"Als het de volgende ronde niet lukt, pak ik 'm daarna wel" - Andrew Gilding gelooft dat hij een negendarter gaat gooien dit WK Darts

Andrew Gilding stond na zijn 3-1 overwinning op Chris Dobey met een mengeling van verbazing, tevredenheid en nuchterheid de pers te woord. In de tweede ronde van het WK Darts leverde de Engelsman misschien wel zijn beste optreden ooit op het podium van Alexandra Palace, tegen een tegenstander van het allerhoogste niveau.

"Een klein beetje een verrassing, eerlijk gezegd", gaf hij direct toe na afloop. "Ik wist dat ik een hele zware wedstrijd zou krijgen tegen Chris, hij staat niet voor niets in de top acht van de wereld. Dus hier ben ik meer dan blij mee." Dat die overwinning gepaard ging met zijn hoogste WK-gemiddelde ooit, maakte het voor Gilding extra bijzonder. "Ja, natuurlijk. Absoluut", zei hij zichtbaar trots.

Het WK-podium was voor Gilding jarenlang geen plek waar hij echt doorbrak. Hij kwam nooit verder dan de laatste 32, maar de vorm waarin hij zich nu presenteert, geeft aanleiding tot voorzichtig optimisme. "Ja, ik ben wel een beetje zelfverzekerd", zei hij met een glimlach. "Maar je weet nooit wat er gaat gebeuren. Er komt nog een hoop kalkoen in mijn maag na kerst, dus wie weet wat dat doet", grapte hij.

In de volgende ronde wacht een duel met Luke Woodhouse of Max Hopp. Gilding bleef ook daar nuchter over. "Ik kan me mijn recente resultaten tegen die twee niet eens precies herinneren. Volgens mij sta ik wel voor", zei hij. "Max is natuurlijk een enorm talent, Luke is juist heel steady. Ik denk niet dat er veel tussen zit."

Opvallend is dat Gilding openlijk sprak over zijn jacht op een negendarter. Iets waar hij zelf geen geheim van maakt. "Ja, ik heb nu weer een kans om er eentje te gooien in de volgende ronde", zei hij. "En als het dan niet lukt, dan pak ik 'm daarna wel." Het prijzengeld dat aan een perfecte leg verbonden is, speelt volgens hem zeker mee. "Een deel gaat naar het publiek, een deel naar het goede doel en een deel naar mij", lachte hij. "Maar als je te veel met een negendarter bezig bent, moet je sowieso goed spelen om überhaupt in die positie te komen."

Kerstmis kan Gilding in ieder geval ontspannen tegemoetzien. "Het wordt sowieso een fijne kerst", zei hij. "Ik ga gewoon zoveel eten als ik kan." Maar belangrijker nog: hij blijft in het toernooi. En dat voedt ook de vraag of hij, net als Dobey, ooit weer kan aanhaken bij de absolute wereldtop. "Ik weet dat nooit zo goed met mezelf", bleef Gilding eerlijk. "Mijn vorm is door de jaren heen op en neer gegaan. Ik probeer gewoon slimmer te trainen en mezelf beter te doseren."

Die dosering blijkt een sleutel tot zijn huidige vorm. Waar Gilding voorheen dagelijks urenlang trainde, heeft hij de laatste maand bewust gas teruggenomen. "Ik deed eerst een paar uur per dag", legde hij uit. "Nu is dat zo'n drie kwartier." Die keuze was weloverwogen. "Ik heb dit jaar bijna alle Europese toernooien gespeeld. Het was een heel druk jaar en mijn arm voelde dat."

De realiteit van een lichaam dat ouder wordt, speelt daarbij mee. "Ik draag nu ondersteuning voor mijn elleboog en gebruik ibuprofengel", vertelde hij openhartig. "Als je wat ouder wordt, kun je gewoon geen zeven of acht uur per dag meer trainen. Ik kan dat in ieder geval niet." Het effect lijkt echter positief. "Het lijkt zijn vruchten af te werpen", concludeerde hij droogjes.

Dat Gilding zijn grootste successen pas later in zijn carrière boekt, maakt zijn verhaal des te bijzonderder. "Ik ben eigenlijk blij dat het later is gekomen", zei hij. "Volgens mij ben ik nog steeds de oudste speler die zijn eerste major heeft gewonnen." Hij verwees daarbij naar andere uitzonderingen in de dartswereld, zoals Paul Lim en Phil Taylor, al durfde hij zichzelf niet tussen die namen te scharen.

Zelf gelooft hij dat zijn late doorbraak ook een voordeel heeft. "Ik was een laatbloeier, dus misschien heb ik het nog steeds beter onder de knie", zei hij. "Als ik was begonnen op mijn zestiende of zeventiende, had ik er nu misschien minder om gegeven."

Na twee ijzersterke optredens rijst vanzelf de vraag of hij zich inmiddels 'thuis' voelt op het grote WK-podium. Die gedachte wees Gilding resoluut van de hand. "Nee, dat denk ik nooit", zei hij. "Ik denk niet dat het goed is om met te veel hoogmoed dat podium op te stappen. Je moet nederig blijven."

Volgens hem is consistentie de sleutel, iets waar hij in het verleden juist moeite mee had. "Dat is eigenlijk altijd mijn zwakte geweest", erkende hij. "Ik had ooit een goede periode, zo'n tien jaar geleden, met een halve finale op de UK Open, en daarna viel ik weer terug. Dat was vooral een leerproces."

Tot slot kreeg Gilding een bijzondere rol toebedeeld: die van inspiratiebron voor oudere darters. Steeds meer volwassenen beginnen later met darten, mede door voorbeelden als hijzelf. Zijn advies was simpel maar krachtig. "Het is nooit te laat", zei hij. "Dat klinkt als een cliché, maar ik ben het levende bewijs dat het waar is."