''Mijn duim is ontzettend opgezwollen, het was lastig om hiermee te spelen'' - Luke Humphries gooit zich door pijngrens en pakt titel op US Darts Masters

Luke Humphries beleefde zaterdagavond in New York één van de hoogtepunten in zijn carrière. Voor een uitzinnig publiek van 4.000 fans in de Madison Square Garden schreef de oud-wereldkampioen geschiedenis door Nathan Aspinall in een meeslepende finale met 8-6 te verslaan en zo zijn tweede World Series-titel te veroveren.

Maar de overwinning kwam niet zonder slag of stoot, letterlijk, want Humphries speelde de finale met een gezwollen en pijnlijke duim. Dit werd eerder dit weekend veroorzaakt door een opmerkelijk incident tijdens zijn walk-on voorafgaand aan zijn wedstrijd in de eerste ronde.

"Mijn duim is ontzettend opgezwollen. Het was moeilijk om hiermee te spelen," bekende Humphries na afloop in gesprek met Online Darts. "Ik had moeite met de grip, kon mijn duim niet in dezelfde positie houden. Maar ik wilde er geen groot punt van maken. De man die m’n hand vastgreep deed dat met zoveel kracht, het deed echt pijn. Ik moet thuis uitzoeken wat het precies is. Ik denk niet dat het gebroken is, want ik kan het nog wel samendrukken, maar het is in slechte staat."

Toch overschaduwde die blessure zijn triomf allerminst. Voor Humphries betekende de titel op Amerikaanse bodem een van de meest betekenisvolle momenten in zijn carrière. "Dit is voor mij dé speciale van de World Series. Dit is de grootste, dit zal altijd de meest iconische locatie blijven waar darts ooit zal komen, of waar ík ooit zal spelen. Het is één van de top vijf zalen ter wereld. Toen ik hier twee jaar geleden voor het eerst kwam, droomde ik ervan om dit toernooi ooit te winnen."

Die droom kwam zaterdagavond uit. Toen zijn matchdart in de dubbel 8 belandde, zakte 'Cool Hand Luke' op zijn knieën. "Het betekent echt alles. Mijn ouders zeiden eerder nog dat ze het niet wilden jinxen, maar ze zijn bij elk toernooi geweest dat ik dit jaar heb gewonnen en ze hebben me nog niet zien verliezen. Ze brengen geluk."

De nummer één van de wereld was niet alleen onder de indruk van de locatie, maar vooral ook van het Amerikaanse publiek. "De sfeer was echt bijzonder. Ik vond het publiek gisteren al fantastisch, maar vanavond was misschien nóg beter. Weet je, het waren er misschien 4.000, maar stel je voor dat je dat zou kunnen verdrievoudigen of verviervoudigen. Dan creëer je één van de beste dartssferen ooit. Dat is zó opwindend voor ons als spelers."

Humphries is ervan overtuigd dat darts in Amerika kan uitgroeien tot een volwaardige sport. "Amerika is een sportland bij uitstek. Ze hebben honkbal, American football, ijshockey, basketbal en wij willen daar met darts tussen komen te staan. Ik geloof echt dat het mogelijk is. Niet in één of twee jaar, maar als we het goed opbouwen, kunnen we Amerikanen een extra sport geven om van te houden."

En dat gaat wat hem betreft verder dan de huidige World Series-evenementen. "Voor mij voelde dit als een major. Ik heb het WK gewonnen, de Matchplay, de Premier League, de Masters, allemaal grote titels. Maar dit voelde alsof ik er weer een major aan toevoegde. Zo speciaal is het om in Amerika te winnen."

Humphries droomt al hardop van een écht groot toernooi op Amerikaanse bodem. "Als je het bouwt, komen ze, dat is het oude gezegde. En als de Amerikaanse fans zich hierachter zetten, dan heeft de PDC geen keuze. Dan moet er een major komen. Misschien over twee, drie of vijf jaar. Wij willen dolgraag komen. We zijn méér dan bereid om hier grote toernooien te spelen."

Maar om dat mogelijk te maken, is opschaling nodig. "We zijn gezegend dat we nu in het Theater mogen spelen. Maar de droom is natuurlijk de grote zaal van Madison Square Garden. Daarvoor hebben we de steun van de Amerikaanse fans nodig. Ik was vorig jaar bij een Rangers-wedstrijd, en toen zij scoorden… dat was een sfeer zoals je die zelden meemaakt. Dat willen wij ook bereiken met darts."

Naast de lovende woorden over het darten op Amerikaanse bodem, had Humphries ook nog complimenten in petto voor verliezend finalist Aspinall. "Hij is één van de aardigste mensen die ik ken, en één van mijn beste vrienden op tour. Ik weet dat het misschien bevooroordeeld klinkt, maar de sport is gewoon beter met hem erbij en dat weet iedereen. Hij is een gigantisch voorbeeld voor deze sport."

"De steun die hij van het publiek kreeg was geweldig. Zijn walk-on song ‘Mr Brightside’ werd hier flink meegezongen, dat vond ik eigenlijk verrassend. Maar het toont aan hoeveel respect mensen voor hem hebben. Het is gewoon mooi om hem weer zo goed te zien spelen, zoals hij kan. Hij heeft de afgelopen jaren met blessures geworsteld, en als vriend is het dan lastig om te zien. Maar vanavond stond hij er gewoon weer."