"Ik heb het gevoel dat ik méér had kunnen bereiken" – Voormalige Premier League-ster droomt van een terugkeer op het grote podium

Wes Newton blikt met trots, maar ook met een kleine dosis teleurstelling, terug op een loopbaan die hem ooit tot de absolute top van de PDC bracht. In een openhartige aflevering van Tungsten Talk van de Modus Super Series sprak The Warrior over zijn reis door de dartssport, zijn grootste momenten én zijn verlangen om nog één keer op het hoogste niveau te schitteren.

"Ik kijk met trots terug op mijn carrière", vertelt Newton eerlijk. "Maar tegelijkertijd ben ik ook een beetje teleurgesteld, omdat ik het gevoel heb dat ik misschien nét iets meer had kunnen bereiken. Diep vanbinnen ben ik nog steeds dezelfde speler, en ik wil terugkeren naar het professionele circuit."

Newtons liefde voor darts begon in zijn geboorteplaats Fleetwood, waar hij als jonge tiener zijn vader zag spelen in de Super League en zelf pijlen gooide op het bord thuis. Op zijn zestiende speelde hij al mee in het lokale kroegteam, met speciale toestemming.

"In onze generatie ging dat zo", herinnert Newton zich. "Er waren geen academies of Development Tours. Je speelde countywedstrijden bij de jeugd, probeerde een certificaat te winnen of misschien een tv bij de British Teenage. Nu heb je echte routes richting het WK."

Hoewel de sport sindsdien enorm is veranderd – met hogere prijzengelden en een strak georganiseerde tour – blijft Newton trots dat hij zijn weg via de 'old school'-route vond.

Veel fans zien Newtons halvefinaleplaats op de UK Open van 2003 als zijn eerste grote doorbraak. Zelf wijst hij echter naar de Las Vegas Desert Classic als het moment dat hij écht begon te geloven.

"Ik haalde daar twee jaar op rij de halve finale en verloor één keer van Phil Taylor. Dat was mijn échte doorbraak – live op tv, topnamen verslaan. Toen dacht ik: ja, misschien kan ik dit echt."

Het toernooi staat al jaren niet meer op de PDC-kalender, maar blijft voor Newton een dierbare herinnering. "Je was niet eens zeker dat je je kwalificeerde, maar zelfs als dat niet lukte, had je een week in Vegas! Het was een toernooi dat veel spelers graag terug zouden zien."

Newton geeft toe dat het reizende leven steeds zwaarder werd naarmate hij ouder werd en een gezin kreeg. "Toen ik jong was en ervan genoot, wilde ik elk weekend weg zijn. Maar zodra je kinderen hebt, wil je minder vaak van huis zijn."

Co-host Matt Edgar haalde aan hoe de mondiale expansie van de PDC de druk vergrootte: "Het is niet meer alleen Wigan en Barnsley. Het is Australië, Nieuw-Zeeland, Amerika, Europa… Frankrijk, Polen, België. Dat geeft niet alleen tijdsdruk, maar ook het schuldgevoel dat je in prachtige steden bent terwijl je partner thuiszit."

Newtons beste jaren lagen tussen 2011 en 2013, met finaleplaatsen op de UK Open en het EK Darts, een Euro Tour-titel tegen Paul Nicholson en meerdere kwartfinales op het WK.

"Ik heb uiteindelijk nooit een major gewonnen, en daar kijk ik met een beetje spijt op terug", geeft Newton toe. "Ik heb het gevoel dat ik méér had kunnen bereiken. Maar toch ben ik trots op wat ik wél heb gedaan."

In totaal bereikte Newton zeven halve finales op majors, waaronder een memorabele run tijdens de World Grand Prix in Dublin. "Citywest was een prachtige locatie. Double in, double out – dat lag me wel", besluit hij.