"Veel vrienden stuurden vooraf dat ik makkelijk zou winnen, dat had ik nooit moeten lezen"- Madars Razma komt met de schrik vrij tegen Jamai van den Herik

Op de openingsavond van het WK Darts 2026 meldde Madars Razma zich overtuigend voor de tweede ronde. De Let, bekend om zijn rustige uitstraling en zijn tactische benadering van het spel, won zijn eerste partij, maar maakte na afloop duidelijk dat het geen simpele avond was. Niet vanwege de tegenstander, maar vooral door de druk, de omstandigheden én een turbulent jaar achter de schermen.

Razma oogde opgelucht en vermoeid tegelijk toen hij de pers te woord stond. “Ik voel me een beetje moe, maar natuurlijk ook blij,” begon hij tijdens de persconferentie met onder andere Dartsnieuws.com. “Alleen… heel veel vrienden stuurden me vooraf berichten dat het een makkelijke overwinning zou worden. Dat had ik nooit moeten lezen. Het zorgde ervoor dat ik mezelf meer druk oplegde dan nodig.”

Volgens Razma was het duel vreemd van opbouw. “Hij speelde nerveus, en daardoor werd ik óók nerveus,” vertelt hij over zijn onbekende opponent. “In set twee en drie voelde ik mezelf ook steeds onrustiger worden.”

Razma begon sterk, maar merkte dat hij gaandeweg te veel nadacht, te veel bezig was met verwachtingen en te weinig met zijn eigen ritme. Toch bleef hij kalm genoeg om het duel naar zich toe te trekken. “Ik ben vooral blij dat ik gewonnen heb. Dat is het belangrijkste. En ik ben blij dat ik hier weer mag staan.”

Voor veel spelers betekent spelen op de eerste avond een extra mentale last. Maar Razma ziet dat anders. “Nee, niet altijd,” stelt hij. “Ik kende mijn tegenstander goed. Ik had hem zien oefenen, zijn lichaamstaal gezien. Ik zei tegen mezelf: dit moet je vandaag winnen. Maar uiteindelijk werd het veel zwaarder dan ik had verwacht.”

Met zijn overwinning wacht in de tweede ronde een duel met Dimitri Van den Bergh of Darren Beveridge. Maar Razma weigert vooruit te kijken. “Ik denk nu niet aan ronde twee. Ik respecteer mijn tegenstanders. Morgen of overmorgen kijk ik wel verder.”

Opvallend genoeg was Razma enorm tevreden met zijn speelschema — niet vanwege het tijdstip, maar vanwege wat het hem oplevert. “Ik speel pas weer over een week,” zegt hij verheugd. “Dat betekent dat ik morgen naar huis kan en nieuwe vluchten kan regelen. Ik kan bij mijn vrouw, kinderen en familie zijn. Dat geeft me rust. Ik hoef niet drie of vier dagen in Engeland rond te hangen.”

Wat hij níét ideaal vond? Spelen als laatste wedstrijd van de avond, vlak na het optreden van publiekslieveling Luke Littler. “Het heeft niks met Luke te maken,” legt hij uit. “Maar ik hou ervan om precies te kunnen plannen wanneer ik speel, wanneer ik oefen. Dit jaar op de European Tour speelde ik veel eerste of tweede wedstrijden. Dan kun je alles timen. Nu kon dat niet. Het scheelde dat de wedstrijden voor mij snel gingen, maar het was alsnog moeilijk om perfect op tijd klaar te zijn. Dat was eigenlijk het lastigste van de hele avond.”

Als Razma het heeft over onzekerheid en zenuwen, gaat het niet alleen om het duel van vanavond. De Let kampt al maanden met een situatie die zijn carrière behoorlijk heeft beïnvloed: een brand in zijn huis. “Na de brand kon ik acht maanden thuis niet oefenen,” legt hij uit. “Het was simpelweg onmogelijk. Ik ben mijn vrienden heel dankbaar, want dankzij hen kon ik rankingtoernooien in Letland spelen. Dat was mijn enige vorm van training.”

Het gebrek aan consistente oefensessies had duidelijke gevolgen. “Ik kwalificeerde maar twee of drie keer voor de European Tour dit jaar. Niet veel. Ik wist ook niet meer hoe goed ik nog was. En eerlijk: ik weet het nog steeds niet.”

De laatste weken kon Razma eindelijk weer fatsoenlijk trainen. “Ik heb veel geoefend, hard gewerkt. Maar ik weet niet waar ik sta. Dat is misschien wel de grootste vraag voor iedereen: hoe goed is Razma momenteel? Ik heb daar zelf ook geen volledig antwoord op.”

Razma speelde een wedstrijd die alle kanten opging. Hij begon uitstekend, raakte daarna het ritme kwijt, en eindigde juist weer furieus. “Ik begon té goed,” lacht hij. “Dat klinkt raar, maar het bracht me uit balans. Soms denk je tijdens de wedstrijd aan de verkeerde dingen.”

Aan het einde van het duel kwam de Let plotseling los en jaagde zelfs op een negendarter. “Ik dacht even: misschien zit er wel prijzengeld aan een negendarter vast. Maar het belangrijkste is dat ik won. Meer telt er niet.”

Zijn gemiddelde eindigde rond de 89 — een flink stuk lager dan zijn bijna 100 gemiddeld in de openingsset. Maar voor Razma maakt dat niets uit. “Ik heb ervaring. Ik weet hoe het werkt. Je moet een manier vinden om het over de streep te trekken. En dat deed ik.”

Zijn tegenstander maakte zijn WK-debuut, en Razma merkte aan alles dat de jongeman gespannen was. “Ik zag aan zijn lichaamstaal dat hij nerveus was — vanaf de oefenruimte tot aan het podium. Dat gaf mij vertrouwen.”

Maar tegelijk sloeg die spanning over. “Daarom speelde ik ook nerveus. Je voelt dat. Dat is waarom mijn gemiddelde zakte. Maar ervaring heeft me gered.”

Waar veel spelers grootse uitspraken doen over mogelijke runs tot ver in het toernooi, blijft Razma nuchter. “Ik hou van wat ik doe. Ik doe wat ik leuk vind,” zegt hij.

“Ik wil van elke pijl genieten op dit podium. Dit toernooi is ongelooflijk. De organisatie is fantastisch. En elk jaar wil ik hier terugkeren. Dit is de mooiste plek waar ik ooit heb gespeeld.”