De UK Open staat bekend als een van de meest onvoorspelbare en spectaculaire toernooien in het professionele darts. Door het open lotingssysteem zonder geplaatste spelers, heeft het evenement gezorgd voor enkele van de grootste verrassingen in de sport.
Door de jaren heen hebben verschillende spelers hun eigen sprookjes geschreven op dit podium, waarmee ze de harten van dartfans over de hele wereld veroverden. In dit artikel lichten we vijf van de mooiste sprookjes in de geschiedenis van de UK Open uit.
De overstap van Raymond van Barneveld van de BDO naar de PDC in 2006 werd met veel belangstelling gevolgd, maar weinigen verwachtten dat hij direct een grote impact zou maken op het hoogste niveau. Bij zijn debuut in de UK Open was de Nederlander nog bezig zich aan te passen aan de PDC, een circuit met de allerbeste spelers, waaronder de titelverdediger en legende Phil Taylor.
Barney's weg naar de titel was ronduit spectaculair. In de kwartfinales versloeg hij ‘The Power’, waarmee hij direct een signaal afgaf aan zijn grote rivaal. Daarna versloeg hij John McGowan in de halve finale en rekende hij in de finale af met Barrie Bates. Hiermee won hij zijn eerste grote titel in de PDC, een prestatie die de basis legde voor zijn verdere succes, inclusief zijn latere wereldtitel.
De Schotse dartsveteraan Robert Thornton werd niet gezien als een grote kanshebber voor de titel bij aanvang van de UK Open in 2012. Toch wist hij in een van de meest verbazingwekkende runs in de toernooigeschiedenis de trofee te bemachtigen.
In de finale nam Thornton het op tegen de toenmalige vijftienvoudig wereldkampioen Phil Taylor, een speler die de dartsport al decennia domineerde. Maar op die avond in Bolton was Thornton niet te stoppen. Met zijn fanatieke speelstijl strafte hij de zeldzame missers van Taylor genadeloos af. Met een indrukwekkende 11-5 overwinning pakte hij zijn eerste grote PDC-titel en bewees hij dat zelfs tegen de allerbesten een underdog zijn moment kan grijpen.
De UK Open van 2018 werd gespeeld onder bizarre omstandigheden. Het toernooi werd zwaar getroffen door de extreme weersomstandigheden veroorzaakt door Storm Emma. Dit zorgde ervoor dat een groot aantal spelers zich moest terugtrekken en het evenement achter gesloten deuren werd gespeeld, zonder publiek. Het was ijskoud in de speellocatie, en er waren zelfs spelers die met een muts op aan het gooien waren.
Ondanks de chaos was het Corey Cadby die met zijn zelfverzekerde speelstijl furore maakte. De jonge Australiër stormde door het deelnemersveld en bereikte de finale, waarin hij het opnam tegen Gary Anderson. Cadby speelde met veel bravoure, maar de ervaring van Anderson gaf de doorslag en de titel ging dus uiteindelijk naar 'The Flying Scotsman'. De verloren finale bleek achteraf Cadby's enige hoogtepunt op een groot podium. Door visumproblemen en andere schandalen kwam zijn carrière nooit echt van de grond.
Nathan Aspinall werd al een tijd beschouwd als een talentvolle speler, maar had nog geen grote impact gemaakt op het hoogste niveau. Dat veranderde in 2019, met allereerst een sensationele halvefinaleplaats op het WK Darts. Op de UK Open zorgde hij vervolgens voor één van de grootste sensaties in de geschiedenis.
Aspinall begon het toernooi als outsider, maar wist het tot de finale te schoppen. Hij nam het vervolgens op tegen Rob Cross, de wereldkampioen van 2018. Ondanks de druk liet Aspinall zich niet van de wijs brengen en won hij overtuigend met 11-5, waarbij hij de finale afsloot met een prachtige 170-finish. Deze overwinning betekende zijn doorbraak en hij vestigde zich daarna definitief als een van de topnamen in de PDC.
Weinig mensen hadden voorspeld dat Andrew Gilding, een speler die al jarenlang een degelijke vloerspeler was, een van de grootste verrassingen in de geschiedenis van de UK Open zou realiseren in 2023.
Gilding, bekend om zijn kalme en methodische speelstijl, had een indrukwekkende weg naar de finale, waarin hij tegenover dartsicoon Michael van Gerwen stond. De Nederlander, drievoudig wereldkampioen en torenhoge favoriet, werd verwacht eenvoudig te winnen. Maar Gilding schreef zijn eigen sprookje. In een zenuwslopende en spannende finale hield hij het hoofd koel en bezorgde hij de dartswereld een enorme schok door met 11-10 te winnen. Het was zijn eerste grote titel en een perfect voorbeeld van waarom de UK Open een van de meest onvoorspelbare toernooien in de sport blijft.