Luke Humphries wist op indrukwekkende wijze zijn partij tegen
Michael Smith in de groepsfase van de
Grand Slam of Darts te redden. Wat lange tijd een frustrerende avond leek te worden, eindigde met vuurwerk: een magistrale
negendarter in de beslissende leg. Humphries won uiteindelijk met 5-3.
Ondanks een moeizame start en een zelfverklaard “verschrikkelijk” optreden, haalde Humphries diep adem en leverde hij op het moment suprême een van de mooiste legs van het toernooi af. “Eerlijk gezegd heb ik geen idee waar dat vandaan kwam,”
bekende hij direct na afloop.
“Het voelde van begin tot eind slecht”
De Engelsman was opvallend eerlijk over zijn optreden. “Het was echt een verschrikkelijke wedstrijd van mijn kant aan het begin,” zei Humphries. “Ik weet dat dit in darts kan gebeuren, maar het voelde zó zwaar op het podium. In de oefenruimte ging alles perfect. Geen pijntjes, geen spanning. En dan kom je het podium op en lijkt niets te lukken. De eerste leg zette meteen de toon — ik wist dat het zo’n avond zou worden.”
Humphries, die de laatste maanden in topvorm verkeerde, was zichtbaar verbaasd over zijn dip. “De afgelopen twintig of dertig wedstrijden op dat podium voelde ik me geweldig. En dan sta je daar ineens en voel je je verschrikkelijk. Het is echt raar. Maar om dan toch nog zó te eindigen… ik heb er geen woorden voor. Je gooit eerst een leg in 24 darts, en daarna eentje in negen. Iedereen zal denken: wat is daar gebeurd? Ik weet het zelf nog steeds niet.”
De perfecte leg
De negendarter kwam op een moment dat niemand het meer verwachtte. Humphries legde uit hoe het voelde. “De hele leg voelde moeiteloos,” glimlachte hij. “De 177 ging soepel, de 180 voelde goed. Zodra de eerste triple erin zit, wordt het makkelijker. En die laatste 144 — de eerste pijl zat perfect, de tweede volgde vanzelf en toen die dubbel 12 erin ging, voelde het gewoon alsof alles even klopte.”
Opmerkelijk genoeg voelde Humphries zich juist ontspannen omdat hij slecht speelde. “Normaal gesproken raak je een negendarter als je goed in de wedstrijd zit en alles vanzelf gaat. Het gebeurt zelden dat iemand een negendarter gooit terwijl hij eigenlijk niet goed speelt. Misschien was ik juist daardoor meer ontspannen. Alles voelde soepel — het was de perfecte negendarter op het perfecte moment.”
“Ik accepteerde dat het gewoon een slechte dag was”
Hoewel de negendarter de wedstrijd besliste, bleef Humphries realistisch. “Als ik deze wedstrijd had gewonnen zónder die negendarter, was ik alsnog niet negatief geweest. Het was gewoon een slechte prestatie, dat gebeurt,” legde hij uit. “Topspelers hebben zelden twee van zulke wedstrijden op rij. Dus ik dacht: accepteer het, blijf vechten, en dan alles op de laatste groepswedstrijd tegen Nathan Aspinall.”
Humphries weet dat hij nog werk te doen heeft. “Ik ben nog niet door. Voor mijn laatste groepswedstrijd moet ik harder werken, beter voorbereiden, en zorgen dat ik fysiek en mentaal in topvorm ben. Ik wil de groepsfase doorkomen, en dat lukt alleen als ik alles geef.”
Focus op Nathan Aspinall: “Ik wil de groep winnen”
De volgende tegenstander is niemand minder dan Nathan Aspinall. Voor Humphries betekent dat een directe strijd om de koppositie. “Natuurlijk wil ik die wedstrijd winnen. Ik wil nooit een partij verliezen. Toen ik de Grand Slam of Darts won, deed ik dat zonder één nederlaag. Dat voelt beter, dat geeft vertrouwen. Ik weet dat de scenario’s afhangen van wat Michael Smith doet, maar dat maakt me niet uit. Ik wil de groep winnen, en dat op een overtuigende manier.”
Volgens Humphries is het onmogelijk om níet te weten wat de rekenkundige scenario’s zijn. “Iedereen doet alsof ze het niet weten, maar geloof me: iedereen weet het. De enige manier om het niet te weten, is als je 24 uur niet op sociale media kijkt — en dat gaat mij niet lukken,” lachte hij. “Als Alex wint, ben ik sowieso door, maar ik wil alsnog winnen. Ik wil Nathan dwingen om hard te werken.”
“Breng de bonus voor een negendarter maar terug!”
In het interview werd Humphries ook gevraagd naar de vroegere bonussen voor negendarters op televisie. “Ja, laten we er meteen een half miljoen pond van maken!” grapte hij. “Het probleem is dat er tegenwoordig meer negendarters worden gegooid, dus het is lastiger om er een speciale bonus aan te koppelen. Maar ik vind wel dat ze iets terug mogen brengen — het blijft een geweldige prestatie. Je ziet het niet elke week op tv. Misschien één in de Premier League Darts, of zoals nu in de Grand Slam of Darts. Het zou mooi zijn als dat weer iets extra’s oplevert.”
Toch benadrukte hij dat het geld hem niet boeit. “Het belangrijkste was de overwinning. Natuurlijk is een negendarter fantastisch, maar voor mij telde vooral dat ik mijn legsaldo verbeterde. Dat geeft me morgen een betere uitgangspositie.”
Meeleven met Michael Smith
Het gesprek kwam ook op Michael Smith, die momenteel worstelt met blessures en vormproblemen. Humphries sprak met respect over zijn landgenoot. “Ik zag zijn interview gisteren, en als dat je niet raakt, ben je geen mens. Michael is een geweldige kerel. Hij verdient het niet om zoveel pech te hebben. Maar hij moet de juiste keuzes maken, zijn leven zo inrichten dat hij weer de beste versie van zichzelf kan worden. Hij traint hard, en ik weet dat het uiteindelijk terugkomt. Als hij vrijuit speelt, is hij een genot om naar te kijken.”
Over de laatste groepswedstrijd is Humphries duidelijk: “Ik ga niet voor legs spelen, ik ga voor de winst. Zodra je in je hoofd hebt dat je maar een paar legs hoeft te pakken, gaat het mis. Ik wil elk duel winnen. Deze groep is sterk — twee wereldkampioenen, een meervoudig majorwinnaar, en de beste Amerikaan van het moment. Je wilt met een goed gevoel naar de knock-outfase. En dat doe je door te winnen.”
Humphries verwacht dat Aspinall alles uit de kast zal halen. “Nathan speelt zijn beste darts als hij met zijn rug tegen de muur staat. Ik denk dat hij morgen precies dat gevoel heeft: win je, dan ga je door — verlies je, dan lig je eruit. Dat maakt hem gevaarlijk. Maar dat motiveert mij juist. Ik wil hem dwingen om op zijn best te zijn, en zelf nog beter gooien.”