"Als O'Connor wint en Ratajski verliest, dan zijn ze alle drie gelijk" - Van Barneveld verwikkelt in bloedstollende strijd om laatste World Grand Prix-ticket

In de meest recente aflevering van de Darts Draait Door-podcast wierpen Damian Vlottes en Vincent van der Voort een blik op het spel van Raymond van Barneveld op de Hungarian Darts Trophy, waar hij vooral in zijn partij tegen Chisnall indruk maakte. Vervolgens werd de spannende strijd om de laatste startplek voor de World Grand Prix besproken, waar 'Barney' ook altijd nog een serieuze kans op maakt. Tot slot werd de dopingschorsing van Rusty-Jake Rodriguez onder de loep genomen.

"Laten we positief beginnen", zegt Vlottes. "Want hij won natuurlijk eerst al vrijdag. En hij won daarna zaterdag." Het spel oogde fris, het ritme was hoger, en tegen Dave Chisnall liet Van Barneveld de versie van zichzelf zien die fans willen zien: "Gewoon 6-1 neerzetten als een kleine jongen. Gewoon 108 gemiddeld. Dat was wel weer echt zoals je Raymond wil zien." Ook zijn veranderende tempo viel op. "Hij moet iets sneller spelen", vat Van der Voort samen. "Meer positief zijn. Er moet wat meer adrenaline in komen. Wat sneller lopen en alles. Hij heeft het allemaal goed opgepakt."

De zondag was echter minder succesvol. "Dan valt het alweer een stukje terug. Ik heb hem vanochtend nog even gesproken, maar dan heeft het toch ook wel een stukje met energie te maken. Hij is natuurlijk ook gewoon 58", concludeert Van der Voort nuchter. In deze fase is het trainingsvolume minder relevant dan herstel. “Je kan drie, vier uur gaan gooien, maar ik denk dat een uur, anderhalf op dit moment voor Raymond genoeg is. En dat uitrusten — dat hij daar meer aan heeft. Dit moet weer niet te snel terugvallen. Je moet nu hierin doorpakken. Je bent op de goede weg, maar je hebt nog een lange weg te gaan."

De schaduwzijde van het weekend krijgt in de studio een naam die blijft hangen: de 'triple Barney-attack'. Het scenario: verliezen van Gerwyn Price, vervolgens een terugtrekking van Price, en dan een toernooizege voor Niko Springer, waardoor er nu een plekje minder te verdelen valt richting de World Grand Prix. "Daar rekende natuurlijk niemand op", zegt Van der Voort. "Dan heb je de triple Barney-attack."

De blik gaat naar het kwalificatietraject voor de World Grand Prix. De vier namen die we volgens de heren vooral in de gaten moeten houden komen weekend zijn Krzysztof Ratajski, William O’Connor en Raymond van Barneveld. Andrew Gilding lijkt met 75.000 pond en een 15e plaats op de Pro Tour Order of Merit veilig. Ratajski volgt met 72.000 pond en bezet op plek 16 de laatste plaats die recht geeft op deelname. Daaronder volgen O'Connor, Van Barneveld, en zelfs Niels Zonneveld op slechts enkele duizenden ponden.

Het wordt dus flink rekenen voor al deze heren in Zwitserland. "Stel dat O'Connor een wedstrijd wint en Van Barneveld een wedstrijd wint, en Ratajski gelijk verliest, dan zijn ze alle drie gelijk. Dan gaat in ieder geval O’Connor naar de World Grand Prix, dan heeft hij op countback de meeste gewonnen." In gewone taal: bij gelijke som van prijzengeld geeft recente vorm — gemeten in diepere runs — de doorslag. De boodschap is simpel: "Het is echt zaak dat O'Connor zijn eerste wedstrijd verliest." Als zowel Ratajski als O'Connor onderuitgaan in ronde één, dan hoeft Raymond één rondje te winnen en dan is hij er."

Dat klinkt overzichtelijk, maar zo makkelijk is het nooit. Je moet geluk hebben met de loting, en precies daar schuilt een psychologisch mijnenveld. "Dat is ook best wel moeilijk gooien", zegt Van der Voort. "Want dan ben je niet alleen met jezelf bezig. Je kan wel zeggen, 'ik gooi alleen mijn eigen toernooi', maar als jij gewoon op je hotelkamer zit en je concurrent is bezig… dan wil je toch weten wat hij gedaan heeft."

