''Ze is pas twaalf, ze zou hier helemaal niet doorheen moeten gaan'' - Michael Smith speelt met bijzondere motivatie op het WK Darts

Michael Smith is het WK Darts 2026 begonnen met meer dan alleen sportieve ambitie. De voormalig wereldkampioen onthulde na zijn overwinning in de eerste ronde op Lisa Ashton dat zijn jacht op een tweede wereldtitel wordt ingegeven door een persoonlijke en emotionele reden. De 35-jarige Engelsman droeg zijn zege op aan Amelia, een ernstig zieke 12-jarige meisje uit zijn thuisomgeving.

Smith maakte na afloop duidelijk dat de wedstrijd voor hem een extra lading had. Amelia speelt rugby, samen met een van Smiths zonen. Kort geleden werd bij haar een ernstige medische aandoening vastgesteld.

“Ze speelde vorige week een wedstrijd en daarna ontdekten ze dat er iets mis was,” vertelde Smith. “Op dit moment heeft ze iets aan haar milt. Ze had pijn na de wedstrijd en er kwam een soort zwelling op haar rug, die doorliep tot in haar nek.”

De situatie bleek ernstiger dan aanvankelijk gedacht. “Ze wisten eerst niet wat het was en stuurden haar na twee dagen weer naar huis. Daarna kwam ze terug met een flinke huiduitslag. Nu moet ze tien weken stoppen met rugby en ze bokst ook nog.”

Volgens Smith had de uitkomst veel erger kunnen zijn. “Als ze die wedstrijd niet had gespeeld, hadden ze het misschien nooit ontdekt. Dan had ze haar milt kunnen scheuren, je weet het niet.”

De darter hield nauw contact met het gezin. “Ik heb haar vader en moeder geappt om te vragen hoe het met haar gaat en haar foto’s gestuurd. Ze voelt zich natuurlijk ellendig op dit moment.”

Het eerbetoon op het podium was bewust. “Ik wilde haar gewoon een kleine boost geven. Ik weet dat ze keek. Even een shout-out om haar humeur op te krikken. Ze is pas twaalf, ze zou hier helemaal niet doorheen moeten gaan.”

Smith weet zeker dat het gebaar aankwam. “Ze zou daar enorm blij van worden. Het is mooi om zulke kleine motivaties te hebben.”

Naast de emotionele kant was er ook sportief goed nieuws voor Smith. Na maanden van fysieke ellende voelde hij zich op het podium voor het eerst in lange tijd weer vrij bewegen. “Het enige wat me echt schokte, was dat ik tijdens het gooien geen pijn had. Dat heb ik al twaalf maanden niet gevoeld op een podium.”

Smith kampte dit seizoen met artritis in zijn polsen en een hardnekkige schouderblessure. In aanloop naar het WK kreeg hij cortisone-injecties om de pijn te verlichten. “Nu ik daar doorheen ben, hoop ik dat ik kan doorgaan op de manier waarop ik de wedstrijd heb afgesloten.”

De opluchting was groot. “Mentaal ben ik altijd honderd procent. Ik sta er altijd voor de fans. Maar vorige week, na die injecties, begon ik twee dagen later weer te springen, trappen op en af te rennen. Dat voelde onwerkelijk.”

Volgens Smith heeft hij nooit getwijfeld aan zijn mentale kracht. “Ik ben er nu fysiek. Als ik kan blijven spelen zonder pijn, wie weet wat er mogelijk is.”

De behandelingen waren echter geen wondermiddel zonder risico. “Het waren twee injecties, cortisone. Eén in mijn enkel en één in mijn rechterarm. Ik denk dat het ook komt doordat ik de afgelopen vijf maanden anders liep, platvoetend en mankend. Nu beweeg ik weer normaler en moet dat gewricht opnieuw wennen.”

Smith blijft realistisch. “Ik kan hier over tien dagen zitten en zeggen dat het ondraaglijk pijn doet zodra het is uitgewerkt. Het is altijd de vraag hoe lang het effect aanhoudt.”

Het WK komt voor Smith op een cruciaal moment. Door blessures kende hij een rampzalig jaar, met als gevolg dat hij uit de top 16 is gezakt. Een vroege uitschakeling zou grote gevolgen hebben, maar een diep toernooi kan zijn seizoen alsnog redden.

“In dit toernooi zit alles,” stelde Smith. “Als ik dit win, sta ik volgend jaar weer in alle toernooien. Dan ben ik weer nummer twee van de wereld, terug in de World Series, dat soort dingen.”

De keerzijde is net zo duidelijk. “Als je hier verliest, zeker na zo’n slecht jaar, dan heb je ineens dertig dagen tot het nieuwe seizoen begint. Zo werkt het bij de PDC.”