"Het is niet aan mij om te oordelen over de situatie van Dom Taylor" - Jonny Clayton knoop na bijna twee weken rust opnieuw aan met de zege

Jonny Clayton stond na afloop van zijn derde ronde partij op het WK Darts 2026 zichtbaar opgelucht maar ook vastberaden voor de camera. De Welshman had zojuist een zware test doorstaan tegen Nlels Zonneveld, een tegenstander die hem set na set bij de keel greep, maar die Clayton uiteindelijk met zijn ervaring en rust wist af te schudden. Het werd een wedstrijd die symbool stond voor Claytons toernooi tot nu toe: niet altijd oogverblindend, wel volwassen, gecontroleerd en effectief.

“Niels is een geweldige speler,” begon Clayton sportief. “We weten allemaal dat hij een mooie toekomst heeft in deze sport. Maar ik moest mijn werk doen, en dat heb ik vanavond gedaan.” Die nuchtere benadering typeert ‘The Ferret’. Ondanks dat hij telkens op voorsprong kwam – 1-0, 2-1 en 3-2 – wist Zonneveld steeds weer langszij te komen. Toch was het Clayton die in de beslissende fase toesloeg.

Wat uiteindelijk het verschil maakte? Clayton zelf bleef er bescheiden onder. “Eerlijk gezegd weet ik het niet precies. Ik bleef gewoon geconcentreerd. In de laatste set was Niels misschien net iets minder dan in de sets daarvoor. Of dat door mij kwam, weet ik niet. Maar ik heb die kans gepakt.”

En dat deed hij met overtuigende cijfers. Een gemiddelde van ruim 98 en een finishpercentage van 47 procent zijn statistieken waar elke darter mee thuiskomt. “Dat zijn sterke cijfers, ja,” erkende Clayton. “Mijn scoring was goed en mijn dubbels waren goed. Dankbaar, want daar heb ik een tijdlang mee geworsteld. Dus dit was heel positief.”

Clayton is inmiddels een vaste waarde op Alexandra Palace. Voor het vijfde jaar op rij staat hij minimaal in de vierde ronde, maar pas één keer wist hij door te stoten naar de kwartfinales. Dat knaagt. “Natuurlijk wil ik verder,” gaf hij toe. “Ik wil net als iedere andere speler het toernooi winnen. Mijn doel is om die trofee omhoog te houden. Wie weet?”

Die ambitie wordt gevoed door zijn huidige vorm en door de bijzondere omstandigheden van dit toernooi. Door een positieve test van zijn geplande tegenstander Dom Taylor in de tweede ronde kreeg Clayton noodgedwongen een lange pauze van elf dagen tussen zijn eerste en derde ronde.

“Je kunt het op twee manieren bekijken,” zei Clayton over die onderbreking. “Het is een lange break. Had ik liever meteen gespeeld? Misschien wel, om in het ritme te blijven. Maar ik ga er niet over klagen. Het is prijzengeld voor de ranking en dat is niet mijn probleem.”

Het moment waarop hij hoorde dat hij niet hoefde te spelen, staat hem nog helder bij. “Ik was in het Westfield shopping centre,” lachte hij. “De dag ervoor, sorry. iemand van de PDC belde me en zei dat ik naar huis kon. Dat heb ik gedaan. Ik was eigenlijk al hier, dus ik ben gewoon weer omgedraaid.”

Terwijl Clayton noodgedwongen toeschouwer was, sneuvelden opvallend veel grote namen en geplaatste spelers vroegtijdig. Maar extra druk voelt hij niet. “Het wordt wat het wordt,” zei hij schouderophalend. “Ik ga niks anders doen. Ik wil dit toernooi winnen en elke keer als ik daar sta, doe ik mijn best.”

Ook gaf hij toe dat hij nauwelijks wedstrijden kijkt. “Ik kijk niet op tv. Ik kijk alleen naar de uitslagen via Flashscore. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik baal van het wegvallen van topseeds. Ik ben blij, want ik wil er aan het eind nog staan.”

De wedstrijd tegen Zonneveld was niet alleen fysiek, maar ook mentaal een beproeving. “Het was een goede wedstrijd,” vond Clayton. “Ik won de bull aan het begin en ik hield mijn eigen set. Dat helpt enorm. Als je de leg begint, heb je controle.”

Dat hij na zo’n lange pauze direct zo’n zware tegenstander treft, ziet hij als een voordeel. “Het geeft vertrouwen. Ik speelde tegen een hele goede speler en mijn dubbels en scoring waren goed. Dat is alleen maar positief.”

Na zijn overwinning op Adam Lipscombe eerder in het toernooi zei Clayton dat hij naar huis zou gaan om aan zijn dubbels te werken. Met succes, zo bleek. “Mijn dubbels liepen goed vanavond, en dat is normaal gesproken mijn sterke punt. Er was een kleine glimp van de oude Clayton, zoals in Dublin. Hopelijk blijft dat zo.”

Clayton neemt het in de vierde ronde op tegen Andreas Harrysson. Een naam die vooraf misschien minder tot de verbeelding spreekt dan Ross Smith of Dave Chisnall, maar Clayton weet beter. “In darts moet er altijd één winnen en één verliezen. Als je niet presteert, ga je naar huis. Wie het ook wordt, ik heb mijn werk gedaan. Op naar de volgende.”

Gevraagd naar Dom Taylor en diens persoonlijke situatie, hield Clayton zich op de vlakte. “Dat is niet aan mij. Ik weet niet wat hij doormaakt. Mijn mening telt daarin niet. Dat is aan Dom.”

Clayton beseft wat er op het spel staat. Vijf jaar op rij minimaal bij de laatste zestien, dat vraagt om meer. “Het zou fantastisch zijn om te winnen,” zei hij. “Gerwyn Price en ik hebben samen de World Cup of Darts gewonnen. Als we allebei ooit wereldkampioen worden, zou dat briljant zijn.”

Tot slot keek hij ook breder naar zijn seizoen. “Het is een netjes jaar geweest. Het begin van het jaar was geweldig, met halve finales en finales op majors. Ik heb weer een glimlach op mijn gezicht, en dat maakt me gevaarlijk. Dus laat maar komen.”