“Vertraag je spel om hem te breken” - Kan iemand Luke Littler stoppen? Phil Taylor denkt dé strategie te hebben

De dartswereld wordt al anderhalf jaar volledig op zijn kop gezet door het fenomeen Luke Littler. Sinds zijn sensationele doorbraak op het PDC Wereldkampioenschap begin 2024 – toen hij als zestienjarige de finale haalde – lijkt er geen rem meer te staan op de jonge Engelsman. Waar anderen jaren nodig hebben om door te breken, is Littler in razend tempo uitgegroeid tot de absolute ster van het circuit.

Inmiddels heeft hij op amper achttienjarige leeftijd de meest prestigieuze prijzen al in zijn prijzenkast staan. Met zijn triomfen op het WK Darts, de Premier League Darts én de World Matchplay behaalde hij als jongste speler ooit de felbegeerde 'Triple Crown' – een prestatie die slechts een handvol darters in de geschiedenis ooit wist te bereiken.

Het roept de vraag op: hoe versla je Luke 'The Nuke”'Littler eigenlijk? Volgens zestienvoudig wereldkampioen Phil Taylor ligt het antwoord niet in spectaculaire finishes of scorend vermogen, maar in een subtiele mentale strategie. In gesprek met de MODUS Super Series of Darts deelde Taylor zijn visie: het enige wapen dat darters zouden kunnen inzetten tegen Littler, is vertraging.

Taylor, die zelf jarenlang heerste over het darts en door velen nog steeds wordt gezien als de grootste ooit, legt uit waar zijn gedachtegang vandaan komt.

“Veel jonge spelers gooien snel omdat ze vooral in hun eentje oefenen,” vertelt ‘The Power’. “Ze zijn een hoog tempo gewend, zonder iemand die hen afremt. Toen ik jong was probeerde ik juist zo vaak mogelijk met anderen te trainen, om dat wedstrijdelement na te bootsen en in een stabiel ritme te blijven.”

Volgens Taylor wordt dat verschil duidelijk zichtbaar wanneer een jonge speler als Littler het opneemt tegen meer ervaren tegenstanders. “Wat je vaak ziet, is dat oudere spelers bewust hun tempo verlagen. Ze nemen extra tijd bij het oppakken van hun darts of wachten net wat langer bij de oche. Dat doen ze niet zomaar: het haalt de jongere speler uit zijn ritme, want die is dat simpelweg niet gewend.”

Taylor is er dan ook van overtuigd: “Iedereen die tegen Luke Littler speelt, zal zijn eigen worpen vertragen. Dat is het enige dat je écht kunt proberen om hem uit balans te krijgen.”

Op papier klinkt de strategie logisch, maar de praktijk wijst vooralsnog anders uit. Littler zelf heeft nooit openlijk geklaagd over trage tegenstanders, en zijn resultaten spreken boekdelen.

In 2025 alleen al stapelde hij titel op titel. Naast het WK en de World Matchplay voegde hij onder meer de UK Open en de Belgian Darts Open toe aan zijn indrukwekkende erelijst. Het is bijna beangstigend hoe weinig invloed tegenstanders lijken te hebben, ongeacht hun tactiek.

Natuurlijk zijn er wedstrijden waarin rivalen extra tijd nemen bij hun worpen. James Wade, bekend om zijn trage en bedachtzame stijl, had al enkele verhitte momenten met Littler. Toch leverde dit geen structurele sleutel tot succes op: ook Wade moest meerdere keren het hoofd buigen voor ‘The Nuke’.

Waar tegenstanders met hun speltempo weinig indruk maken, lijkt het publiek af en toe wél een rol te spelen. Littler heeft in zijn nog prille carrière meerdere keren laten blijken gevoelig te zijn voor een vijandige sfeer in de zaal.

Een duidelijk voorbeeld zagen we dit voorjaar in Dublin, tijdens een speelronde van de Premier League Darts. Littler verloor toen van Gerwyn Price, na een avond vol boegeroep en rumoer vanaf de tribunes. Gefrustreerd gooide hij na afloop zijn darts op de vloer en verliet hij zichtbaar geëmotioneerd het podium.

Het zijn zeldzame momenten waarop duidelijk wordt dat ook een wonderkind als Littler niet onaantastbaar is. Het spel van zijn tegenstanders lijkt hem niet van de wijs te brengen, maar een vijandige menigte kan wel degelijk invloed hebben op zijn gemoedstoestand.

Toch blijft de conclusie tot nu toe hetzelfde: Luke Littler is bijna niet te stoppen. Waar Taylor’s suggestie om het tempo te verlagen een interessante psychologische invalshoek is, wijst de praktijk uit dat er vooralsnog geen gouden formule bestaat.

Littler heeft zich razendsnel aangepast aan het leven als professioneel darter. Waar hij in zijn eerste maanden nog af en toe moeite had met de druk en de aandacht, lijkt hij inmiddels juist te floreren in de spotlights. Zijn scorend vermogen – met gemak gemiddeldes van boven de 100 – en zijn koelbloedigheid op de dubbels maken hem een tegenstander waar niemand graag tegenover staat.

Zelfs darters die bekendstaan om hun tactische slimheid, zoals Peter Wright of de eerder genoemde James Wade, hebben tot nu toe geen antwoord kunnen vinden.

Dat juist Phil Taylor zich uitspreekt over de benadering van Littler, maakt de discussie extra interessant. Taylor domineerde zelf twee decennia lang de sport met een ongekende mix van kwaliteit, mentaliteit en intimiderende aanwezigheid. Hij weet als geen ander hoe het is om de man te zijn die iedereen wil verslaan.

Het is dan ook niet vreemd dat hij tips geeft aan de huidige generatie die wanhopig zoekt naar manieren om Littler te bedwingen. Maar zelfs Taylor erkent impliciet dat het geen gemakkelijke opdracht is: “Het enige dat je kunt doen, is proberen hem uit zijn ritme te halen. Maar zelfs dan blijft het de vraag of het voldoende is.”

Voor Littler zelf lijken dit soort analyses slechts brandstof. Elke keer dat er een nieuwe tactiek tegen hem wordt bedacht, bewijst hij opnieuw dat hij zich snel kan aanpassen. En met de ervaring die hij nog zal opdoen, wordt hij waarschijnlijk alleen maar moeilijker te verslaan.

Phil Taylor mag dan een mogelijke strategie hebben aangedragen – het vertragen van het eigen spel – maar de harde waarheid is dat niemand tot nu toe écht succes heeft geboekt met deze aanpak. Luke Littler blijft titels binnenhalen alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Zijn enige zwakke momenten lijken te ontstaan buiten de lijnen van het bord: in zijn interactie met publiek en emoties. Maar zodra het om pure darts gaat, is er anno 2025 nauwelijks iemand die hem kan weerstaan.

Voor fans is dat misschien het mooiste scenario: een nieuw wonderkind dat de sport op jonge leeftijd domineert en records breekt. Voor zijn concurrenten daarentegen is het een nachtmerrie – want hoe versla je iemand die alles al lijkt te kunnen?

Phil Taylor heeft het antwoord geprobeerd te geven, maar voorlopig is het vooral Luke Littler zelf die alle vragen beantwoordt. Op het podium. Met pijlen die ongekend hard en raak aankomen.