"Ik doe mijn werk graag, maar fulltime dartsprof worden zou een droom zijn" - Andreas Harrysson maakt indruk op WK Darts 2026

Andreas Harrysson moest na afloop even glimlachen toen hem werd gevraagd hoe het voelde om opnieuw te winnen op het WK Darts 2026. De 50-jarige Zweed had zich zojuist in drie sets ontdaan van de Japanse publiekslieveling Tomoya Sakai en daarmee voor het eerst in zijn carrière de derde ronde van het WK bereikt. Geen grootse uitspraken, geen borstklopperij – wel nuchterheid, realisme en een stille ambitie die steeds zichtbaarder wordt. 'Dirty Harry' neemt het in de derde ronde op tegen de Duitser Ricardo Pietreczko.

“Het voelt natuurlijk geweldig,” zei Harrysson. “Ik speelde niet mijn allerbeste wedstrijd, maar hij ook niet. Uiteindelijk is het gewoon een hele mooie overwinning.”

De wedstrijd tegen Sakai was er één met een extra dimensie. De Japanner had in de eerste ronde het publiek in Alexandra Palace volledig achter zich gekregen met zijn energieke opkomst en expressieve spel. Voor Harrysson was het vooraf dan ook even afwachten hoe hij met die sfeer om zou gaan. “Ja, ik was daar vooraf wel een beetje bezorgd over,” gaf hij eerlijk toe. “Als je ziet hoe hij het podium opkomt en hoe het publiek reageert, dan weet je dat het lastig kan worden. Maar ik denk dat ik het redelijk goed heb aangepakt. Hij was vandaag ook niet helemaal hetzelfde als in zijn eerste wedstrijd.”

Waar Sakai het publiek probeerde te bespelen, bleef Harrysson dicht bij zichzelf. Geen extra gebaren, geen theatrale momenten – gewoon focussen op zijn eigen spel. Dat bleek voldoende.

Een cruciaal moment in de wedstrijd kwam al vroeg, met een 141-finish van Harrysson. Een finish die niet alleen punten opleverde, maar ook rust in zijn spel bracht. “Die voelde echt heel goed,” zei hij. “Ik dacht alleen maar: je kunt dit. En toen gooide ik hem ook. Dat was een belangrijke. Daarna voelde ik me een stuk comfortabeler op het podium.”

Het typeert Harrysson: geen uitgebreide analyses, geen mentale trucs, maar vertrouwen op het moment zelf. Dat vertrouwen lijkt hem dit toernooi ver te brengen.

Met zijn Zweedse muts nog op het hoofd vertelde Harrysson dat hij de komende periode in Londen blijft. Niet alleen, maar met zijn hele familie. “Ze zijn allemaal hier,” zei hij. “Dus we gaan Kerstmis waarschijnlijk gewoon hier in Londen vieren.”

Een bijzondere situatie voor iemand die normaal gesproken ver weg van de spotlights leeft, in “the middle of nowhere” in Zweden, zoals hij het zelf omschrijft.

Voorafgaand aan het WK kwam Harrysson zonder uitgesproken verwachtingen naar Alexandra Palace. Dat maakt zijn plek in de derde ronde des te opmerkelijker. Toch is hij allesbehalve naïef. “Ik weet wat ik kan,” zei hij. “Ik denk dat ik nog wel een paar wedstrijden kan winnen. Maar ik weet ook dat ik er net zo goed in de eerste ronde uit had kunnen liggen. Daarom ben ik hier zo blij mee.”

Met zijn huidige run komt ook een concreet doel dichterbij: een PDC Tour Card en een plek bij de top 64 van de wereld. Slechts twee overwinningen zouden daarvoor genoeg kunnen zijn. “Ja, ik heb daar wel naar gekeken,” gaf hij toe. “Ik weet wat ik moet doen en ik denk dat het mogelijk is. Als het lukt, moet ik in januari niet naar Duitsland voor de Q-School. Dat zou geweldig zijn.”

Harrysson kijkt dus wel degelijk naar de ranglijst, al is het niet obsessief. “Niet de hele tijd, maar ik weet wat er nodig is.”

Misschien wel het meest opvallende aan het verhaal van Andreas Harrysson is dat hij dit allemaal combineert met een fulltime baan. Geen profbestaan, geen leven volledig in het teken van darts. “Ik werk in een fabriek,” vertelde hij. “We maken gevels van huizen en raamkozijnen. Ik sta bij de machines.”

Dat doet hij inmiddels twee jaar. Daarvoor werkte hij met metaal. De vraag of hij fulltime darter wil worden, hoeft hij niet lang te overdenken. “Ik vind mijn werk leuk,” zei hij. “Maar fulltime professioneel darter worden zou natuurlijk een droom zijn.”

Harrysson is geen onbekende in de dartswereld. Hij speelde jarenlang in verschillende systemen, waaronder de WDF en de BDO, en is een bekende naam in Scandinavië en de Baltische regio. Die ervaring betaalt zich nu uit. “Ik denk dat dat zeker helpt,” zei hij. “Maar vooral de MODUS Super Series zijn heel belangrijk voor me geweest. Daar heb ik een paar weken mogen spelen en dat was echt een geweldige kans.”

Die wedstrijden, vaak gespeeld onder druk en met camera’s erop, hebben hem zichtbaar harder gemaakt.

Mocht Harrysson daadwerkelijk doorbreken op de PDC Tour, dan rijst automatisch de vraag: verhuizen naar Engeland of blijven pendelen? “Ik woon echt in the middle of nowhere in Zweden,” lachte hij. “Verhuizen naar Engeland is al een paar keer ter sprake gekomen, maar we zijn daar nog lang niet. Eerst maar kijken hoe ver we komen. Reizen blijft voorlopig wel een uitdaging.”

In het interview werd Harrysson ook geconfronteerd met zijn reputatie als ‘showman’, mede door spectaculaire finishes en populaire online beelden. Zelf herkent hij zich daar niet in. “Ik zie mezelf niet als een showman,” zei hij. “Ik blijf liever rustig. Natuurlijk probeer ik soms iets geks op het dartbord, maar ik ben geen entertainer.”

Ook tijdens de wedstrijd tegen Sakai, die het publiek regelmatig bespeelde en soms lang wachtte bij finishes, liet Harrysson zich niet afleiden. “Ik speelde gewoon mijn eigen spel,” zei hij. “Ik wist niet eens dat hij op dubbel 11 stond. Ik probeerde niets speciaals te doen.”

Andreas Harrysson is misschien niet de luidruchtigste naam op dit WK, maar zijn prestaties spreken steeds luider. Van fabriekshal naar het grootste dartspodium ter wereld, met Kerstmis in Londen en een serieuze kans op een tourkaart.

Of het avontuur nog langer duurt, weet hij zelf ook niet. Maar één ding is zeker: Harrysson leeft zijn droom, zonder zichzelf te verliezen. “Ik weet wat ik kan,” zei hij eenvoudig.