Peter
Wright kroonde zich afgelopen maandag voor de tweede keer in zijn
carrière tot PDC-wereldkampioen. En de 51-jarige Schot droomt van nog veel meer succes.
Wright
heeft nog meer heuglijk nieuws te vieren, volgende week vrijdag
trouwt zijn dochter Naomi. "Ik zal mijn kilt aan hebben en hoop
dat het niet sneeuwt. Ik zal alleszins nerveus zijn op die dag. Mijn
dochter wil ook de Sid Waddell Trophy (de trofee die de winnaar van
het PDC-WK krijgt) een prominent plaatsje geven in de feestzaal, ze
is bijzonder fier op wat ik gepresteerd heb”, aldus Wright
tegenover The
Sun.
Uitgefloten
op WK
De
Schot is al jarenlang een publiekslieveling, maar werd op het
afgelopen WK regelmatig uitgefloten. “De fans vinden me leuk omdat
ik gekke outfits draag en gek haar heb. Maar ik denk dat ik nu
uitgejouwd word omdat ik regelmatig grote toernooien win. Iedereen
houdt van de underdog. Bij de meeste sporten die ik kijk, juich ik
voor de underdog omdat je wilt dat ze winnen van de topspelers. Lange
tijd was ik die underdog, maar nu ben ik zelf een winnaar geworden.”
'Snakebite'
is inmiddels 51, maar heeft nog lang geen plannen om op pensioen te
gaan. "Mijn vrouw (Jo) laat me niet met pensioen gaan! Zolang ik
het de topspelers moeilijk kan maken zal ik alleszins blijven spelen.
Ik kan nog drie wereldtitels winnen vooraleer ik te oud ben - en op
vijf komen in totaal. Al moet ik tegen die tijd misschien wel een
looprekje aanschaffen om over het podium te springen”, lacht
Wright.
Nummer
één van de wereld
Wright
was nooit eerder nummer één van de wereld. "Nummer één
worden speelt al een hele tijd in mijn gedachten en nu is het echt
realistisch. Ik sta nu vlak achter Price, de komende maanden is het
echt een doel om die nummer één-positie over te nemen. Daarnaast
droom ik ook van een eerste eindwinst in de Premier League.”
Met
twee wereldtitels komt Wright nu in een illuster rijtje van slechts
zes spelers (waarbij verder ook Phil Taylor, Michael van Gerwen, John
Part, Adrian Lewis en Gary Anderson) die minstens tweemaal het PDC-WK
wonnen. De vraag is dan ook waar Wright zichzelf plaatst tussen al
dat dartsgeweld. "Zou ik zo goed zijn geweest als Phil Taylor er
nog was geweest? Ik weet het niet. Of als Michael van Gerwen in de
vorm was waar we hem allemaal om kennen? Ik zou mezelf misschien in
de top vijf plaatsen. Maar lang niet zo goed als MVG en Taylor.”