Van Barneveld blijft geloven in nieuw kunststukje op het grote podium: "Dan wil ik vooral een goede run op het WK neerzetten''

Raymond van Barneveld koestert nog altijd de ambitie om op zijn oude dag nog één keer te schitteren op het grote podium. De vijfvoudig wereldkampioen blijft geloven in een nieuw hoogtepunt op een groot televisietoernooi.

De Hagenaar kende tussen 1998 en 2007 zijn absolute topjaren met vijf wereldtitels, en won in 2014 nog de Premier League, zijn meest recente grote titel. Sindsdien is het stiller geworden rond Barney als het gaat om eindzeges op majorniveau. Zijn laatste halve finale op een gerankt televisietoernooi dateert alweer van 2022, op de Grand Slam of Darts.

Toch geeft de levende dartslegende niet op. “Ik wil me kwalificeren voor de majors en daar hopelijk goede resultaten neerzetten, want de laatste twee jaar zijn wat dat betreft teleurstellend geweest,” zegt Van Barneveld. “En dan wil ik vooral een goede run op het WK neerzetten.”

Van Barneveld wordt sinds jaar en dag verwelkomd met Eye of the Tiger van Survivor, een nummer dat symbool staat voor veerkracht en strijdlust. Toch geeft hij toe dat hij ook jaloers is op de keuze van collega Nathan Aspinall, die opkomt met Mr Brightside van The Killers, een hit die steevast luid wordt meegezongen door het publiek.

“Die van Nathan is echt goed. Het pakt het hele publiek mee, dat is natuurlijk perfect,” aldus Van Barneveld. “Je wil de fans mee hebben, dat is belangrijk.” Toch blijft hij trouw aan zijn eigen opkomstnummer, waar hij een sterke persoonlijke band mee voelt. “Ik ben meer iemand van Eye of the Tiger. Ik hou van de Rocky-films en ken ze allemaal. Steeds weer opstaan na een nederlaag, terugvechten, dat zit ook in mij. Daar kan ik me echt mee identificeren.”

Terugkijkend op zijn imposante carrière, hoeft Van Barneveld niet lang na te denken over zijn mooiste moment. Niet de legendarische zege op Phil Taylor in 2007, maar zijn allereerste wereldtitel in 1998 betekende alles voor hem.

“De eerste keer wereldkampioen worden was het hoogtepunt. Ik had grote dromen, en toen ik in 1998 op mijn knieën viel na de winnende dubbel, werd alles ineens werkelijkheid,” blikt hij terug. “Dat was het moment waarop ik wist: ik ben profdarter. Mijn allergrootste droom kwam uit, en ik ben daar nog steeds trots op.”

Hoewel de successen van vroeger steeds verder achter hem liggen, is Van Barneveld niet van plan om zich neer te leggen bij een rol in de marge. Met zijn ervaring en geloof in eigen kunnen, hoopt hij nog een hoofdstuk te kunnen toevoegen aan zijn carrière. “Er zit nog steeds vuur in me. Als ik me kan plaatsen voor de juiste toernooien en mijn niveau haal, weet ik dat ik nog steeds potten kan breken.”