"Q-School? Dat is zeker een reële optie" - Steve Beaton maakt zich op voor een comeback

In Cheltenham, tijdens een exhibitieavond vol entertainment en nostalgie, liet Steve Beaton nog eens zien waarom hij na ruim dertig jaar in het professionele circuit nog altijd een publiekslieveling is. 'The Bronzed Adonis’ zette Rob Cross met een schitterende 156-finish opzij en bewees samen met Simon Whitlock dat ervaring nog lang niet is afgeschreven in dartsland. Maar achter de glimlach schuilt een man die worstelt met het idee dat hij voor het tweede jaar op rij niet aan het WK Darts deelneemt.

Online Darts sprak met de 59-jarige Engelsman, die openhartig vertelt over de liefde voor het spel, zijn twijfels, zijn toekomst en zijn kijk op de nieuwe generatie.

Beaton geniet zichtbaar na van zijn optreden. Niet alleen versloeg hij Cross, hij strooide ook met maximale scores alsof het 1996 – zijn eigen wereldtiteljaar – was. “Ik moet er zeven of acht 180’s hebben gegooid,” zegt hij lachend. “Soms heb je zo’n avond dat alles lukt. Andere avonden raak je ze gewoon niet. Maar dit was zo’n avond waarop alles samenkwam. Het publiek was geweldig en dat helpt enorm.”

Volgens Beaton draait zo’n avond niet alleen om winnen, maar vooral om entertainment. “Het publiek komt voor een show. En ik wil laten zien dat ik nog steeds kan spelen. Er is geen eer te behalen aan 45-60-45 gooien. Daarom train ik thuis nog steeds elke dag een halfuur tot een uur.”

Van alle onderwerpen komt er één die Beaton zichtbaar raakt: het missen van het Wereldkampioenschap. “Ik háát het. Vorig jaar niet erbij zijn was vreselijk, dit jaar opnieuw… ik kan er niet naar kijken. Het doet echt zeer.”

Toch erkent hij dat hij een stap terug moest doen, vooral om meer tijd thuis door te brengen. De tour is zwaar, slopend zelfs. En na tientallen jaren non-stop reizen is het lichaam niet meer dat van een twintiger. “Het circuit is zo intens. Exhibities zijn leuk en het is werk, maar ik wilde ook tijd thuis. Alleen… het zit in mijn bloed. Darts hoort bij me. Dus ja, ik mis het enorm – ook mijn maten op de Tour.”

Velen vragen hem het inmiddels al maanden: heeft Steve Beaton spijt dat hij zijn PDC Tour Card heeft teruggegeven? “Ik weet het niet,” zegt hij oprecht. “Aan de ene kant wilde ik rustiger aan doen. Aan de andere kant kijk je naar de kalender en merk je ineens dat je er niet meer tussen staat. Dan mis je het automatisch.”

Het is een tweestrijd: de drang om te spelen versus de behoefte aan een ander levensritme. “Het is lastig. Je mist de competitie, de adrenaline, de spelers. Maar ik wilde ook andere dingen kunnen doen.”

Toch laat de oude meester de deur niet dicht. Integendeel, tussen de regels door klinkt er meer dan alleen twijfel: er klinkt misschien wel een comeback. “Ze vragen me al het hele jaar of ik terugga naar Q-School. En ja, ik denk erover. Zelfs als ik mijn PDC Tour Card niet pak, kan ik altijd de Challenge Tour spelen. Als ik een vrij weekend heb, kan ik aansluiten en gewoon genieten van het spel.”

Maar de Tour Card heeft ook nadelen, benadrukt hij. “Met een kaart word je beperkt. Je moet bijna overal spelen. En dat was nu juist wat ik wilde loslaten. Dus als ik terugga, wil ik het anders doen – misschien 30 tot 50 procent van de toernooien, met daarnaast exhibities. Een soort tussenweg.”

Beaton lacht. “Ik praat er ook met Aidy Lewis over. Maar ik denk niet dat hij het gaat doen. Ik? Tja… we zullen zien.”

Hoewel Beaton zelf geen fanatieke tv-kijker is, ziet hij nog genoeg darts. “Mijn vrouw heeft het altijd aan staan. Als zij het kijkt, kijk ik automatisch mee. En ik moet zeggen: het niveau is ongelooflijk. Je weet nooit wie er gaat winnen. Eén foutje en je ligt eruit.”

Volgens Beaton groeit de sport sneller dan ooit. “Wat darts nu is, is bijna niet te bevatten. De standaard is absurd hoog.”

Als iemand weet hoe talent eruitziet, is het Beaton wel. Hij stond oog in oog met legendes als Bristow, Taylor en van Gerwen. De vergelijking met Luke Littler en Luke Humphries laat hij voorzichtig maken – maar lovend is hij zeker. “Ze zijn allebei geweldig. Humphries krijgt te weinig aandacht door alle hype rond Littler. Maar hij is misschien wel de meest complete speler van het moment.”

Wie Beaton noemt als favoriet? “Vraag iedereen wie wint: ik zeg ‘Luke’. Welke Luke? Dat maakt bijna niet uit.”

Toch plaatst hij een opvallende kanttekening over Littler: “Ik denk niet dat hij lang genoeg blijft spelen om de zestien wereldtitels van Phil te evenaren. Misschien vier of vijf jaar en dan heeft hij er genoeg van. Wie weet. Maar talent? Onvoorstelbaar.”

Beaton kan zijn ogen nauwelijks geloven wanneer hem verteld wordt dat de WK-winnaar op 3 januari een miljoen pond opstrijkt. “Twee mannen die voor een miljoen een pot darts spelen? Dat is toch bizar. Dat hadden wij nooit gedacht. Toen Barry Hearn begon te praten over dromen en plannen, dachten we: ja hoor, dat zal wel. Maar kijk wat hij ervan heeft gemaakt. Onvoorstelbaar.”

Hij ziet hoe Littler een compleet nieuwe generatie aantrekt. “Je denkt dat darts niet nóg groter kan worden, en dan gebeurt het tóch. Waar het eindigt? Geen idee. Maar het blijft groeien.”