“Ik hoef niet te schreeuwen om te laten zien dat ik wil winnen” - Ryan Searle maakt sterke indruk op EK Darts

Ryan Searle liet opnieuw zien waarom hij tot de gevaarlijkste outsiders op het PDC-circuit behoort. De Engelsman boekte een overtuigende overwinning op Jonny Clayton en plaatste zich daarmee voor de tweede ronde van het EK Darts. Na afloop sprak Searle openhartig over zijn vorm, zijn motivatie, en de bijzondere balans tussen zijn relaxte houding en zijn wil om te winnen.

“Het was er eentje die wat stroef begon,” blikte Searle terug. “Die eerste leg was echt rommelig. Ik had moeite om in mijn ritme te komen, maar vanaf dat moment ging het eigenlijk prima. Ik heb goed gespeeld.”

De Engelsman, bekend om zijn zware pijlen, profiteerde van enkele onverwachte missers van zijn Welshe tegenstander. “Er waren een paar momenten waarop Jonny drie pijlen miste op de dubbels. Dat gebeurt niet vaak tegen iemand als hem. Dus als dat moment zich voordoet, moet je toeslaan — en dat heb ik gedaan.”

De afgelopen maanden verliepen niet altijd soepel voor Searle in de televisietoernooien. Na twee vroege uitschakelingen op rij, was deze overwinning een broodnodige opsteker. “Om eerlijk te zijn dacht ik er niet te veel over na,” vertelt hij. “Als je kijkt naar de lotingen die ik heb gehad — Luke Littler en Gerwyn Price in de eerste ronde — dat zijn gewoon zware tegenstanders. Ook Jonny Clayton is geen makkelijke naam. Maar als je buiten de top 16 staat, moet je dat soort lotingen verwachten.”

Searle beseft dat hij zijn ranking moet verbeteren om in de toekomst makkelijker te loten. “Het is simpel: ik moet terug in de top 16. Dan voorkom je die zware eerste rondes.”

Waar zijn resultaten op het podium wisselend waren, is Searle op de vloertoernooien juist in topvorm. “Ik heb recent een Pro Tour gewonnen en ook een halve finale gehaald,” zegt hij trots. “Op de vloer speel ik echt goed. Op het podium is het soms nog een beetje wisselvallig. Kleine dingen kunnen daar een groot verschil maken. Een paar bounce-outs, een gemiste 180 — dat soort momenten kunnen je vertrouwen breken.”

Toch is Searle vooral trots op hoe hij zich ondanks alles blijft ontwikkelen. “Met mijn zichtproblemen is het niet altijd makkelijk om mijn beste spel te laten zien op televisie. Maar ik ben er trots op dat ik het tóch doe. Er is geen echte oplossing voor mijn oogprobleem, ik moet er gewoon mee leven. Ik doe mijn best, en dat is alles wat ik kan doen.”

Searle staat bekend als een van de meest relaxte spelers op het circuit — bijna te rustig, volgens sommigen. In een eerder interview zei hij dat hij niet dezelfde honger naar overwinning voelt als sommige van zijn rivalen. Hoe kijkt hij daar nu tegenaan?

“Om eerlijk te zijn, dat is nog steeds zo,” zegt Searle nuchter. “Ik heb dit seizoen twee titels gewonnen in plaats van één, dus dat is al een stap vooruit. Vroeger won ik er maar één per jaar, dat leek bijna mijn standaard. Dus dit voelt goed.”

Toch erkent hij dat zijn karakter anders is dan dat van spelers als Price of Smith. “Ik zou graag iemand willen zijn die echt leeft voor elke overwinning, maar dat zit niet in mijn persoonlijkheid. Dat is gewoon niet wie ik ben. Maar geloof me: zodra ik op het podium sta, wil niemand meer winnen dan ik.”

De interviewer vroeg of Searle misschien te comfortabel is met zijn plek — iemand die goed verdient met darts zonder per se álles te willen winnen. Searle lacht: “Kijk, als je ziet waar ik vandaan kom en wat ik nu heb bereikt, dan is mijn leven compleet veranderd. Dankzij de PDC verdien ik mijn brood met iets waar ik van hou. Dat is bijzonder. Natuurlijk wil ik winnen, maar ik ben gewoon niet die obsessieve type speler. Misschien heb ik daar nog wat advies voor nodig,” grapt hij.

Hij vergelijkt darts met andere sporten: “In tennis of golf beginnen topspelers vaak als kind. Ze zijn vanaf jonge leeftijd gefocust op die ene droom. Bij darts is dat anders. De meeste van ons hebben gewerkt, hebben een normaal leven gehad, en zijn daarna pas gaan darten. Ik begon pas serieus toen ik 21 was — dat is best laat. Dus ja, mijn motivatie is misschien anders. Ik ben niet per se gedreven door titels, misschien iets meer door geld. En ik denk dat veel spelers dat stiekem ook zijn, al zeggen ze het niet.”

Searle betreedt steevast het podium op de tonen van Crazy Train van Ozzy Osbourne — een nummer dat perfect past bij zijn bijnaam 'Heavy Metal'. Toch heeft hij weleens nagedacht over een verandering. “Ik heb erover gedacht om een ander nummer te kiezen, ja,” bekent hij. “Maar veel mensen kennen me nu met Crazy Train. Het werkt goed als walk-on. Ik heb wat andere nummers in gedachten gehad — zoals Bodies van Drowning Pool, dat ook in de oude ECW-worstelshows zat — maar dat is misschien een tikje te heftig voor het publiek,” zegt hij lachend.

Met zijn recente Pro Tour-titel, een stijgende vorm en een hernieuwd vertrouwen kijkt Searle optimistisch vooruit. “Ik weet dat ik het niveau heb om grote toernooien te winnen,” besluit hij. “Het gaat er nu om dat ik dat podiumgevoel vasthoud, mijn hoofd koel hou en blijf geloven in wat ik doe. Ik ben niet de luidste of meest expressieve speler, maar als ik mijn dag heb, kan ik van iedereen winnen.”