"De WK-finale? Waarom niet? Als ik in alle wedstrijden mijn beste niveau haal, kan het zeker" - Andreas Harrysson blaakt van zelfvertrouwen na stunt tegen Ross Smith

Voor Andreas Harrysson werd zijn eerste optreden op het WK Darts er eentje om nooit meer te vergeten. De 50-jarige Zweed zorgde in het Alexandra Palace voor een van de mooiste verhalen van de openingsronde door als debutant direct af te rekenen met de als twaalfde geplaatste Ross Smith. Na afloop stond Harrysson zichtbaar onder de indruk voor de camera’s. Niet alleen van zijn overwinning, maar vooral van het decor, de spanning en het besef dat een langgekoesterde droom eindelijk was uitgekomen.

“Fantastisch. Echt absoluut fantastisch,” stamelde hij bijna, nog nagenietend van het moment. “Om hier te winnen bij mijn debuut, op het grootste podium van allemaal… ja, dat is natuurlijk een droom.”

Dat het WK darts in het Alexandra Palace iets bijzonders is, had Harrysson al vaak gehoord. Maar de werkelijkheid bleek nog indrukwekkender. “Toen ik hier voor het eerst aankwam en die heuvel opreed… wauw,” vertelde hij. “Ik was hier een dag eerder toen alles nog groen was. Het uitzicht over Londen, de zaal, alles eraan: het was echt een wow-ervaring.”

Eenmaal op het podium voelde hij direct de druk. “Ja, absoluut. In de eerste set keek ik om me heen en dacht ik alleen maar: wat een publiek. Zo luid, zo intens. Dat voel je meteen.” Voor een speler die zijn hele leven vooral nationale en kleinere internationale toernooien speelde, was het contrast enorm.

Tegen Ross Smith leek het avontuur in de vierde set even ten einde. De Engelsman kreeg matchdarts, en Harrysson was al bijna bezig met afscheid nemen. “Eerlijk? Ik dacht dat het toen voorbij was,” gaf hij toe. “Maar toen hij miste, zei ik tegen mezelf: oké, pak deze kans en doe wat je kunt.”

Die mentale omschakeling bleek cruciaal. Harrysson bleef kalm, gooide belangrijke finishes en trok de wedstrijd uiteindelijk naar zich toe. “Elke finish voelde belangrijk,” zei hij later. “Misschien de 72 of de 112, maar eigenlijk ook gewoon die laatste. Om het af te maken, dat was het mooiste moment.”

Zijn spel was misschien niet perfect, maar vooral op de dubbels stond hij ijzersterk. “Ik denk niet dat ik mijn allerbeste spel heb laten zien,” analyseerde hij nuchter. “Maar uiteindelijk speelde ik gewoon goed. Mijn dubbels hielpen me enorm.”

De overwinning op een geplaatste speler geeft Harrysson vanzelfsprekend vertrouwen. “Ross is een geweldige speler,” zei hij respectvol. “Maar ik weet ook wat ik zelf kan. Als ik mijn 'A-game' kan spelen, dan geloof ik dat ik hier nog verder kan komen.”

Op de vraag of hij zichzelf een minimale doelstelling had opgelegd, bleef hij realistisch maar ambitieus. “Iedereen wil natuurlijk wereldkampioen worden,” glimlachte hij. “Maar als ik in zeven wedstrijden mijn beste spel kan spelen, dan weet ik dat ik er kan staan. Als ik gemiddeld 110 kan gooien, zoals ik eerder heb gedaan, dan heb ik misschien een kans.”

Dat klinkt ambitieus voor een debutant, maar Harrysson baseert zich op eerdere prestaties op de European Tour en in andere internationale toernooien, waar hij al liet zien dat hij hoge gemiddelden kan gooien.

Door zijn overwinning opent zijn deel van het schema zich. In de volgende ronde treft hij Thibault Tricole of Motomu Sakai. “Ik heb Thibault al een paar keer gespeeld,” vertelde Harrysson. “Ik heb een paar keer van hem verloren, de laatste keer won ik. Hij is een heel goede speler, dat weet ik.”

Toch kijkt hij vooral naar zichzelf. “Ik probeer het wedstrijd voor wedstrijd te bekijken. Dat is het enige wat je kunt doen op zo’n toernooi.”

Het verhaal van Harrysson is er een van lange adem. De Zweed speelt al sinds 1994 darts en is dus al meer dan dertig jaar actief. Pas de laatste jaren begon de droom van het WK echt concreet te worden. “Ik ben pas een maand geleden gestopt met werken om me volledig te kunnen focussen op dit toernooi,” onthulde hij. “Ik heb geprobeerd meer te oefenen dan normaal.”

Dat oefenen blijft overigens bescheiden. “Misschien één of twee uur per dag,” lachte hij. “Ik weet dat ik eigenlijk meer zou moeten doen, maar dit is wat het nu is.”

De overwinning op Smith levert hem niet alleen sportieve erkenning op, maar ook belangrijke prijzengelden. Dat kan cruciaal zijn met het oog op Q-School, waar spelers strijden om een PDC Tour Card. “Ja, dat speelt natuurlijk mee,” gaf hij toe. “Maar ik probeer daar niet te veel aan te denken. Eerst deze wedstrijd, dan zien we wel.”

Hij heeft de rekensom al eens gemaakt. “Ik heb gekeken wat er nodig zou zijn om Q-School te vermijden. Dat zou ongeveer een kwartfinale zijn. Maar goed, dat is toekomstmuziek.”

Harrysson staat symbool voor de groei van darts in Zweden. “Het niveau gaat echt omhoog,” stelde hij. “Er zijn nu veel goede spelers. Het is mooi om daar onderdeel van te zijn.”

Dat hij zijn WK-debuut maakt op 50-jarige leeftijd, maakt het verhaal extra bijzonder. “Ik ben natuurlijk niet meer jong,” zei hij met een glimlach. "In 2013 dacht ik: ik moet een stap extra zetten. Ik was goed in Zweden, maar een teamgenoot haalde het nationale team. Toen dacht ik: als hij het kan, kan ik het ook.”

Een paar jaar later begon de droom van Alexandra Palace echt te leven. “Misschien tien jaar geleden,” blikte hij terug. “Toen begon ik te denken: ooit wil ik daar staan.”