''Mijn hart bonkte in mijn keel'' - 66-jarige Deta Hedman wil nog niet aan titel denken op WDF-WK

Deta Hedman blijft geschiedenis schrijven op het WDF Wereldkampioenschap. Op 66-jarige leeftijd plaatste de Britse zich vrijdagavond voor de halve finales in Lakeside na een overtuigende 3–0 zege op de Schotse Sophie McKinlay. Het is inmiddels haar achtste halve finale op het wereldtoneel, een prestatie die haar status als levende legende van het damesdarts verder bevestigt. Toch weigert Hedman hardop te dromen van de wereldtitel die haar loopbaan al decennialang ontglipt.

“Ik kijk nog totaal niet zo ver vooruit. Ik neem het wedstrijd voor wedstrijd,” verklaarde ze na afloop. Ondanks haar enorme ervaring bekende Hedman dat de spanning haar toch weer volledig in zijn greep had toen ze richting het podium liep.

“Mijn hart bonkte in mijn keel… op het moment dat we naar buiten moesten dacht ik: wat gebeurt hier? Ik pakte een glas om te drinken en mijn handen trilden. Mijn hele lichaam trilde. En dat terwijl ik hier al zo vaak heb gespeeld.”

Die zenuwen waren in de eerste set ook niet alleen voelbaar bij Hedman. Beide speelsters zochten naar hun ritme, waarbij breaks en missers elkaar afwisselden. De openingsset moest uiteindelijk in een beslissende leg worden beslist, waarin Hedman haar routine en koelbloedigheid uitspeelde.

“Het ging op en neer. We hadden allebei momenten van klasse, maar ook rommelige fases. Maar eerlijk is eerlijk: ik neem de overwinning graag mee,” zei ze nuchter.

In de tweede set maakte Hedman al vroeg het verschil met een break, geholpen door meerdere gemiste dubbels van McKinlay. De Schotse kreeg later nog een kans om de set te verlengen via de bull voor een 121-finish, maar miste nipt. Daarmee kwam Hedman op 2–0 in sets. In de derde set liet McKinlay opnieuw veerkracht zien en dwong ze een vijfde leg af. Opnieuw stond Hedman echter op het juiste moment scherp. Met 60 uit in twee pijlen maakte ze de wedstrijd professioneel af.

“Ze begon net in haar ritme te komen,” analyseerde Hedman. “Ik dacht: als ik vroeg wat druk kan zetten en in de wedstrijd kan komen, zien we wel waar het schip strandt.”

Met die benadering staat Hedman opnieuw bij de laatste vier. Het vrouwenveld geldt dit jaar als een van de meest open edities in lange tijd, maar juist die wetenschap zorgde bij haar voor extra spanning. “Een beetje zenuwen en adrenaline heb je nodig, dat hoort erbij. Maar vandaag was het écht te veel. Mijn pijlen vlogen alle kanten op en ik dacht steeds: kom op, krijg je hoofd er weer bij.”

In de halve finale wacht nu Priscilla Steenbergen. Toch wil Hedman daar inhoudelijk nog niets over kwijt. Ze houdt vast aan haar vaste wedstrijdroutine en haar beproefde mentaliteit.

“Ik doe de hele week precies hetzelfde. Ik zie wel hoe het gaat als we daar staan. Natuurlijk wil je degene zijn die de laatste pijl gooit, maar dan moeten we eerst nog zien wie er opstaat.”