Rob Cross is al lange tijd een van de meest consistente spelers in de sport. Toch lijkt Cross, ondanks een CV waar je u tegen zegt, vaak onder de radar te vliegen, of erger nog, helemaal over het hoofd te worden gezien. Dit was onlangs goed te zien tijdens de
World Grand Prix toen Cross de 17-jarige sensatie
Luke Littler versloeg, in een resultaat dat door sommigen werd omschreven als een "sensatie".
In werkelijkheid was er weinig schokkends aan de overwinning van Cross. Hij is een voormalig wereldkampioen, winnaar van de World Matchplay en een speler die momenteel de nummer 4 van de wereld is. Het resultaat had niemand moeten verrassen, maar de snelle opkomst van Littler en zijn status als een van de favorieten van het toernooi leken een schaduw te werpen over de uitgebreide prestaties van Cross. Terwijl er veel wordt gesproken over het verlies van Littler, zou er niet meer moeten worden gesproken over de overwinning van Cross?
Deze reactie roept een belangrijke vraag op: wordt Rob Cross te vaak niet gerespecteerd en over het hoofd gezien?
Luke Littler was bij zijn debuut in de World Grand Prix een van de favorieten voorafgaand aan het toernooi, en hij heeft een golf van dynamiek doorgemaakt waardoor hij een van de meest besproken spelers in het darts is geworden, ondanks zijn leeftijd. Littler's talent is onmiskenbaar en zijn ongelofelijke opkomst is niets minder dan opmerkelijk. Maar toen hij tegenover Rob Cross kwam te staan, was dat een herinnering aan het feit dat ervaring nog steeds een rol speelt in darts.
De wedstrijd zelf was een spannende strijd, waarin Cross met 2-1 in sets zegevierde. Littler vocht, begon sterk in zowel de eerste als de tweede set, maar Cross' ervaring en kalmte onder druk gaf de doorslag. In de laatste set, met zeven perfecte darts op rij, leverde Cross een prestatie die zijn bijnaam 'Voltage' waardig was en gaf hij een duidelijk signaal af dat hij niet onderschat mocht worden.
Ondanks de kwaliteit van Cross' spel, gingen de krantenkoppen na afloop vooral over de "schok" van Littlers nederlaag. Hoewel het pas de tweede keer was dat Cross Littler versloeg, waarom zou het zo schokkend zijn voor een voormalig wereldkampioen, die momenteel in de top vier staat, om een jonge opkomende speler te verslaan?
WK Darts van 2018
Om Rob Cross prestaties op waarde te schatten, moeten we teruggaan naar zijn razendsnelle opkomst in 2018. Het is ongelooflijk om te bedenken dat het 6 jaar geleden is dat Cross zijn debuut maakte op het PDC-wereldkampioenschap, door in de finale niemand minder dan de legendarische Phil Taylor te verslaan en de wereldtitel op te eisen. Het was niet alleen Cross' debuut op het wereldkampioenschap, maar zijn overwinning op Taylor, die zijn laatste professionele wedstrijd speelde, verstevigde zijn plaats in de geschiedenis.
Cross presteerde dat jaar ronduit sensationeel. In de finale ontmantelde hij Taylor met 7-2, een score die velen schokte. Het feit dat een speler in zijn eerste wereldkampioenschap de grootste dartsspeler aller tijden op zo'n manier versloeg, zou Cross tot een superster van de sport moeten hebben gemaakt. En toch lijkt zijn naam in de jaren daarna niet hetzelfde respect op te roepen als sommige van zijn rivalen.
Winnaar van de World Matchplay in 2019
Het jaar daarop voegde Cross de World Matchplay-titel toe aan zijn groeiende palmares. In de finale van de World Matchplay 2019 won hij met 18-13 van Michael Smith, waardoor 'Voltage' opnieuw een prestigieus evenement op zijn CV mocht zetten. Smith, inmiddels een voormalig wereldkampioen, was toen al een van de grootste sterren in de sport, waardoor de overwinning van Cross des te indrukwekkender was.
De World Matchplay wordt door velen beschouwd als de op één na meest prestigieuze titel in het darts, na het wereldkampioenschap, en de overwinning van Cross had zijn status als één van de beste spelers van zijn generatie moeten bevestigen. Maar om de een of andere reden lijkt de erkenning die hij verdient hem vaak te ontgaan.
Zege op Michael van Gerwen in finale European Championship 2021 In 2021 won Cross voor de tweede keer het Europees kampioenschap door Michael van Gerwen met 11-8 te verslaan in de finale. Om dit in perspectief te plaatsen, het verslaan van Van Gerwen in een grote finale is geen geringe prestatie. Van Gerwen, een van de meest dominante spelers in de dartsgeschiedenis, was nog in zijn beste jaren, maar Cross hield zijn zenuwen in bedwang en won zijn vierde PDC major-titel.
