TERUG IN DE TIJD MET: Robert Thornton - 2-voudig PDC-majorwinnaar en nu ook succesvol bij de senioren

In deze rubriek keren we regelmatig terug in de tijd met een bepaalde darter. Vandaag doen we dat met de Schot Robert Thornton. Hij werd geboren op 17 juli 1967 in Irvine. De Schot begon met darts op zijn 16e en speelde de jaren nadien vooral op lokaal niveau. Daarna stond zijn dartscarrière jarenlang op de achtergrond omdat Thornton er eerst voor koos om zijn kinderen op te voeden.

Begin jaren 2000 besloot hij om zich opnieuw wat serieuzer toe te leggen het darten en dat had meteen effect. Zo wist hij zich in 2005 te plaatsen voor het BDO-WK. In de Lakeside Country Club was hij bij zijn eerste optreden meteen succesvol en won hij met 3-0 van Martin Atkins. In de tweede ronde moest Tony West er met dezelfde cijfers aan geloven. In de kwartfinales liep het echter mis na een 5-0 nederlaag tegen Darryl Fitton.

Thornton slaagde er niet in om zich voor te plaatsen voor de WK's van 2006 en 2007, maar won dat laatste jaar met het Central Scotland Open en de Scottish Masters zijn eerste titel. Thornton nam eind 2007 ook deel aan het kwalificatietoernooi voor het WK 2008, maar slaagde er niet in om zich te plaatsen. Toch mocht 'The Thorn' alsnog deelnemen aan dat WK. Tot ieders verrassing presteerde hij immers fantastisch op de Winmau World Masters. Na zeges tegen onder meer Co Stompé, Martin Adams en Martin Atkins bereikte hij zowaar de finale. In die finale versloeg hij Darryl Fitton met 7-5, goed voor de hoofdprijs van 25.000 pond en een plaats op de hoofdtabel van het BDO-WK 2008.

Net als bij zijn eerste WK-deelname drie jaar eerder bereikte Thornton, na zeges tegen John Walton en Tony O'Shea, opnieuw de kwartfinales. Daarin verloor hij echter van titelverdediger Adams. Thornton was definitief gelanceerd en een maand later won hij het Dutch Open. Hierdoor werd hij de nieuwe nummer één op de BDO-wereldranglijst.

Het was echter zijn laatste wapenfeit bij de BDO, want nadat hij zich via de pub qualifiers wist te plaatsen voor het UK Open stapte hij definitief over naar de PDC. Bij zijn debuut op het UK Open verloor hij overigens bij de laatste 32 met 9-6 van Alan Tabern. Zijn beste resultaat in zijn debuutjaar bij de PDC kwam er op het European Championship. Na zeges tegen achtereenvolgens John Part, Mensur Suljovic en Ronnie Baxter bereikte hij de halve finales. Thornton deed hij daarin geweldig met een gemiddelde van 102.12, maar stuitte op een magistrale Phil Taylor die uiteindelijk met 11-7 won en een fabelachtig gemiddelde haalde van 113.33. Door zijn zege op de Winmau World Masters een jaar eerder mocht hij ook aantreden op de Grand Slam of Darts. Hij overleefde de poulefase, maar ging uiteindelijk bij de laatste zestien met 10-8 onderuit tegen Terry Jenkins. Datzelfde jaar won Thornton in Australië ook zijn eerste Players Championship door in de finale Paul Nicholson te verslaan.

Thornton debuteerde op het WK 2009, maar na een zege in de openingsronde tegen Wayne Jones strandde hij in de tweede ronde na een 4-3 nederlaag tegen Wayne Mardle. Na amper acht maanden bij de PDC had hij zich inmiddels wel opgewerkt tot de top 32 van de wereldranglijst. In 2009 bereikte hij ook zijn eerste majorfinale bij de PDC. In de eindstrijd van de Players Championship Finals moest hij uiteindelijk met 16-9 zijn meerdere erkennen in Taylor.

Op het WK Darts 2010 was Taylor in de derde ronde opnieuw zijn boeman. Door gezondheidsproblemen kwam hij in 2010 en 2011 echter niet zoveel in actie. Het was pas in 2012 dat hij opnieuw van zich deed spreken. En hoe! Na zeges tegen Mark Webster, Dennis Priestley, Gary Anderson en Wes Newton bereikte hij de halve finales van het UK Open. Daarin versloeg hij het opkomende talent Dave Chisnall met 10-4, goed voor zijn eerste majorfinale bij de PDC. In die finale versloeg hij de onklopbaar gewaande Taylor met 11-5 en een prachtige 121-finish in de laatste leg.

Thornton trok later dat jaar dan ook als één van de grote favorieten naar de World Matchplay, maar verloor in de openingsronde met 10-0 van Adrian Lewis. Op het WK 2013 bereikte hij opnieuw de laatste 16, maar ditmaal slaagde hij er niet in om Taylor te vloeren. Later dat jaar trad Thornton aan de zijde van Anderson aan op de World Cup of Darts, maar gingen ze bij de laatste 16 verrassend met 5-4 onderuit tegen Spanje. Thornton nam in 2013, 2014 en 2016 ook deel aan de Premier League Darts, maar kwam nooit verder dan de achtste plaats.

In 2014 verdedigde hij zijn titel op het UK Open, maar bij de laatste zestien liep het mis na een 9-7 nederlaag tegen Raymond van Barneveld. Zijn beste resultaat op een major dat jaar was het bereiken van de halve finales op de Grand Slam of Darts, waar hij met 16-9 verloor van Scott Waites.

Thornton zorgde in 2014 voor kippenvel op de World Grand Prix. Na hij 's morgens zijn moeder had begraven, speelde hij 's avonds één van de beste wedstrijden ooit op de World Grand Prix. Zowel James Wade en Thornton gooiden in die wedstrijd een negendarter, uiteindelijk was het Wade die nipt won nadat Thornton matchdarts had gemist.

Het WK 2015 leek dat van Thornton te gaan worden. Tot de kwartfinales had hij immers geen enkele set verloren. Maar in die kwartfinale bleek Van Gerwen met 5-3 te sterk. Thornton won later dat jaar wel het European Darts Open door in de finale Kim Huybrechts met 6-2 te verslaan, goed voor de enige toernooizege uit zijn carrière op de European Tour.

Nog in 2015 veroverde Thornton zijn tweede PDC-major. Op de World Grand Prix versloeg hij achtereenvolgens Daryl Gurney, Justin Pipe, Ian White en Mensur Suljovic op weg naar de finale. In de finale kreeg hij een geweldige Van Gerwen - die maar liefst 19 keer een 180 gooide - tegen, maar toch wist Thornton met 5-4 te zegevieren.

De jaren nadien werd het allemaal wat minder voor Thornton, die op majors niet meer verder kwam dan de laatste zestien. In 2020 verloor hij uiteindelijk zijn Tour Card en ondanks enkele pogingen op Q-School slaagde hij er nooit meer in om die te heroveren.

Thornton ging aan de slag op de World Seniors Darts Tour en kende daar wel meteen succes. Zowel in 2022 en 2023 won hij het WK en in 2022 ook de World Seniors Matchplay. Ook is hij nog af en toe aan de slag in de MODUS Super Series. Op zijn 57e lijkt zijn carrière bij de PDC er definitief op te zitten, maar de kans is groot dat we toch van Thornton gaan horen door zijn prestaties bij de senioren.