Michael Unterbuchner blikt terug op zenuwslopend einde van de Challenge Tour en richt vizier op nieuwe aanval richting Pro Tour

Het slotstuk van de Challenge Tour 2025 had alle ingrediënten van een sportfilm: spanning tot de laatste pijl, twee darters die tot het uiterste gingen en een dramatische ontknoping die pas in de allerlaatste leg beslist werd. In de hoofdrollen: routinier Mervyn King en de Duitse voormalig Tour Card-houder Michael Unterbuchner. De 37-jarige Münchner vocht tot het einde voor een ticket naar het WK Darts, maar zag zijn droom in extremis uit zijn handen glippen.

In een exclusief gesprek met Dartsnews.de vertelt Unterbuchner hoe hij die hectische dagen heeft beleefd, hoe hij de beslissende momenten heeft ervaren en waarom zijn misgelopen WK-ticket geen breuk betekent, maar juist een opstap naar een nieuwe aanval op de Pro Tour. De voormalig Lakeside-halvefinalist kijkt ondertussen vooruit naar Q-School 2026, waar hij opnieuw een Tour Card wil veroveren.

Wie Unterbuchners dartjaar 2025 in vogelvlucht bekijkt, ziet vooral vooruitgang. De man die ooit tot de gevaarlijkste spelers van het BDO-circuit behoorde, vond dit seizoen opnieuw zijn ritme terug. Hij kwalificeerde zich voor drie European Tour-toernooien, maakte als invaller zijn rentree op de Pro Tour en pakte op de Challenge Tour zijn eerste PDC-titel. ''Ik ben oprecht tevreden met mijn seizoen. Het was een spannend jaar, mijn prestaties gaan weer omhoog en het dartspelen geeft opnieuw echt plezier,” blikt hij terug.

Vooral zijn optreden op de German Darts Grand Prix, in zijn thuisstad München, blijft hem bij. ''München is altijd geweldig, vooral wanneer je thuis speelt, er is niets mooiers.” De ontvangst van het publiek gaf hem daar het gevoel dat hij opnieuw thuishoorde op het grote podium.

In september volgde een van de opmerkelijkste momenten van zijn jaar: Unterbuchner werd als vervanger opgeroepen voor de Players Championships 26 en 27. Voor het eerst in meer dan drie jaar stond hij weer op de Pro Tour. Hij vertrok zonder verwachtingen, maar met een duidelijke doelstelling. ''Ik ging erheen om te kijken waar ik stond. Ik rekende niet op veel prijzengeld en verwachtte eigenlijk niet dat ik iets zou winnen,” vertelt hij.

Maar de realiteit werd heel anders. Unterbuchner opende in Hildesheim met een overtuigende 6-1 overwinning op oud-wereldkampioen Michael Smith, met een gemiddelde van 99. Dat leverde een nieuw vertrouwen op. ''Toen op de eerste dag meteen de winst en het prijzengeld binnen waren, dacht ik: speel gewoon door, geniet ervan en heb plezier.”

Hij schakelde vervolgens onder meer Jeffrey Sparidaans, Leon Weber en Wessel Nijman uit en bereikte het kwartfinale. Daar hield Gerwyn Price hem af van een plek bij de laatste vier, maar voor Unterbuchner was het belangrijkste dat hij weer voelde dat hij op dit niveau thuishoorde. „Als je weet dat je onder anderen Michael Smith hebt verslagen, dan ga je met borst vooruit verder.”

Met dat vertrouwen op zak reisde Unterbuchner eind oktober naar Wigan voor het afsluitende Challenge Tour-weekend. Wat volgde, was een emotionele rollercoaster. Hij won Event 21 en pakte zo zijn eerste PDC-titel. ''Ik was mega blij. Na die eerdere verloren finales was het een geweldig gevoel om nu door te gaan en de finale te winnen, daaraan zou ik wel kunnen wennen,” lacht hij.

Die titel bracht hem in één klap in de top van de Order of Merit. Omdat Darius Labanauskas al via de Pro Tour voor het WK was geplaatst, ontstond er een intens duel tussen Unterbuchner en Mervyn King om het laatste beschikbare WK-ticket. Het werd een strijd die tot de allerlaatste pijl duurde.

Na een teleurstellend verlies in Event 22 kreeg Unterbuchner bij Event 23 direct een herkansing, en toevallig uitgerekend tegen King. Alsof het zo moest zijn. ''Ik moest een beetje lachen dat het meteen tot dit directe duel kwam. Ik wilde gewoon spelen, was gefocust, volledig in mijn tunnel en liet me door niets afleiden.” Unterbuchner won met 5-2 en bijna 105 gemiddeld. Maar de beslissing zou pas vallen in het allerlaatste toernooi van het seizoen.

Bij Event 24 haalden beide spelers de kwartfinale. De opdracht voor Unterbuchner: minimaal hetzelfde resultaat als King. Maar het noodlot sloeg toe. In een zenuwslopende partij tegen Jurjen van der Velde kreeg hij een matchdart op dubbel 13, maar miste. In het beslissende leg moest hij capituleren.

Unterbuchner moest vervolgens dus hopen dat King ook zijn wedstrijd niet zou winnen. ''Ik heb het einde van zijn wedstrijd gekeken en gehoopt – zo slecht als het klinkt – dat hij zou verliezen,” geeft hij openhartig toe.

Maar King kreeg hetzelfde scenario voorgeschoteld als Unterbuchner. Ook zijn tegenstander, Lee Cocks, kreeg matchdarts, maar miste er drie. King strafte genadeloos af en verzekerde zich van zijn terugkeer op het WK. ''Eerst komt natuurlijk de grote teleurstelling, omdat het uiteindelijk toch niet genoeg bleek ondanks dat je zo hard hebt gevochten,” zegt Unterbuchner.

''Maar een paar dagen later besef je: je hebt een goed seizoen gespeeld, je hebt geknokt, je hebt alles gegeven. Het was net niet genoeg, maar volgend jaar wil ik opnieuw de aanval inzetten'', vervolgt hij.

De doelstelling voor 2026 is helder. „Ik wil de Tour Card weer hebben,” zegt Unterbuchner vastberaden. Hij heeft met zijn werkgever afspraken gemaakt om zo veel mogelijk Pro Tour-toernooien te kunnen spelen. „Nu is er alleen nog één probleem: je moet de Tour Card ook nog winnen,” grapt hij.

Toch is het vertrouwen groot. Zijn spel staat, zijn leven heeft rust teruggevonden en zijn motivatie is groter dan in jaren. ''Het hangt veel samen met privézaken. De afgelopen jaren waren zwaar, maar alles is weer geordend. Het was hard werken om uit die neerwaartse spiraal te komen, maar ik heb ervoor gevochten. Het geeft nu weer echt plezier.”