"Eigenlijk kwam ik enkel om tassen te dragen" - Nieuw-Zeelander Caleb Hope verbaast zichzelf op WDF-WK

Caleb Hope blijft vriend en vijand verbazen op het WDF-WK. De Nieuw-Zeelander, die aanvankelijk niet eens naar het toernooi kwam met het idee om zelf te spelen – hij grapte eerder dat hij “eigenlijk alleen tassen kwam dragen” – heeft nu zijn tweede 3-0 overwinning op rij te pakken. Na zijn degelijke openingsronde wist Hope ook zijn partij tegen Liam Maendl-Lawrance met klinkende cijfers af te sluiten. In een ontspannen maar vastberaden nabeschouwing blikt de Australiër terug op zijn optreden.

“Ik ben absoluut ontzettend blij dat ik erdoorheen ben gekomen,” begint Hope met een brede glimlach. “Het voelde allemaal een stuk comfortabeler dan gisteren. Mijn spel was stabieler, mijn ritme beter. Daar ben ik heel tevreden over.”

In zijn eerste wedstrijd moest Hope het vooral hebben van zijn sterke afwerking op de dubbels. Tegen Maendl-Lawrance was dat anders. “Gisteren redde ik mezelf met de dubbels. Ik maakte de legs snel af zodra ik bij een dubbel kwam, maar er zaten veel beurten tussen zonder tripel. Vandaag voelde mijn scoring veel beter. Ik raakte vaker die tripel 20 en bleef toch nog steeds solide op de dubbels. Dat gaf vertrouwen.”

Dat vertrouwen was zichtbaar op het podium. Vooral in de laatste set liet Hope emoties los zodra hij zwaar scorende beurten produceerde. “Een paar kleine vieringen, ja,” lacht hij. “Ik denk dat ik me steeds meer thuis ga voelen op het podium. Je wilt laten zien dat je er staat, dat je het leuk hebt en dat je echt gaat voor die winst.”

Hope benadrukt dat hij Maendl-Lawrance de voorbije jaren al vaak voorbij heeft zien komen. “Ik ben nog niet superlang actief in het professionele darts, maar Liam is een naam die ik regelmatig tegenkom. Ik wist dus dat ik mijn spel écht moest optrekken. Nadat ik de eerste twee sets pakte, begon hij ineens 140 na 140 na 140 te gooien. Dan weet je: elke kans moet erin. Ik miste er een paar, maar ik ben vooral blij dat ik het op tijd afmaakte.”

Die volwassenheid in zijn spel komt op een goed moment, want in de volgende ronde wacht James Beeton. Volgens Hope een nieuwe graadmeter – maar één waar hij niet bang voor is. “Ik zei het al tegen mijn familie thuis: in elk duel moet je een stap omhoog. Tegen Beeton zal dat niet anders zijn. Als ik twintig procent beter speel dan vandaag, ben ik meer dan tevreden. Zolang ik mijn niveau haal, ongeacht de uitslag, ben ik trots.”

Opvallend was dat Hope bij momenten zichtbaar contact zocht met een groep supporters in de zaal. “Ik hoorde mijn naam een paar keer vanaf een tafel aan de zijkant. Als het goed ging, gaf ik ze even een knik. Ze hielpen me echt door moeilijke momenten heen. Dat stukje steun kan net het verschil maken. Ik waardeer dat enorm.”

Met twee ruime overwinningen in de tas en zijn zelfvertrouwen groeiend, lijkt Caleb Hope bezig aan een onverwachte maar indrukwekkende opmars. Van ‘tasdrager’ tot publiekslieveling: Hope laat zien dat hij veel meer is dan iemand die een bijrol speelt. De volgende ronde zal moeten uitwijzen hoe ver deze verrassende run reikt, maar één ding is zeker: Caleb Hope is een naam om serieus rekening mee te houden.