In deze rubriek keren we telkens terug in de tijd met een bepaalde darter. Vandaag doen we dat met de Nederlander
Roland Scholten.
Scholten werd geboren op 11 januari 1965 in Den Haag. In 1992 deed hij een eerste keer van zich spreken met het behalen van de finale op het Austrian Open, die hij verloor van Rod Harrington. Een jaar later pakte hij zijn eerste grote trofee door het winnen van de WDF World Cup. In de finale was Scholten te sterk voor de Deen Rusel Troels.
WK-debuut
In 1994 mocht hij zijn debuut maken op het
BDO-WK. Na een zege in de openingsronde tegen Sean Palfrey ging hij in de tweede ronde met 3-1 onderuit tegen Ronnie Sharp. Ook bij zijn volgende twee deelnames aan het BDO-WK raakte hij niet verder dan de tweede ronde. In 1996 deed hij wel van zich spreken met het behalen van de halve finales op de Winmau World Masters, waar hij uiteindelijk verloor van de latere winnaar Colin Monk.
Na zeges tegen achtereenvolgens Mike Gregory en Bobby George wist Scholten zich in 1997 voor het eerst te plaatsen voor de kwartfinales van het WK. Daarin verloor hij met 4-2 van Mervyn King. Dat jaar maakte hij ook een kort uitstapje naar de PDC, waar hij aan de zijde van Raymond van Barneveld het WK voor koppels wist te winnen.
In 1998 boekte Scholten zijn beste resultaat ooit op een WK. Na zeges tegen achtereenvolgens Co Stompé, Roger Carter en Sean Palfrey moest hij in de halve finales echter het onderspit delven tegen Richie Burnett. Een jaar later trad Scholten voor het laatst aan in de Lakeside Country Club, die hij verliet met een nederlaag in de kwartfinales tegen Ronnie Baxter.
Overstap naar PDC
Daarna stapte Scholten over naar de PDC, doordat de BDO eerst moeilijk deed, moest Scholten echter afzien van deelname aan het PDC-WK 2000. Een jaar later was hij wel van de partij in de Circus Tavern en na zeges tegen Shayne Burgess en Cliff Lazarenko bereikte hij bij zijn debuut meteen de kwartfinales. Daarin bleek Rod Harrington met 4-2 te sterk.
Later dat jaar zorgde hij wel voor een opmerkelijke prestatie op de World Grand Prix. Na zeges tegen achtereenvolgens Harrington, Mick Manning, John Part en John Lowe moest hij in de finale uiteindelijk met 8-2 het onderspit delven tegen Alan Warriner.
UK Open 2004
Scholten bleef de jaren nadien een vaste klant in de top van de PDC en in 2004 zette hij de kroon op het werk door de UK Open op zijn naam te schrijven. Scholten versloeg achtereenvolgens Mark Dudbridge, Henry O'Neill, Denis Ovens, Warriner en Steve Beaton en bleef in de finale ook John Part met 11-6 de baas. 'The Tripod' was zo de eerste Nederlander ooit die een PDC-major wist te winnen.
Scholten bereikte in 2006 ook de finale van de Premier League, maar verloor die met 16-6 tegen Phil Taylor. De jaren nadien kreeg hij steeds meer te maken met nek- en schouderproblemen. Zijn prestaties leden hier enorm onder en Scholten zakte steeds verder af op de wereldranglijst. Uiteindelijk verliet hij de PDC in 2013.
Nadien concentreerde Scholten zich vooral op zijn werk voor televisie. Zo geeft hij regelmatig analyses bij SBS 6 en Viaplay, werkte ook een tijdje voor de Duitse zender Sport 1 en gaf voor Eurosport ook commentaar bij het WDF-WK. In 2022 en 2023 nam Scholten deel aan het WK voor senioren, maar telkens werd hij in de eerste ronde uitgeschakeld.