VERGETEN DARTER: Mark Walsh, éénmalig majorfinalist die had af te rekenen met darteritus

In deze rubriek halen we regelmatig herinneringen op aan een 'vergeten darter' uit het verleden. Vandaag is het de beurt aan de Engelsman Mark Walsh.  

Mark Walsh werd geboren op 2 februari 1965 in het Engelse plaatsje Kings Langley. In 2002 maakte hij zijn tv-debuut op de World Matchplay, waar hij in de eerste ronde met 10-0 onderuit ging tegen John Part.

Een jaar later boekte hij zijn eerste winstpartij ooit op een major door in de openingsronde van de World Grand Prix met 2-0 te winnen van de Ier Martin Murphy. Een ronde later ging hij met 3-1 onderuit tegen Colin Lloyd. Later dat jaar mocht Walsh voor het eerst deelnemen aan het PDC-WK. In zijn openingspartij liep het echter meteen mis tegen de Belg Erik Clarys (2-4). Een jaar later verloor hij opnieuw zijn openingswedstrijd op het WK, ditmaal met 4-2 tegen Wayne Mardle.

Op de UK Open 2005 zorgde Walsh als ongeplaatste speler voor sensatie. Na overwinningen tegen achtereenvolgens Mark Dudbridge, Andy Hamilton, Mark Thomson, Erik Clarys en Peter Manley mocht hij het in de finale opnemen tegen Phil Taylor. Walsh bood aardig weerwerk, maar moest uiteindelijk toch met 13-7 de zege aan Taylor laten.

Gedragen door het succes van de UK Open wist Walsh later dat jaar eindelijk ook zijn eerste WK-wedstrijd te winnen door in de openingsronde Warren Parry met 3-0 te vloeren. In de tweede ronde bleek Dennis Smith echter met 4-0 te sterk.

Walsh had rond die periode regelmatig af te rekenen met darteritus, maar dat weerhield hem er niet van om toch aardige resultaten neer te zetten. Zo behaalde hij op het EK zowel in 2008, 2009 en 2010 de kwartfinales. en won hij in 2009 maar liefst drie Players Championships.

'Special Brew', zoals zijn bijnaam luidde, was inmiddels een gevestigde naam in de top-32 van de PDC-wereldranglijst en deed in 2011 nog eens van zich spreken. Begin dat jaar verloor hij bij de laatste zestien op het WK met 4-0 van Terry Jenkins. Op de Grand Slam of Darts overleefde hij een poule met BDO-toppers Scott Waites en Tony O'Shea om vervolgens Dean Winstanley en Ted Hankey uit te schakelen. In de halve finales bleek Gary Anderson met 16-11 te sterk.

In 2012 bereikte Walsh nog wel de laatste zestien op de World Matchplay en in 2013 eveneens de laatste zestien op het WK, maar stilaan zakte hij weg op de wereldranglijst. Begin 2016 speelde hij zijn Tour Card kwijt, hij won die nog wel eens terug, maar twee jaar later verloor hij definitief zijn plaatsje op de Pro Tour. Sindsdien kwam hij enkel nog sporadisch op regionaal niveau in actie en sinds begin 2020 speelt hij zelfs geen competitie meer.