TERUG IN DE TIJD MET: Robbie Green: de eerste darter ooit die betrapt werd op doping

In deze rubriek keren we regelmatig terug in de tijd met een bepaalde darter. Vandaag doen we dat met de Engelsman Robbie Green.

Robbie Green werd geboren op 19 juli 1974 in Liverpool. Hij maakte zijn debuut voor de tv-camera's op de UK Open 2004, waar hij uiteindelijk strandde bij de laatste 64 na een 8-7 nederlaag tegen Cliff Lazarenko. Later dat jaar wist hij zich ook te plaatsen voor de World Matchplay, maar in Blackpool liep het al in de openingsronde mis tegen Bob Anderson.

Vervolgens duurde het een tweetal jaar voor Green opnieuw van zich liet spreken. Op de UK Open versloeg hij achtereenvolgens Jamie Harvey, Chris Mason, Mark Walsh en Terry Jenkins. In de kwartfinales bleek John MaGowan 11-8 te sterk.

Later bleek echter dat Green bij een dopingtest op die bewuste UK Open 2006 positief had getest op het gebruik van marihuana. Hij moest zijn 4000 pond prijzengeld inleveren, kreeg ook nog 2000 pond boete en werd voor acht weken geschorst. Die dopingschorsing zorgde ervoor dat hij verschillende sponsors verloor en daardoor kon hij de periode nadien veel minder toernooien spelen.

Green besloot uiteindelijk om begin 2008 de overstap te maken naar de BDO. Hij werd zo één van de weinige spelers die van de PDC naar de BDO overstapten, de overstap in de omgekeerde richting werd uiteraard veel vaker gemaakt.

Amper een jaar na zijn overstap naar de BDO was hij al succesvol. Op de Winmau World Masters, zeg maar het tweede grootste toernooi destijds in de BDO, bereikte hij de finale. Hij miste een matchdart op dubbel 16 en uiteindelijk was het toch Martin Adams die kon profiteren om de eindzege te pakken.

Mede door zijn sterke prestaties op de Winmau World Masters mocht hij begin 2010 een eerste keer aantreden op het BDO-WK. In de legendarische Lakeside Country Club in Frimley Green ging hij echter in de openingsronde met 3-1 onderuit tegen Tony O'Shea. Later dat jaar won Green wel het Northern Ireland Open, in 2011 voegde hij daar ook de Sunparks Masters en het Scottish Open aan toe.

In 2010 bereikte hij ook de finale van de Zuiderduin Masters, destijds één van de BDO-majors. Hij begon bijzonder goed aan die finale en kwam op een 4-0 voorsprong, maar uiteindelijk was het alsnog Ross Montgomery die met 5-4 de eindzege greep.

In 2011 mocht 'Kong', zoals zijn bijnaam luidde, voor het eerst als reekshoofd naar het BDO-WK. Na een 3-0 zege in de openingsronde tegen Andy Boulton, moest hij in de tweede ronde met 4-1 het onderspit delven voor de latere finalist Dean Winstanley. Ook een jaar later was diezelfde tweede ronde zijn eindstation na een 4-1 nederlaag tegen Wesley Harms. In 2012 won hij wel het Belgium Open.

Een jaar later was Green er opnieuw bij op het BDO-WK en ditmaal wist hij de eerste twee rondes wel te overleven. Na zeges tegen achtereenvolgens Christian Kist en Scott Mitchell wachtte in de kwartfinales een duel met O'Shea. Green liet echter tal van kansen op dubbels liggen en verloor uiteindelijk met 5-3.

In 2013 wist Green geen enkele titel te veroveren, maar dankzij onder meer een halve finaleplaats op de Winmau World Masters trok hij toch met het nodige vertrouwen naar zijn vijfde opeenvolgende WK-deelname. Geholpen door zijn ervaring van de vorige jaren versloeg hij achtereenvolgens Richie George, Gary Robson en Tony Eccles, zodat hij voor het eerste in de halve finales van een WK stond. Daarin was hij echter met 6-1 kansloos tegen de latere wereldkampioen Stephen Bunting.

Later dat jaar mocht hij aantreden op de Grand Slam of Darts. Hij overleefde een groep met verder ook nog Robert Thornton, Raymond van Barneveld en Vincent van der Voort, maar verloor in de volgende ronde van Dave Chisnall.

In 2015 was Green er voor het laatst bij op het BDO-WK, waar hij in de kwartfinales met 5-1 verloor van de latere finalist Jeff Smith. Green besloot om na dat WK terug te keren naar de PDC. Op Q-School wist hij zich in eerste instantie niet te verzekeren van een Tour Card, maar omdat hij na vier dagen in de top-18 van de ranglijst stond veroverde hij alsnog zijn Tour Card.

"Het voelt enorm goed om terug te zijn in de PDC. Ik geloof dat ik het talent heb om binnen de drie jaar wereldkampioen te worden", zei Green na het behalen van zijn Tour Card. Zover kwam het uiteindelijk niet, zijn beste prestatie was een kwartfinale op de Players Championship Finals 2016.

In 2017 was hij er ook voor de enige keer in zijn carrière bij op een PDC-WK, maar wist amper twee legs te winnen in een 3-0 nederlaag tegen Van Barneveld. In 2018 gooide hij nog wel een negendarter in een kwalificatietoernooi voor de UK Open, maar door knieproblemen haalde hij nooit meer zijn beste niveau en aan het einde van dat jaar verloor hij zijn Tour Card. Green's voorlopig laatste optreden op een professioneel PDC-toernooi was in 2019, sindsdien is het muisstil rondom hem.