TERUG IN DE TIJD MET: John Walton: Wereldkampioen en een jaar lang zo goed als onklopbaar

In deze rubriek keren we regelmatig terug in de tijd met een bepaalde darter. Vandaag doen we dat met de Engelsman John Walton.

John Walton werd geboren op 10 november 1961 in Bradford. In zijn beginjaren als darter was hij voornamelijk actief op lokaal niveau en wist hij daar enkele kleine toernooien te winnen. Het duurde echter tot hij bijna 40 was voor hij zich ook internationaal wist te tonen. In 1999 wist hij zich voor het eerst te plaatsen voor het BDO-WK. In de Lakeside Country Club ging hij echter meteen in de openingsronde met 3-0 onderuit tegen Roland Scholten.

Een jaar later was hij er niet bij op het WK, maar toch brak hij dat jaar definitief door aan de top. Hij won met het Welsh Open zijn eerste grote internationale titel, maar toch was het vooral zijn eindzege op de Winmau World Masters die in het oog sprong. In de finale was hij met 3-2 te sterk voor Mervyn King, waardoor hij een eerste majortitel op zijn palmares wist te zetten.

Walton trok zo met bijzonder veel vertrouwen naar het BDO-WK 2001. Dat vertrouwen werd echter niet bevestigd door de bookmakers, die hem aan 50/1 plaatsten om de wereldtitel te veroveren. Geloofde er dan niemand in de kansen van de Engelsman? Toch wel! Niemand minder dan BBC-analist en voormalig topdarter Bobby George schoof Walton immers naar voor als toekomstig wereldkampioen. Profetische woorden, zo zou later blijken.

'John Boy' begon goed aan het toernooi en was in de openingsronde met 3-1 te sterk voor Ritchie Davies. In de tweede ronde moest Mervyn King met 3-0 het onderspit delven. In beide duels haalde Walton een gemiddelde van rond de 100 en toonde zo meteen dat hij en niemand anders de topfavoriet was om wereldkampioen te worden. In de kwartfinales veegde Walton vervolgens de vloer aan met de Fin Marko Pusa, hij won maar liefst veertien opeenvolgende legs en zegevierde met 5-0. Walton stoomde door en versloeg in de halve finales Wayne Mardle met 5-3. In de WK-finale trof Walton de winnaar van het jaar ervoor, Ted Hankey. Beide heren schotelde de toeschouwers een mooie wedstrijd voor, maar het was Walton die uiteindelijk vrij makkelijk won met 6-2 en zo de kroon op het werk zette na een fantastische week. Hij had zo de twee grootste toernooien binnen de BDO (WK en Winmau World Masters) in handen, iets waar nog niet veel spelers in zijn geslaagd.

Gedreven door zijn wereldtitel bleef Walton maar winnen de maanden erna, hij was zelfs zo goed als onklopbaar met titels op onder meer het Belgium Open, de British Classic, het British Open en de Scottish Open.

Walton begon dan ook als één van de absolute topfavorieten aan het BDO-WK. Zichzelf opvolgen lukte echter niet. In de openingsronde versloeg hij nog wel Andy Fordham met 3-0, maar in de tweede ronde bleek Colin Monk met 3-2 te sterk.

Waltons zegetocht bleek over en de jaren nadien won hij alleen nog sporadisch enkele kleinere internationale toernooien. In 2003 was opnieuw de tweede ronde zijn eindstation op het WK na een nederlaag tegen Davies. Een jaar later bereikte hij nog eens de kwartfinales, maar Raymond van Barneveld bleek daarin met 5-1 te sterk.

In 2007 deed Walton echter opnieuw van zich spreken. Niet met toernooiwinst, maar wel met het gooien van een negendarter op de Winmau World Masters. Het was de eerste keer in de geschiedenis van dat toernooi dat een speler live op televisie een negendarter gooide. Het was bovendien de eerste die live op BBC getoond werd sinds de beroemde negendarter van Paul Lim op het BDO-WK 1990.

Walton werd nadien gehinderd door schouderproblemen, maar deed toch opnieuw van zich spreken op het BDO-WK 2009. In de eerste ronde moest hij het in een emotioneel zwaar beladen duel opnemen tegen zijn goede vriend Shaun Greatbatch, die vocht tegen kanker. Walton won uiteindelijk de wedstrijd en versloeg een ronde later zeer verrassend ook regerend wereldkampioen Mark Webster met duidelijke 4-0 cijfers. Walton moest het in de kwartfinales, in een heruitgave van de WK-finale in 2001, opnemen tegen Hankey. Ditmaal was het echter Hankey die met 5-1 aan het langste eind trok.

In 2013 was hij er voor de dertiende opeenvolgende keer bij op het BDO-WK. In de openingsronde liep het echter meteen mis na een 3-0 nederlaag tegen Tony O'Shea. Walton had het de jaren nadien moeilijk om zijn topvorm terug te vinden en zakte steeds verder af op de wereldranglijst. In 2014 en 2015 kon hij zich niet plaatsen voor het BDO-WK. Ook internationaal bleven de titels uit. Op inmiddels 53-jarige leeftijd was het dan ook de vraag of Walton nog terug kon keren aan de top.

In 2015 besloot Walton dan maar om zijn kans te wagen bij de PDC. Hij nam deel aan Q-School, maar slaagde er niet in om een Tour Card te veroveren.

Zijn PDC-uitstap bleek uiteindelijk van korte duur, want later dat jaar keerde hij terug naar de BDO. Dankzij onder meer een finaleplaats op het Malta Open wist hij zich toch te verzekeren van een terugkeer naar Lakeside. In de eerste ronde van het BDO-WK 2016 ging hij echter met 3-2 onderuit tegen Brian Dawson. Het bleek meteen het allerlaatste BDO-WK te zijn geweest van Walton, die zich de jaren nadien niet meer wist te plaatsen. Zijn laatste tv-optreden bij de BDO kwam er in 2018 op de Winmau World Masters, waar hij bij de laatste 32 met 3-1 verloor van Glen Durrant.

De jaren nadien vernamen we weinig van Walton, tot hij in 2022 plots opdook op het WK voor senioren. Na zeges tegen achtereenvolgens Les Wallace en John Part in de eerste twee rondes, ging hij in de kwartfinales met 3-1 onderuit tegen Terry Jenkins.

Sindsdien zagen we Walton enkel nog sporadisch in actie op de Modus Super Series. Op zijn 62e lijken zijn beste jaren echter stilaan achter hem te liggen en kan de voormalige wereldkampioen gaan genieten van een welverdiend pensioen.