk goed."

De emotionele ontlading bij Menzies na afloop ging grotendeels langs Manby heen. "Ik was met mijn eigen dingen bezig", zei hij. "Ik kan je eerlijk gezegd niet vertellen wat er allemaal gebeurde. Dat was het eigenlijk."

Voor Manby is deelname aan het WK sowieso al een bonus. Het missen van een tourcard via de Development Tour deed hem weinig pijn. "Nee, absoluut niet", legde hij uit. "Je moet het zo bekijken: dit is jaar één van alles. Ik ging voor het eerst naar Q-School in januari. Ik heb Q-School gespeeld, Challenge Tour, Development Tour, uitnodigingen voor Pro Tours, UK Open-kwalificaties, World Masters-kwalificaties. Dit is mijn eerste jaar dat ik alles doe. Dat ik hier überhaupt sta en dan ook nog win op dit podium, is gewoon geweldig."

Toch geeft zo'n overwinning op het grootste podium van de sport ook nieuwe gedachten. Kan hij hier echt ver komen? "Misschien", antwoordde Manby voorzichtig. "Ik heb daar goed gespeeld en heb een hele spannende wedstrijd overleefd, terwijl Cammy ook goed speelde. De volgende wedstrijd kan weer totaal anders zijn. Ik neem het wedstrijd voor wedstrijd en probeer het rustig te houden."

Opvallend is dat Manby geen bijzondere voorbereidingen trof voor zijn WK-debuut. "Ik wilde het niet forceren", zei hij. "Ik heb het hele jaar goed gespeeld en wilde gewoon blijven doen wat ik altijd doe. Geen extra druk op mezelf leggen. Natuurlijk ben je wat nerveus bij je debuut, maar ik denk dat ik het goed heb aangepakt."

Ondanks zijn jonge leeftijd oogt Manby bijzonder volwassen. Die stabiliteit schrijft hij toe aan zijn omgeving. "Vanaf jonge leeftijd heb ik me omringd met de juiste mensen", vertelde hij. "Mensen die me de juiste kant op duwden en van wie ik advies aannam. Er zullen nu misschien meer verwachtingen zijn, maar in darts kan alles gebeuren."

Over de toekomst van de sport is hij realistisch én licht relativerend. "Je ziet nu spelers van 14, 15 jaar", zei hij. "Kijk naar Mitchell Laurie, die de finale haalde bij de WDF. Over vijf of tien jaar wordt darts alleen maar enger. En dan ben ik zelf ook degene die schrikt."

Tussen de WK-rondes door keert Manby gewoon terug naar huis en naar zijn dagelijkse leven. "Als mensen me vragen wat ik doe, zeg ik nog steeds dat ik metselaar ben", lachte hij. "Ik werk nog steeds wanneer ik kan. Ik heb geluk met mijn werk en de mensen om me heen, die zijn heel flexibel en steunen me. Even terug naar het normale leven en dan kom ik terug voor de volgende ronde."

Het beslissende moment in de wedstrijd staat hem nauwelijks bij. "Ik kan je niet vertellen wat ik gooide", herhaalde hij. "Het raast gewoon door je heen. Je denkt nergens aan. Het enige wat ik weet, is dat het een geweldig gevoel was toen ik het eindelijk over de streep trok."

De camera's zochten regelmatig een uitzinnige vrouw op de tribune. Manby lachte: "Dat was waarschijnlijk mijn moeder of mijn vriendin. Zij zijn zenuwachtiger dan ik. Mijn vader daarentegen is zo koel als een komkommer. Geen emotie. En mijn manager was er ook. Zij hebben me door die wedstrijd gesleept, meer dan ik mezelf."

Over de woorden van Menzies na afloop bleef hij vaag, maar één opmerking bleef hangen. "Hij zei dat dit niet de loting was die hij wilde", vertelde Manby. "Maar dat gold net zo goed voor mij. Hij zei zelfs dat, als er één speler was die hij niet had willen loten, ik dat was – of iemand als Beau Greaves."

Een compliment dat vertrouwen geeft, net als de lof van Luke Littler, die Manby aanwees als mogelijke opvolger bij het jeugd WK. "Dat voelt goed", gaf hij toe. "Ik ben met Luke opgegroeid, heb met hem voor Engeland gespeeld. Hij weet hoe goed ik ben. Dat hij dat erkent, betekent veel."

Toch koos Manby ervoor om in aanloop naar het WK volledig offline te gaan. "Ik zit al een week niet op social media", besloot hij. "Voor zo’n groot toernooi is het gewoon niet nodig. Je ziet dingen die je misschien niet wilt zien. Ik kijk pas weer als het voorbij is."