"Sommige spelers zeiden zelfs geen goeiedag, dat heeft me veranderd" - Kim Huybrechts verbaasde zich over gedrag collega-darters in eerste PDC-jaren

Kim Huybrechts is een man van vele dartsoorlogen. Jarenlang was hij hét gezicht van Belgisch darts, een pionier die het de Britse grootmachten als een van de eersten echt lastig maakte. Tegenwoordig is 'The Hurricane' de Belgische nummer drie, en dat wringt weleens bij de fiere Huybrechts. Wat is er veranderd sinds zijn hoogdagen? In de podcast Throw and Tell sprak Huybrechts openhartig over zijn carrière, zijn mindset en zijn zoektocht naar verlossing op het podium.

Zet een microfoon voor de neus van Huybrechts en je weet dat je een stevige babbel krijgt. De spraakwaterval uit Nijlen praat met passie over de sport die zijn leven vormgaf. En terecht: zijn palmares oogt indrukwekkend. Van deelname aan de Premier League Darts en een finaleplaats op de Players Championship Finals tot overwinningen op de European Tour – Huybrechts heeft zijn plaats in de dartsgeschiedenis al lang verdiend. Zelfs jonge talenten als Wessel Nijman noemen hem, samen met Raymond van Barneveld, als inspiratiebron op hun weg naar de top.

De voorbije jaren waren echter niet altijd makkelijk voor Huybrechts. Na het overlijden van zijn moeder zakte hij weg op de wereldranglijst en verdween hij uit de top zestien. “Dat was een moeilijke periode,” vertelt hij. “Ik ben iemand die leeft voor het winnen, en dat verlies hakte er stevig in.” Momenteel staat hij 49ste op de Order of Merit, maar de Belg lijkt opnieuw de juiste richting uit te gaan. In 2025 liet hij op de European Tour weer flitsen van zijn oude vorm zien, en zijn WK-ticket is binnen. En op dat grote podium weet 'The Hurricane' vaak iets extra’s te brengen.

“Ik voel me goed,” zegt hij in de podcast. “Ik werk hard, probeer wat gewicht te verliezen door te wandelen, en train onder begeleiding van Erik Clarys. Mijn niveau zit momenteel ergens tussen plaats 40 en 50 van de wereld, denk ik. Ik speel niet slecht, maar op cruciale momenten mis ik die winnende dubbel. Dat is iets mentaals. Tegenwoordig moet je gemiddeld 95 gooien om überhaupt een wedstrijd te winnen op de Pro Tour. Eén slechte worp kan al het verschil maken.”

De concurrentie is intussen groter dan ooit. Jonge talenten als de 25-jarige Niko Springer winnen nu al Euro Tour-titels. “Daar ben ik trots op,” glimlacht Huybrechts. “Ik heb zelf ook hoge toppen gescheerd als twintiger, maar toen was darts in België nog amper op tv. Nu zien jonge gasten wat mogelijk is.”

Toch knaagt het weleens dat hij minder in de schijnwerpers staat. “Als ik promo’s zie van de European Tour, dan zit ik er vaak niet in. Dat is niet erg, maar het toont hoe snel mensen je vergeten als je niet meer in finales staat. Vroeger was ik overal bij, nu niet meer. Dat motiveert me om terug te vechten.”

Wat volgens Huybrechts het grootste verschil is met vroeger? Niet zijn arm, maar zijn mentaliteit. “Toen was ik van niemand bang. Of het nu Phil Taylor of Gary Anderson was – ik dacht: ik ga je verslaan. Nu denk ik soms: oei, die is in vorm of die staat hoog op de ranking. Dat moet eruit. Ik werk eraan om weer meer roofdier dan slachtoffer te zijn.”

Die onzekerheid speelt al langer een rol. “In mijn beginjaren was ik de ‘bad guy’, en dat werkte. Ik vierde uitbundig en speelde aanvallend. Maar toen ik in de Premier League Darts zat, voelde ik vijandigheid. Sommige spelers zeiden geen goeiedag. Dat heeft me veranderd. Ik wilde graag geliefd zijn, en dat brak mijn spel. Het commentaar dat ik kreeg, tastte mijn zelfvertrouwen aan. Maar die vieringen kwamen uit pure emotie, niet uit arrogantie. Het was mijn manier om te zeggen: ja, ik heb deze leg te pakken!”

Zelden zagen we Huybrechts zo open. Zou hij het anders doen als hij tien jaar kon teruggaan? “Zeker,” zegt hij vastberaden. “Ik zou tegen mezelf zeggen: negeer het. Die mensen betalen je rekeningen niet. Wees gewoon jezelf. Dat is wat ik nu eindelijk besef.”

Tot slot kreeg hij nog de vraag wie zijn Mount Rushmore van darts vormt. Zijn keuze: Phil Taylor, Gary Anderson, Michael van Gerwen en Raymond van Barneveld. En voor de toekomst? Dan zet 'The Hurricane' zijn geld op Wessel Nijman, Mike De Decker, Lex Paeshuyse en Niko Springer.