Als we Cross vergelijken met andere spelers met vier major-titels, is het du idelijk dat hij meer respect verdient. Veel spelers die minder of evenveel majors hebben gewonnen, worden regelmatig geprezen in de dartscommunity. Neem spelers als Gary Anderson of Adrian Lewis, die vereerd worden om hun prestaties, ondanks het feit dat ze net zulke grote prijzenkasten hebben als Cross.
Toch lijkt Cross op de een of andere manier niet hetzelfde niveau van erkenning te krijgen, misschien omdat zijn prestaties in de schaduw staan van spelers als Van Gerwen of Peter Wright, die tot de verbeelding van fans spreken met hun flamboyante stijlen en persoonlijkheden.
Cross' consistentie was opnieuw te zien in 2023 toen hij de finale bereikte van zowel de Masters als de Grand Slam of Darts. Hoewel hij geen van beide toernooien won, spreekt het feit dat hij in twee prestigieuze toernooien in één jaar tweede werd, wel boekdelen over zijn kwaliteit en zijn uithoudingsvermogen. Het consequent bereiken van de laatste fases van grote toernooien is het kenmerk van een topspeler, maar Cross lijkt nog steeds niet de erkenning te krijgen die zijn prestaties rechtvaardigen.
Komt het op zijn karakter aan?
Een theorie achter Cross' gebrek aan erkenning zou kunnen liggen in zijn minder extravagante persoonlijkheid in vergelijking met andere sterren in de sport. Terwijl spelers als Michael van Gerwen, Peter Wright en zelfs rijzende ster Luke Littler een eigen persoonlijkheid hebben ontwikkeld die fans aantrekt, is Cross altijd meer zakelijk geweest aan de oche. Zijn walk-on song, "I Don't Wanna Wait" van David Guetta, zweept het publiek misschien niet op tot dezelfde hoogte als Van Gerwen's "Seven Nation Army", maar het is een deel van wie Cross is: een gefocuste, no-nonsense concurrent.
Dat wil niet zeggen dat Cross geen fans heeft. Die heeft hij zeker, maar hij mist de massale aanhang van spelers als VanGerwen, Wright of zelfs de tiener Littler. In een sport waar persoonlijkheid en showmanship net zo'n grote rol kunnen spelen als talent, kan Cross' rustige houding ertoe hebben bijgedragen dat hij over het hoofd werd gezien.
Is Cross ondergewaardeerd?
Cross' overwinning op Gerwyn Price tijdens de USDarts Masters eerder dit jaar leidde tot een discussie over hoe onderschat hij is. Bij de podcast 'Game On' zei Robert Marjanovic: "Hij is een van de meest onderschatte spelers op de Tour. Hij wordt zelfs nog meer onderschat dan Ian White, denk ik. Hij (White) werd onderschat, maar we spraken over hem. We spraken vol lof over hem. Het was nooit verrassend toen hij vooruitging en zo. Maar Cross is wereldkampioen! Dat is iemand waar je het altijd over moet hebben."
Marijanovic heeft een goed punt. Cross is een voormalig wereldkampioen, heeft meerdere majors gewonnen en blijft presteren op het hoogste niveau. Toch wordt er zelden in één adem over hem gesproken met Van Gerwen, Price of Wright. Sterker nog, als we het hebben over de toekomst van het darts, worden namen als Luke Littler vaak eerder genoemd dan Cross, ondanks het feit dat Littler, getalenteerd als hij is, nog maar een fractie heeft bereikt van wat Cross heeft bereikt.
De dartswereld zou Rob Cross het respect moeten geven dat hij verdiend heeft. Met zijn 34 jaar, een wereldtitel, meerdere majorstitels en een huidige top-vier ranking heeft Cross niets meer te bewijzen. Zijn overwinning op Luke Littler tijdens de World Grand Prix was geen upset, maar slechts een herinnering aan zijn blijvende kwaliteit.
Littler heeft ongetwijfeld een mooie toekomst voor zich en het is mogelijk dat hij op een dag Cross zal vergezellen in de rij van wereldkampioenen. Maar voor nu blijft Rob Cross een van de beste spelers van de sport en het wordt tijd dat de dartswereld hem de erkenning geeft die hij verdient. Cross is misschien niet de meest flitsende speler op de tour, maar hij is wel een van de meest succesvolle en consistente en dat moet worden gerespecteerd.