Ian White overleeft slijtageslag tegen King: “Ik ben echt kapot, maar winnen is alles wat telt”

In zijn veertiende optreden op het WK Darts bij de PDC heeft Ian White zich vrijdagmiddag naar de tweede ronde van het WK Darts gewerkt, maar de 55-jarige Engelsman moest diep gaan. 'The Diamond' verspeelde een 2-0 voorsprong, maar won uiteindelijk met 3-2 in sets van Mervyn King.

White gaf na afloop toe dat de partij veel zwaarder was dan nodig. “Ik ben echt kapot,” zei hij tegen onder meer Dartsnews.com. “Ik had het veel eerder moeten afmaken, maar je weet hoe Mervyn is. Geef hem een klein gaatje en hij neemt het. Het was geen goede wedstrijd van ons beiden, maar als je wint, ben je door. Dat is het enige wat telt.”

De darter uit Stoke-on-Trent begon sterk, maar miste in twee sets de kans om een definitieve kloof te slaan. De dubbels lieten hem herhaaldelijk in de steek, net als King, waardoor de wedstrijd meer een overlevingsstrijd werd dan een vertoon van klasse. Toen het 2-2 werd, moest White zichzelf herpakken. “Ik riep tegen mezelf: schiet op, zet hem onder druk. Want als ik dat deed, miste hij veel dubbels, net zoals ik in die andere twee sets. Ik stond twee keer 2-0 in sets en kreeg het nog steeds niet over de streep.”

De beslissende set verliep vlotter en schonk hem de opluchting die hij nodig had. “Ik kijk niet naar statistieken. Je kunt hier 110 gemiddeld gooien en verliezen, of 80 gemiddeld en winnen. Je wint, en je bent erbij.”

Voor White blijft Alexandra Palace een ijkpunt van zijn jaar. Geen enkel ander toernooi weegt zo zwaar, zeker voor een speler die weet dat zijn beste jaren achter hem liggen.

“Dit is waar je het hele jaar voor werkt. Je wilt hier komen en winnen. Wereldkampioen worden is iets anders, maar je tourkaart behouden en gewoon je brood verdienen — dat is waar het om draait.”

Zijn rankingdaling sinds de coronaperiode is een terugkerend onderwerp, en White is open over waarom zijn niveau sindsdien niet meer hetzelfde is. “Ik werd lui in de coronatijd. Ik deed niet mee aan online toernooien en ik trainde weinig. Ik heb niks met apps of technologie. Terwijl die jonge gasten wel bleven spelen. Ik dacht dat ik na corona gewoon verder kon waar ik gebleven was. Nou, dat gebeurt dus niet.”

White won vóór corona meer dan veel darters in hun hele loopbaan: EuroTour-titels, diepe runs op majors, constante ProTour-prestaties. Maar sindsdien is het zoeken naar stabiliteit. Toch ziet hij de lijn omhoog.

“Een goede run hier zou echt helpen. Het zou mijn vertrouwen teruggeven. Ik hoop dat ik na kerst nog in het toernooi zit. Ik geniet weer meer van het spel. Ik lach met Gary Anderson en Michael Smith, het is weer leuk. Dat helpt.”

In de spelersruimte lijkt weinig veranderd, zegt hij met een grijns. “Aan onze tafel wel. We hebben lol, praten over vissen, vroeger… En dan worden we gek omdat Gary Anderson geen pijl gooit en tóch alles wint. Dan denken we: wat doen wij verkeerd? Waarschijnlijk dat wij wél oefenen.”

Met een golf aan jong talent — Luke Littler, Gian van Veen, Jenson Walker, Mitchell Lawrie — zou het gemakkelijk zijn om de ervaren spelers af te schrijven. White weigert dat beeld.

“We zijn er nog steeds. We hebben tourkaarten. Veel spelers komen binnen en verdwijnen weer. Als je jaar na jaar blijft staan, doe je echt iets goed — of je nou nummer één of nummer 64 bent.”

Hij nuanceert meteen het verschil tussen generaties. “Die jonge gasten spelen fantastisch, maar ze wonen nog thuis, hebben geen hypotheek. Wacht maar tot het leven begint. Kijk naar Littler — die hoeft zich nergens zorgen om te maken. Dat is anders.”

Hij prijst ook de ontwikkeling van het PDC-circuit. “Wij hadden geen Development Tour of Challenge Tour. Je betaalde een tientje en je hoopte op een goede dag. Nu ligt er een heel pad klaar. Dat is geweldig voor die jongens.”

De hoofdprijs van één miljoen pond maakt het WK 2026 historisch. Voor White is het bijna surrealistisch. “Dat had ik nooit gedacht. Niet in een miljoen jaar. De sport wordt groter, Barry heeft fantastisch werk gedaan, en de media helpen mee. Om hier onderdeel van te zijn, is mooi.”

Zijn duel met Luke Littler op het vorige WK blijft voor hem een positieve herinnering. “Ik had niets te verliezen. Alle druk lag bij hem. Ik genoot ervan. Misschien had ik dat vandaag ook moeten doen. Maar het was mooi om hem te treffen. Hij wordt nog vaak wereldkampioen.”

In de volgende ronde neemt White het op tegen oud-wereldkampioen Rob Cross. “Ik ga naar huis, wat rondjes rond het bord doen, dubbels trainen, en volgende week zondag ben ik terug. Dan gaan we ervoor.”