"Het was alsof ik tegen een absolute wereldtopper speelde" - Luke Humphries komt met de schrik vrij tegen ontketende Gabriel Clemens

Luke Humphries stond na afloop van een van de meest meeslepende wedstrijden van dit WK Darts 2026 zichtbaar opgelucht én trots de pers te woord. De regerend wereldtopper had zojuist een ware thriller overleefd tegen Gabriel Clemens, een duel dat alle kanten op ging en waarin niets cadeau werd gedaan.

“Dit was echt een gevecht,” vatte Humphries het zelf samen. “Een wedstrijd met pieken en dalen, nerveus, intens en van een enorm hoog niveau.”

Vanaf de eerste pijl was duidelijk dat het geen eenvoudige avond zou worden voor Humphries. Waar hij in zijn eerdere wedstrijden sterk begon, moest hij dit keer zoeken. “Mijn start was niet op het niveau dat ik wilde,” gaf hij toe. “In de vorige wedstrijden begon ik meteen scherp in de eerste set, nu was dat minder. Maar het was belangrijk dat ik die eerste set toch binnenhaalde.”

Na een comfortabelere tweede set kantelde de wedstrijd langzaam. Clemens, gesteund door een luidruchtige Duitse aanhang, kwam steeds beter in zijn spel. “Wat Gabriel liet zien, was alsof ik tegen een absolute wereldtopper speelde,” zei Humphries. “Het was continu treble, treble, treble, en alles werd uitgegooid. Dan weet je dat je geen moment mag verslappen.”

Het verschil met eerdere wedstrijden was volgens Humphries dat hij dit keer nergens het gevoel had dat hij veilig was. “Zelfs op momenten dat ik iets loskwam, dacht ik geen seconde: dit is binnen. Hij bleef alles raken. Dan weet je dat één fout fataal kan zijn.”

Cruciaal waren uiteindelijk de finishes op de beslissende momenten. In de laatste sets toonde Humphries zijn klasse met een 50-finish om te breken en een ijskoude 81 om de wedstrijd definitief te beslissen. “Daar ben ik ontzettend trots op,” zei hij. “Zeker omdat hij in de set daarvoor pijlen had om het gelijk te trekken. Als het daar 3-3 wordt, kan het heel zwaar worden.”

Volgens Humphries zijn dit precies de momenten die het verschil maken op een WK. “Je kunt een lager dubbelpercentage hebben, maar die ene pijl op het juiste moment, daar draait het om. Die 50 en die 81 waren de grootste momenten van de hele wedstrijd.”

Voorafgaand aan het toernooi zei Humphries hardop dat hij wereldkampioen wilde worden. Een uitspraak die hij na deze wedstrijd zonder aarzeling herhaalde. “Je móét dat geloven,” stelde hij. “Als je hier komt en denkt dat je gaat verliezen, dan kun je beter thuisblijven. Natuurlijk is het een gewaagde uitspraak, maar zonder die mindset win je nooit.”

Juist daarom hecht hij veel waarde aan wedstrijden als deze. “Dit zijn de duels die je vormen,” legde hij uit. “Je ontdekt waar je mentaal staat. Vorig jaar had ik een wedstrijd waarin ik onder druk bezweek. Dit keer niet. Dat zegt alles.”

Humphries erkende dat zijn niveau nog niet perfect is. “Mijn scoring mag constanter. Soms is het geweldig, soms net iets minder. Maar over een lange setwedstrijd hoort dat erbij. Wat mij het meest tevreden maakte, was mijn finishing. Die was er toen het moest.”

De timing van het toernooi speelt volgens Humphries een grote rol. “Ik hou ervan dat de wedstrijden nu snel achter elkaar komen. Dan kom je in een ritme. Je neemt het vertrouwen mee van wedstrijd naar wedstrijd. Dit is de fase waarin je scherp moet zijn, want als je dat niet bent, lig je eruit.”

Die scherpte was nodig tegen Clemens, die volgens Humphries veel beter speelde dan zijn ranking doet vermoeden. “Dit was geen nummer 47 van de wereld. Dit was een top-32 speler, misschien zelfs top-16 niveau. Hij heeft laten zien dat hij dit nog steeds in zich heeft.”

Na afloop volgde een lange omhelzing tussen beide spelers. Humphries had duidelijke woorden voor zijn tegenstander. “Ik heb hem gezegd dat hij hier kracht uit moet halen. Dit niveau kan iedereen verslaan. Soms raak je als speler even je weg kwijt, maar zijn kwaliteit is er nog steeds.”

De wedstrijd werd gespeeld in een vrijwel vijandige ambiance, met een grote Duitse supportersschare. Toch stoorde Humphries zich daar niet aan. “Ze waren luid, maar respectvol. Geen gefluit, geen boegeroep. Dat zegt veel over de Duitse fans. Ze waren fantastisch.”

Opvallend was ook dat Humphries meer emotie toonde dan gebruikelijk. “Soms laat ik het eruit, soms niet,” verklaarde hij. “Als je te veel viert, denkt je tegenstander dat je onder druk staat. Als je niks laat zien, oog je comfortabel. Het is elke wedstrijd anders. Vandaag voelde het goed om het te laten zien.”

Terugkijkend plaatste Humphries deze partij in een rijtje met eerdere sleutelmomenten in zijn carrière. “Wedstrijden als deze herinneren me aan duels tegen Joe Cullen en Ricardo Pietreczko. Als je ze wint, voelt het speciaal. Dan denk je later: dit was het moment waarop ik echt getest werd.”

Of hij nu al droomt van de titel, wuift hij weg. “Het voelt nog ver weg. Elke wedstrijd hier is zwaar. Maar als je dit soort partijen wint, geeft dat vertrouwen dat je klaar bent voor wat er nog komt.”