Bovendien kunnen diezelfde concurrenten elkaar kruisen: "O’Connor kan tegen Van Veen, Nijman, Aspinall, of tegen Raymond zelf komen. Eigenlijk moet je gewoon hopen dat hij hem loot. Dan heb je het helemaal… nou ja, redelijk in eigen hand."

Ook Niels Zonneveld passeert de revue, maar zijn kansen zijn een stuk kleiner. "Hij moet denk ik een kwartfinale, een halve finale gaan halen. Ik denk dat een kwart niet genoeg is. Met wat er allemaal gaat gebeuren… hij moet wel naar een halve finale toe." Daarbij wijst hij op een gemiste kans eerder dit jaar: "Die finale tegen (Sebastian) Bialecki op de Pro Tour… dat kan wel eens een hele dure zijn geweest."

Vervolgens gaat het over een ander serieus onderwerp. Rusty-Jake Rodriguez is tijdelijk geschorst wegens een stof op de dopinglijst. Feiten zijn schaars en de heren willen niet speculeren. "Je hoort wat dingen, maar ja… ik weet niet of je dat dan ook moet benoemen." Er wordt verwezen naar Dom Taylor, die 'een paar maandjes' geschorst was en daardoor grote toernooien miste. De les is simpel: verantwoordelijkheid ligt bij de speler. "Ook als je medicijnen gebruikt, je mag niet zomaar iets innemen. Je zou gewoon je arts moeten inlichten."

Van der Voort sprak vervolgens uit eigen ervaring: hij gebruikt bloeddrukmedicatie en moest dat via het juiste formulier laten goedkeuren — de bekende TUE-route. "Ik kreeg toevallig vorige week nog een mailtje. Of ik van plan was om weer te gaan spelen, want dan moet je hem elk jaar of elk twee jaar weer opnieuw invullen. Dan moet je door je dokter zo’n formulier laten invullen."

Of onwetendheid een excuus is? "Natuurlijk zou dat kunnen", erkent hij. "Maar als je medicijnen gebruikt, dan moet je toch altijd nog wel verstandig genoeg zijn om te beseffen: oké, mag ik dit hebben? Staat dit op de dopinglijst of niet?"

Maar wat zou het nut kunnen zijn van doping in het darts? Uithouding, stress en je focus behouden zijn allemaal factoren die beïnvloedbaar zijn. "We hebben het net over Raymond gehad, dat hij wat versuft is... Als hij daar wat tabletjes of wat dingetjes zou nemen", zegt Van der Voort half grappend, half serieus. "Maar we verdenken hem niet, voor de duidelijkheid."

De timing van dopingtests zijn volgens de voormalig profdarter ook niet altijd ideaal. Zelf verloor Van der Voort ooit na zo’n controle in de halve finale van de UK Open tegen James Wade, simpelweg omdat voorbereidingstijd en herstel wegvielen: "Je kan niet eten, want dat mag niet… Terwijl je een mentale inspanning levert. Dan heb je gewoon honger daarna."

Het meest bekende beeld is dat van het 'bekertje' in een klein hokje — en een controleur die móét meekijken. "Ik vind het gewoon niet zo prettig als er een man naast je kijkt", bekent Van der Voort. "Op een gegeven moment merk ik dat ik steeds meer met mijn rug naar hem toe sta. En hij staat ook mee te draaien de hele tijd", vertelt hij lachend.

De heren stippen tot slot aan dat bonden bij het opleggen van schorsingen soms ook naar timing kijken. Niet om extra te straffen, maar wel om te voorkomen dat een speler de consequenties handig ontwijkt. "Ze schorsen vaak wel tactisch", zegt Van der Voort. In het geval van Rodriguez zou een break rond midden november — wanneer de Europese kwalificatie voor het WK plaatsvindt — verstrekkende gevolgen hebben. "Dan zien we hem waarschijnlijk volgend jaar pas terug. Prettige kerst", klinkt het.

Hetzelfde gold eerder bij Wessel Nijman, die door de lengte van zijn sanctie exact ook Q-School miste. Na het uitzitten van je straf moet er echter ook weer ruimte zijn om terug te keren. "Uiteindelijk wordt het ook wel vergeten", zegt Van der Voort over Nijman. "Gewoon een prima gozer. Die gewoon een toernooi speelt. Een fout gemaakt. Punt."