(VIDEO) Herinneringen aan het WK Darts: het WK-sprookje van Kirk Shepherd

Het WK Darts van 2008 ging de geschiedenisboeken in als een historische editie. Het was de eerste keer dat het Alexandra Palace, de locatie die nu synoniem is met het feestelijke dartsspektakel, het evenement organiseerde. Het werd echter al snel duidelijk dat de verandering van locatie slechts een voetnoot zou worden in het echte verhaal van het toernooi...

Bij aanvang van het evenement is kan je gerust zeggen dat zelfs de meest toegewijde dartsfans niet veel wisten over de 1000/1 outsider bekend als "The Martial Dartist", Kirk Shepherd. Laatstgenoemde, winnaar van de Winmau World Youth Masters in 2003, had zich op het laatste moment geplaatst door het laatste WK-kwalificatietoernooi door te komen.

Toen de loting voor het toernooi werd verricht, was de opvallende eerste ronde wedstrijd de toenmalige 13-voudig wereldkampioen Phil Taylor tegen de toekomstige 3-voudig wereldkampioen Michael van Gerwen. Kirk Shepherd kreeg een zware loting, tegen de nr. 4 geplaatste Terry Jenkins. Jenkins die 3 grote tv-finales had bereikt in de voorgaande 12 maanden en ondanks dat hij ze alle 3 verloor (van Phil Taylor in de Premier League finale van 2007, Raymond van Barneveld in de Desert Classic finale en James Wade in de World Matchplay finale), werd "The Raging Bull" door velen gezien als een kanshebber. Maar dat bleek niet het geval, want Jenkins miste 7 matchdarts voordat Shepherd met 3-2 in sets de overwinning greep.

De volgende tegenstander was de ervaren, 29e geplaatste Ier, Mick McGowan en voor de tweede opeenvolgende keer slaagde Shepherd erin matchdarts te overleven voordat hij erdoorheen glipte. McGowan liet 4 kansen liggen om zijn plek in de volgende ronde te bemachtigen en de 21-jarige Engelsman won deze pot in een tiebreak met 4-3.

In de derde ronde begon het toernooi open te breken. Regerend en verdedigend wereldkampioen Raymond van Barneveld verloor met 4-2 tegen Kevin Painter. Shepherd nam het ondertussen op tegen de Barrie Bates. De Welshman, een voormalig UK Open-finalist, stond op de 13e plaats van de wereld en was net als Shepherd baanbrekend door voor het eerst in zijn carrière de laatste 16 te bereiken. Echter, net als Jenkins en McGowan knoeide ook Bates op de dubbels op cruciale momenten. Hij miste drie setdarts om met 2-1 voor te komen en verknalde er nog eens vier om een 3-2 voorsprong te nemen, waarna Shepherd uiteindelijk met 4-2 zegevierde.

"One Dart" Peter Manley was de man die tussen de voorheen onbekende Kirk Shepherd en een plek bij de laatste vier van het PDC-wereldkampioenschap stond. Manley stond bekend als "One Dart" voor zijn neiging om slechts een enkele pijl nodig te hebben bij het gooien op een dubbel. Nu zou het dan toch afgelopen moeten zijn met het geluk van Shepherd, die in de voorgaande rondes telkens profiteerde van missende opponenten.

Het beste aan sport is echter het feit dat niets op papier wordt gewonnen en op zaterdag 29 december 2007 liet Kirk Shepherd dit nogmaals zien. "One Dart" bleek een verkeerde benaming, want Manley liet twee matchdarts uit zijn handen glippen en Shepherd toonde opnieuw stalen zenuwen en pakte een schokkende overwinning met 5-4.

Het werd inderdaad een toernooi van opzienbarende resultaten toen publiekslieveling Wayne Mardle vanuit een 3-0 achterstand met 5-4 won van Phil Taylor. Dit betekende dat Taylor voor het eerst in de 15-jarige geschiedenis van het PDC-WK niet in de finale zou staan. In plaats daarvan zouden Mardle en Shepherd de strijd aangaan voor hun eerste wereldfinale. Ondanks dat Mardle de grote favoriet was na zijn prestaties in de vorige ronde, was het Shepherd die het beste van de twee begon en een vroege 3-1 voorsprong nam. Mardle vocht echter terug en nam de controle over de wedstrijd over met een 4-3 voorsprong.

Maar Shepherd was nog niet klaar voor het einde van dit sprookje, hij kwam terug en won de laatste drie sets en trok de overwinning dus met 6-4 over de streep. Hij werd de eerste qualifier en jongste man ooit die een PDC WK-finale bereikte. Mardle zei later over de wedstrijd: "Alles wat je nodig hebt om in een wereldfinale te staan, had ik in overvloed, behalve vaardigheid. Je bereikt geen vijf halve finales op het WK Darts zonder goed genoeg te zijn. Mijn houding was slecht.''

En zo bereikte deze 21-jarige metselaar de WK-finale, versloeg de nummer vier van de wereld, een drievoudig voormalig WK-finalist en versloeg de eerste man die Phil Taylor voor de finale uitschakelde, waardoor hij zichzelf minstens 50.000 pond garandeerde. Zijn tegenstander in de finale? Een 2-voudig voormalig wereldkampioen, de Canadees "Darth Maple" John Part. Helaas voor Shepherd, was Part uiteindelijk een brug te ver. Part versloeg Shepherd meedogenloos met 7-2 en werd daarmee de eerste man in de geschiedenis die een wereldtitel darts won op 3 verschillende locaties. Hij won het BDO-wereldkampioenschap 1994 op de Lakeside, de PDC-titel 2003 in Circus Tavern en in 2008 in Alexandra Palace.

Shepherd wist na zijn WK-sprookje nauwelijks nog op te vallen met zijn prestaties op het dartscircuit. Sinds 2011 kwalificeerde hij zich niet meer voor een wereldkampioenschap, en begin januari 2022 leverde hij zijn PDC Tour Card in vanwege problemen met darteritus.

In een gesprek met "The Darts Show Podcast" in 2019 zei Shepherd over de hele ervaring: "In zekere zin wou ik dat ik het nooit had gedaan. Ik voelde dat ik moest proberen die verwachtingen waar te maken.'' Wat er vanaf nu tot het einde der tijden ook gebeurt, Kirk Shepherd zal zich voor altijd een WK-finalist kunnen noemen en niets zal hem dat ooit kunnen afnemen.