"Dit willen fans zien. Geen robots die alleen maar lachen als ze gekieteld worden" - Colin Lloyd genoot van clash tussen Price en Gurney

Blackpool ademt traditie tijdens de World Matchplay, maar wie tot nu toe goed heeft gekeken naar de editie van dit jaar, kan niet om de frisse wind heen die door de Winter Gardens waait. Colin Lloyd, voormalig nummer één van de wereld en ook bekend als 'Jaws', bekijkt het toernooi aandachtig en ziet een generatiewisseling die niet meer te stoppen lijkt.

"Het is absoluut geweldig geweest, of niet?" steekt Lloyd enthousiast van wal tegenover Online Darts. "Er waren een paar jongens die onder druk stonden, dat zag je wel. Ze hadden een hoop prijzengeld te verdedigen. Maar dan komt Gian van Veen en die ziet er fantastisch uit. En Wessel Nijman? Die gooide gewoon een wereldpot. Echt een superprestatie."

Lloyd was na de eerste ronde vooral lovend over twee spelers. "Wessel was vanaf het begin uitmuntend. Het leek hem geen enkele moeite te kosten", zegt hij. Vervolgens wijst hij op een oude rot die zich herpakt lijkt te hebben: James Wade. "Wade zag er goed uit. Solide, in controle, emotioneel stabiel. Als hij deze vorm vasthoudt, wie weet waar hij eindigt. Hij is vaak wisselvallig, dat weten we allemaal, maar als hij een gemiddelde van 104 gooit zoals nu, dan is hij dodelijk."

De grootste verrassing van het toernooi was de uitschakeling van wereldkampioen Luke Humphries, die ten onder ging tegen Gian van Veen. Lloyd maakt zich echter geen zorgen.

"Luke hoeft zich hier echt niet gek over te maken. Hij speelde niet eens slecht, Gian was gewoon ijzersterk", aldus Lloyd. "Hij wist dat het lastig zou worden. En ja, nu kon hij zijn koffers pakken. Welkom bij de club, zou ik zeggen. Ik hoorde daar zelf ook bij", knipoogt hij.

Volgens Lloyd zou dit verlies zelfs de aanzet kunnen zijn tot iets groots voor de jonge Nederlander. "Hij heeft zelf gezegd dat hij in eerdere jaren misschien zou zijn bezweken. Nu weet hij dat hij op dit niveau thuishoort. En als je daarin gelooft, is de rest een kwestie van tijd. We weten wat hij kan. Wie zegt dat zijn naam niet alsnog op de trofee komt te staan?"

De opmars van spelers als Van Veen en Nijman betekent volgens Lloyd dat er onvermijdelijk een wisseling van de wacht aanstaande is. "Zoals ik altijd zeg: ga aan de kant ouwe, je hebt je tijd gehad", lacht hij. "Dat houdt deze sport levendig. Het is geen disrespect. Kijk naar Peter Wright of Raymond van Barneveld. Wat een carrières! Ik zou al blij zijn geweest met de helft van hun erelijst."

Toch ziet hij de onvermijdelijke realiteit. "Misschien zit er nog één grote overwinning in voor sommigen. Maar die jonge gasten willen niet enkel meer een stukje van de taart, ze willen alles."

En mogelijk, zo stelt Lloyd, waren we deze week getuige van het laatste duel tussen twee giganten op het grote podium. "Gisteren spraken fans me aan. Ze zeiden: 'Colin, dit is misschien wel de laatste keer dat we MVG tegen Barney zien op dit podium.' En misschien hebben ze gelijk. Dat is geen disrespect, dat is gewoon het leven. Je hoofd denkt dat je het nog hebt, maar je lijf vertelt iets anders. Ik ben fitter dan ooit, maar mijn lichaam zegt gewoon: 'Nee.'"

Ook Dave Chisnall kwam ter sprake. Een man die ooit garant stond voor 180-scores en titels, maar nu moeite lijkt te hebben om zich nog staande te houden. "In sommige gevallen kun je het niet meer herstellen. Het sluipt erin", waarschuwt Lloyd. "In het begin merk je het amper. Je denkt: ik haal nog resultaten. Tot je ineens gemiddeldes van 87, 91 of 84 gaat gooien. En dan stel je jezelf die vraag: 'Waar is het misgegaan?'"

Volgens Lloyd is het niet alleen fysiek, maar vooral mentaal. "Zelfs als je het diep wegstopt, weet je: er klopt iets niet. En zodra je begint te twijfelen aan jezelf, ben je gezien. Er zijn gewoon te veel goede spelers nu. Je kunt het je niet permitteren om op televisie een vormdip te hebben."

De clash tussen Daryl Gurney en Gerwyn Price deed echter de meeste stof opwaaien. De vonken vlogen ervan af en het internet ontplofte. "Ik heb er met plezier naar gekeken", glimlacht Lloyd. "Ze gaven elkaar een knuffel aan het begin, maar toen sloeg de sfeer om. Geen idee wat er precies gebeurde, dat zijn mijn zaken niet."

Toch vraagt Lloyd zich af of zulke emotionele confrontaties altijd wenselijk zijn. "Aan de ene kant is het goed, het geeft het publiek wat. Maar het is niet goed voor de spelers. Er kijken ook kinderen. Als je iets moet uitpraten, doe het dan achter de schermen."

Maar hij beseft ook dat juist die karakters de sport levend houden. "Je kunt niet zomaar opkomen, drie pijlen gooien en weer afdruipen. Ik hou ervan als Daryl en Gezzy hun emotie tonen. Dat wakkert iets aan bij de kijkers. Fans willen vuur zien, geen robots die alleen maar lachen als ze gekieteld worden."

En over het fenomeen spelers die vieren met provocatie? "Ik zou er vast iets van gezegd hebben, dat kon ik nooit laten", lacht hij. "Maar daarna geef je gewoon een hand en vloek je even achter de schermen. Je hebt dat nodig. Je hebt pit nodig. Dat houdt het levendig."

Zoals altijd sluit Lloyd af met een combinatie van zelfkennis en humor. "Aan het einde van mijn carrière werd ik waarschijnlijk wat kribbig. Iets wat ooit vanzelf ging, werd ineens hard werken. Toen wist ik: het is tijd. Maar één ding geloof ik nog altijd: je hebt persoonlijkheden nodig in darts. Dat is waarom mensen terugkomen."